جهان امروز ما توسط نفت، سیال غلیظ جادویی و کهن، روشن می‌شود، به حرکت درمی‌آید، گرم می‌شود و خنک می‌شود. با توجه به این که بیش از هشتاد درصد از برق دنیا توسط نیروگاه‌های فسیلی که با گاز و مازوت کار می‌کنند تامین می‌شود و همچنین تقریبا تمام وسایل نقلیه برای به حرکت درآمدن از بنزین و گازوئیل استفاده می‌کنند می‌توانیم بگوییم که جهان به شکل امروز وابسطه به نفت است. اما باید مد نظر داشته باشیم که نفت یک منبع نامحدود نیست و چیزی به پایان یافتن آن در مقایسه با تاریخ بشر نمانده است و همچنین باید مد نظر داشته باشیم که این سیال تیره با سوختن خود دی اکسید کربن تولید می‌کند که باعث تحلیل رفتن تدریجی جهان ما می‌شود. با این حساب باید بپذیریم که باید روزی از این منبع رو به اتمام صرف نظر کنیم و به جای آن به منابع پاک تری مانند انرژی خورشید، باد و یا امواج دریا روی بیاوریم. هرچند که این منابع هم در نوع خود قدری به محیط زیست ما آسیب می‌زنند اما آسیب این منابع در مقابل استفاده از نفت قابل چشم پوشی هستند. بی شک آینده‌ی بشر توسط برقی تامین می‌شود که از منابع پاک تری بوجود آمده‌اند و احتمالا بسیاری از ما می‌توانیم روزی را ببینیم که بخش اعظمی از انرژی جهان توسط برقی پاک تامین می‌شود. 

برای قدم گذاشتن به این مسیر پایدار تر یکی از اقدامات بشر باید این باشد که به مرور خودروهای بنزینی و گازوئیلی را به نسخه‌های برقی تبدیل کند. هرچند که امروزه خودروهای هیبریدی بسیار فراگیر شده‌آند اما بی شک این نسخه‌های کم مصرف هیبریدی پاسخی درخور به روند تحلیل افسارگسیخته‌ی محیط زیست نیستند و دیر و یا زود باید بپذیریم که تنها راه چاره خودروهای برقی هستند. در سال‌های گذشته خودروهای برقی زیادی نظیر تسلا مدل اس، مدل اکس، مدل ۳، آئودی ای ترون، جگوار آی پیس، مرسدس بنز ای کیو سی به بازار عرضه شده‌آند اما تمام این خودروها که در صدر اخبار قرار گرفته‌آند خودروهایی لوکس و گران قیمت محسوب می‌شوند. به عنوان نمونه تسلا که تمامی اخبار را تحت اختیار خود دارد ارزان ترین خودرویی که تولید می‌کند بیش از ۳۵ هزار دلار قیمت دارد و در رده‌ی ب ام و سری ۳ قرار می‌گیرد. جدا از بخش قیمت، این خودرو با روند چندان جالبی تولید نمی‌شود، به نوعی که با وجود پیش فروش بسیار خوب خود هنوز نتوانسته است که در اختیار بسیاری از خریداران خود قرار بگیرد. در واقع تولید کنندگانی کمی خودروهای برقی ارزان و کارآمدی می‌سازند که برای عموم افراد قابل تهیه باشند. می‌توان گفت که تنها دو خودروی شورولت بولت و نیسان لیف هستند که با هدف در اختیار داشتن بخش عمده‌ای از بازار به تولید می‌رسند و قیمتی معقول دارند.

نیسان لیف، پر فروش ترین خودروی الکتریکی تاریخ

در حالی که بسیاری از خودروهای برقی سابقه‌ی حضور کمی در بازار دارند، لوکس هستند و بسیاری از کمپانی‌ها هنوز هیچ خودروی کاملا برقی نساخته‌آند نیسان لیف از سال ۲۰۱۰، یعنی ۹ سال پیش، در حال تولید است و از سال ۲۰۱۷ هم وارد نسل دوم خود شده است. نیسان موفق شده است تا به امروز ۳۰۳ هزار دستگاه از این خودروی برقی را به فروش برساند که آن را به پر فروش ترین خودروی برقی تاریخ تبدیل کرده است. فروش این خودرو در حال حاضر به قدری بالاست که در هر ۱۲ دقیقه یک نیسان لیف به فروش می‌رسد. قیمت پایه‌ی این خودروی پر فروش ۲۹ هزار دلار است. البته این قیمت بدون احتساب کمک دولت‌ها در خرید این خودرو است. به عنوان مثال در صورتی که این خودرو را در بریتانیا خریداری کنید کمکی معادل ۴۵۰۰ پوند از دولت دریافت می‌کنید.
در پاسخ به این سوال که چرا این خودرو پر فروش است باید بگوییم که دلایل زیادی برای آن وجود دارد. لیف از سال ۲۰۱۰ تولید می‌شده است و در این سال‌ها به دلیل عدم حضور یک رقیب خوب توانسته است وفاداری مشتریان زیادی را جلب کند. 
لیف یک هاچ بک ۵ در است که از فضای کافی در ردیف عقب صندلی‌ها و صندوق عقب برخوردار است که آن را برای بسیاری از خریداران جذاب می‌کند. مسافتی که لیف با هربار شارژ می‌تواند طی کند به اندازه‌ی تسلا زیاد نیست اما با توجه به بیشتر بودن ایستگاه‌های شارژ آن نسبت به تسلا و این موضوع که خریدارن آن معمولا مسافتی آن چنان زیادی را در طول روز طی نمی‌کنند، برد این خودرو کافی به نظر می‌رسد. 
لیف برای خریدارن خود یک ایستگاه شارژ در منزل در نظر گرفته است که با پنل‌های خورشیدی هم کار می‌کند و همچنین این استگاه قادر است برق اضافی تولید شده را به شبکه برق برگرداند و برای خریدار لیف درآمد کسب کند. این استگاه قادر است به کمک باتری خودرو در ساعاتی که خودرو ساکن است و باتری آن پر است از باتری خودرو کمک بگیرد و خانه را روشن نگه دارد (البته برای این ایجاد این سیستم مبلغ جداگانه‌ای باید پرداخت شود). 


لیف از نظر کیفیت سواری، با وجود این که به چابکی تسلا مدل ۳ نیست اما کاملا راضی کننده است و از بسیاری از تکنولوژی‌‌های ایمنی و خودروان نیز استفاده می‌کنند. لیف در نسل اول خود خودرویی به غایت نازیبا بوده است اما در نسل دوم خود از چهره‌ای به مراتب بهتر برخوردار است.
البته باید بگوییم که نیسان لیف خودروی کم ایرادی نیست. کیفیت ساخت اتاق این خودرو کماکان در نسل دوم خود هم آن چنان بالا نیست. از نظر ارگونومی هم اتاق این خودرو چندان در سطح خوبی قرار نمی‌گیرد. ردیف عقب صندلی‌های این خودرو برای سرنشین وسط چندان راحت نیست و همچنین بسیاری از کلید‌های این اتاق در جای چندان مناسبی قرار داده نشده‌اند. سیستم تعلیق این خودرو در جاده‌های ناهموار عملکرد جالبی ندارد و نوسان زیادی دارد. طراحی این خودرو با وجود تغییرات انقلابی که در نسل دوم خود داشته است کماکان آن چنان که باید جذاب نیست و به جای آن عجیب است.
در مجموع باید بگوییم که رویکرد نیسان در تولید لیف مثل باقی خودروهایش است. لیف خودروییست که با توجه به نیاز عموم مصرف کننده‌ها طراحی شده است و در برآورده کردن نیاز این دسته افراد هم تا حد زیادی موفق است.

طراحی

با وجود این که طراحی نسل دوم لیف از نسل اول آن که طراحی به غایت ضعیفی داشت فاصله گرفته است اما کماکان نمی‌توانیم لیف نسل دوم را خودرویی زیبا بدانیم. این طور به نظر می‌رسد که رویکرد ژاپنی‌ها، تویوتا و نیسان، در طراحی یک خودروی پاک این است که طراحی آن باید عجیب و نازیبا باشد. چرا که نه پریوس، خودروی هیبریدی پر فروش تویوتا، و نیسان لیف از طراحی خوبی برخوردار نیستند.

طراحی خارجی

نمای جلویی این خودرو مانند سایر خودروهای نیسان حالتی وی شکل دارد. در سمت چپ و راست این وی چراغ‌های این خودرو قرار گرفته‌اند که از گرافیک به نسبت خوبی برخوردارند. در مرکز این وی هم لوگوی نیسان قرار دارد که با یک نوار کرومی احاطه شده است. در قسمت انتهایی و پایینی کاپوت کوتاه این خودرو یک در وجود دارد که پشت آن پورت‌های شارژ آن قرار گرفته‌اند. نمای جلویی این خودرو در مجموع چندان ساده و زیبا نیست.


معمولا خودروهای هاچ بک در نمای جانبی از جذابیت خاصی برخوردارند. می‌توان گفت که لیف تقریبا از این قاعده مستثنی است چرا که در نما به دلیل کاپوت کم ارتفاع و کوتاه و همچنین شیب سقف خودرو چندان جذاب به نظر نمی‌رسد. در واقع در این نما هم لیف با فولکس واگن گلف و یا سوبارو امپرزا از نظر جذابیت به هیچ وجه قابل قیاس نیست. شاید جذاب ترین قسمت این نما ستون سی این خودرو باشد که به دلیل رنگامیزی آن حالتی یکپارچه با پنجره‌ها دارد و توانسته است به نوعی نمای جانبی خودرو را به نمای پشتی آن متصل کند.

اوضاع برای نمای عقب این خودرو هم چندان مناسب نسیت. در این نما ما شاهد ترکیب نه چندان خوشایند پریوس و هوندا سیویک هستیم که با خصوصیات این خودرو در هم آمیخته شده‌اند و ترکیب ناخوشایندی را بوجود آورده‌اند.


در مجموع نیسان لیف نسل دوم به هیچ وجه خودروی زیبایی محسوب نمی‌شود. البته باید مد نظر داشته باشیم بخشی از این ظاهر به دلیل رعایت مسائل آیرودینامیک بوجود آمده است اما با این وجود نیسان به راحتی می‌تاوانست این خودرو را زیبا تر طراحی کند و رویکردی مشابه تویوتا پریوس نداشته باشد. 
در واقع مشکل زیبا نبودن منحصر به نیسان لیف نیست چرا برخی دیگر از خودروسازان مطرح دیگر مانند مرسدس بنز هم هنگامی که خودروی الکتریکی می‌سازند آن را بسیار بدتر از سایر خودروهایشان طراحی می‌کنند.

طراحی داخلی

اتاق لیف آن چنان که باید خوش ساخت نیست. این اتاق برای کلاس قیمتی این خودرو از سطح پایینی برخوردار است. جدا از این موضوع باید بگوییم که از نظر امکانات لیف در جای خوبی قرار دارد چرا که تعداد زیادی از مدرن ترین تکنولوژی‌های ایمنی و رفاهی روز دنیا را در خود جای داده است. سیستم سرگرمی و اطلاعاتی پیشرفته و خوب با قابلیت پشتیبانی از اپل کار پلی و اندروید اتو، سیستم صوتی بوس، سیستم ترمز هوشمند با قابلیت تشخیص عابران پیاده، کروز کنترل هوشمند، تشخیص برخورد از پشت، مانیتور نقاط کور، سیستم نگهداری خودرو بین خطوط و بسیاری از تکنولوژی‌های دیگر در این خودرو وجود دارند.

قوای فنی

لیف در نسل اول در ابتدا دارای یک باتری ۲۴ کیلو وات ساعتی و در ادامه به یک باتری ۳۰ کیلو وات ساعتی مجهز شد. با وجود فروش خوب این خودرو باید بگوییم که پکیج باتری ۳۰ کیلو وات ساعتی هم به هیچ وجه کافی به نظر نمی‌رسد. نسل دوم لیف به صورت استاندارد به یک پکیج باتری ۴۰ کیلو وات ساعتی مجهز است و در صورت سفارش دادن نسخه‌ی ایی پلاس این پکیج به نسخه‌ی ۶۲ کیلو وات ساعتی ارتقا پیدا می‌کند. به بیان دیگر باتری بهترین نسخه‌ی نسل دوم این خودرو نزدیک به سه برابر نسخه‌ی اولیه‌ی این خودرو است. 
البته تنها تفاوت نسل دوم با اول از نظر حجم باتری نیست چرا که نسل دوم لیف به لطف مهندسی دقیق تر خود در بازیابی انرژی نیز بسیار بهتر است و همچنین در زمینه‌ی استفاده‌ی بهینه تر از باتری ها هم پیشرفت چشمگیری داشته است.
مدل‌ ساده‌ی این خودرو به همراه پکیج باتری ۴۰ کیلو وات ساعتی به کمک موتور الکتریکی خود قادر است ۱۴۷ اسب بخار نیرو و ۳۲۰ نیوتن متر گشتاور تولید کند. این نیرو به چرخ‌های جلو انتقال پیدا می‌کند و قادر است این خودروی ۱.۵ تنی را ظرف ۷.۹ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برساند. برد این مدل بر اساس استاندارد ایی پی ای (EPA) ۲۴۳ کیلومتر است که البته این عدد در دنیای واقعی به سختی بدست می‌آید اما باز هم می‌توان گفت برای رفت آمدهای درون شهری روزانه برد این خودرو بیش از کافی است.
مدل ایی پلاس با باتری ۶۲ کیلو وات ساعتی خود قادر است تا مسافتی در حدود ۳۷۰ کیلومتر را یپیماید. این مدل به جای موتور ۱۱۰ کیلو واتی مدل ساده از یک موتور ۱۵۰ کیلو واتی استفاده می‌کند که باعث شده است این خودرو چابک تر و سریع تر شود.
یکی از جالب ترین تکنولوژی‌های این خودرو پدال الکترونیکی آن است. با فعال کردن این ویژگی، پس از این که پای خود را از روی پدال گاز (افزایش دور موتور الکتریکی) بردارید سیستم ترمز و سیستم بازیابی انرژی خودرو همراه یکدیگر وارد عمل می‌شوند وسرعت خودرو را با نرخ زیادی شروع به کم کردن می‌کنند. به این ترتیب شما می‌توانید برای رانندگی تنها از یک پدال استفاده کنید و در بسیاری از موارد نیازی به استفاده از پدال ترمز وجود ندارد. 


لیف برای شارژ شدن حدودا ۸۰ درصدی به زمانی بیش از ۴۰ دقیقه نیاز دارد.
سواری لیف بسیار بسیار آرام و بی صداست. این سواری به قدری آرام است که تنها صدایی که به گوش سرنشینان می‌رسد صدای لاستیک‌ها و باد است. عملکرد فنی این خودرو هم در کل خوب است و جای گله وشکایتی را باقی نمی‌گذارد. این خودرو به صورت کلی چابک و تیز است و به لطف پیکیج سنگین باتری‌ها که در کف خودرو قرار گرفته است بر سر پیچ‌ها عملکرد بسیار خوبی را دارد.

کلام آخر

نیسان لیف بی شک بهترین و یا پیشرفته ترین خودروی الکتریکی در دنیا نیست. ولی نیسان به لطف سابقه‌ی این خودرو در ۹ سال گذشته تواسنته است اعتماد کافی را در خریداران خود ایجاد کند. لیف در مجموع خودروی برقی خوش ساختی است و اگر برخی از ایرادات جزئی آن را در نظر نگیریم می‌توانیم بگوییم که فروش بالای این خودرو به هیچ وجه اتفاقی نیست.