کراس اوور کامپکت یکی از محبوب ترین کلاس های خودرویی در بین خریداران است. این کلاسی مزایایی چون جادار بودن، توانایی حرکت در مسیر های نسبتا ناهموار و صندوق بار بزرگ را یک جا با هم دارد. شاید این کلاس توانایی های دینامیکی همتایان سدان خود را نداشته باشد اما این تفاوت برای خریداران معمول چندان محسوس نیست. بازار کراس اوور های کامپکت بسیار اشباع است و بسیاری از برندهای بزرگ خودروسازی حداقل یک خودرو در این کلاس دارند. ابته این کلاس از لحاظ قیمتی به چند قسمت تقسیم می‌شود. در بالاترین رده‌ی این کلاس شاهد حضور محصولاتی همچون ب ام و اکس ۳، مرسدس بنز جی ال سی، آئودی کیو ۳، پورشه ماکان و جگوار اف پیس هستیم. همه‌ی این خودروها در کلاس کراس اوور لوکس کامپکت قرار می‌گیرند و همگی نیز از پر فروش ترین محصولات برند خود هستند.

اما پر فروش ترین کلاس خود نیستند چرا که از لحاظ ارزش با آستانه‌ی قیمت ۴۰ هزار دلار کمی گران قیمت محسوب می‌شوند. یک رده پایین تر از این خودروها به کلاس کراس اوور کامپکت می‌رسیم که محصولاتی همچون فولکس واگن تیگوان، مزدا سی اکس ۵، سوبارو فارستر، هیوندای توسان، کیا اسپرتیج، فورد اسکیپ، نیسان روگ، جیپ چروکی، جی ام سی ترین، شورولت ایکوناکس، میتسوبیشی اوتلندر، هوندا سی آر وی و تویوتا راو ۴ می‌رسیم. تعدد نام های پر آوازه‌ی مختلف در این کلاس نشان دهنده‌ی آن است که رقابت در این کلاس بسیار دشوار است چرا که در بین این برند ها نام هایی به چشم می‌خورند که سال ها در تولید کراس اوور ها تجربه داشته اند و حداقل بر روی کاغذ تولید کراس اورری بهتر از جیپ و جی ام سی کمی سخت به نظر می‌رسد.

راو ۴ جدید(۲۰۱۹)

تویوتا از سال ۱۹۹۵ به تولید راو۴ مشغول بوده است. این خودرو یک کراس اوور کامپکت است که همواره به داشتن کیفیت ساخت خوب و امکانات قابل قبول با قیمتی بسیار عالی، مثل تمام محصولات تویوتا، مشهور بوده است. شاید بتوانیم بر سر قیمت عالی و کیفیت ساخت بسیار خوب تویوتاها به راحتی به توافق برسیم اما طراحی خارجی به هیچ وجه از نقاط قوت تویوتا ها نبوده است. به جز چند استثنا مانند سوپرا و یا جی تی ۸۶(البته این خودرو با همکاری سوبارو ساخته شده است.) باقی محصولات تویوتا معمولا طراحی بسیار خسته کننده ای دارند. البته خود مسئولان تویوتا هم به این موضوع واقف هستند چرا که رئیس جدید تویوتا یعنی آکیو تویودا پس از این که به ریاست این کمپانی بسیار بزرگ و دوست داشتنی محسوب شد تصمیم گرفت تا تغییرات گسترده ای را در طراحی محصولات این برند بوجود بیاورد که نمونه‌ی این تغییرات را می‌توانیم در محصولاتی چون سی اچ آر(برادر کوچک تر راو۴) و یا کمری ۲۰۱۹ ببینیم. بدین ترتیب شاید اکنون محصولات جدید تویوتا جذاب و زیبا نباشند اما حداقل در طراحی آنان می‌توانیم بارقه‌هایی از هیجان و نوآوری را ببینیم.


راو ۴ جدید که در نسل پنجم خود قرار دارد تقریبا هیچ شباهتی به سایر محصولات تویوتا ندارد و شاید از طراحی آن بتوانیم این طور نتیجه گیری کنیم که شاید قرار است مشابه این طراحی کاملا جدید را در دیگر محصولات این برند هم ببینیم. این میزان تفاوت طراحی در نسخه‌ی ۲۰۱۹ راو۴ البته اتفاقی نبوده چرا که این خودرو که با کد اکس ای ۵۰ شناخته می‌شود بر پایه‌ی یک پلتفرم جدید تویوتا به نام تی ان جی ای(TNGA-K: Toyota New Global Artchitecture) شکل گرفته است. این پلتفرم جدید بین راو ۴ نسل پنجم، کمری نسل هشتم، آوالون نسل پنجم و لکسوس ای اس نسل هفتم مشترک است. در واقع تویوتا با طراحی جدید خود سعی کرده است تا کمی تفاوت و جذابیت را به این کلاس اشباع و بی روح ببخشد. در واقع اکثر خودروهای مطرح این کلاس از لحاظ فنی تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند و نمی‌شود آن‌ها را خودروهایی کاملا متمایز قلمداد کرد.


همواره یکی از بازارهای اصلی راو ۴  آمریکای شمالی بوده است. در سال ۲۰۱۸ میلادی راو ۴ به فروش ۴۲۷ هزار نسخه‌ای رسید که آن را به پر فروش ترین خودروی غیر وانت ایالات متحده تبدیل کرد، عنوانی که این تویوتا از یک تویوتای دیگر یعنی کمری ربود! با توجه به این که راو ۴ تمام ویژگی های مثبت خود را حفظ کرده است و کمی چاشنی هیجان هم به آن اضافه شده است به نظر می‌رسد که امسال هم بتواند از عنوان خود دفاع کند.

طراحی

طراحی داخلی و خارجی هیچ گاه نقطه قوت تویوتا نبوده است. شاید با کمی اغماض بتوانیم بگوییم که طراحی لکسوس(برند لوکس زیر مجموعه‌ی تویوتا) قابل قبول است اما به هیچ وجه نمی‌توان گفت که خودروهای برند اصلی یعنی تویوتا جذاب هستند. مشکل دیگری که در طراحی خودروهای این برند وجود دارد این است که این خودروها حتی از یک زبان واحد طراحی در نسل های پیاپی خود استفاده نمی‌کنند. کافی است تا نگاهی به نسل های مختلف خودروهای مطرح این کمپانی نظیر کرولا، کمری و یا همین راو۴ بیاندازید تا متوجه شوید که بعضا ممکن است پس از گذشت مدت زمان کوتاهی تویوتا تصمیم بگیرد که چهره‌ی خود را به کلی تغییر دهد. با تمام این اوصاف نمی توانیم بگوییم که سیاست تویوتا در طراحی خودروهایش مشکل چندانی ندارد چرا که تقریبا تمام خودروهای این کمپانی از فروش قابل توجهی برخوردار هستند.


طراحی بدنه‌ی این نسل راو ۴ به صورت کلی کمی تیز و خشن به نظر می‌رسد. این طراحی ما را کمی به یاد شاسی بلند های لکسوس مانند ان اکس، یو اکس و آر اکس می‌اندازد چرا که سرتاسر بدنه‌ی راو۴ جدید پر است از خطوط تیز و شکسته.

طراحی خارجی

از معدود المان‌هایی که در جلوی این خود را ما را به یاد راو ۴ نسل گذشته می‌اندازد شکل چراغ های جلو هستند. این دو چراغ مستطیل شکل به کمک یک ورودی هوای باریک که از لوگوی تویوتا می‌گذرد به یکدیگر وصل می‌شوند. در پایین این مجموعه دو ورودی هوا وجود دارد. ورودی هوای بزرگتر که کمی بد شکل هم طراحی شده است ورودی هوای اصلی این خودرو است. در دو سمت سپر جلو هم دو شکاف مثلثی پر شده با پلاستیک سیاه وجود دارد که مه شکن های دایره ای شکل این خودرو را در خود جای داده اند.


در نمای جانبی این خودرو چیزی که بیش از همه چیز جلب توجه می‌کند خطوط شکسته و تیزی هستند که در جای جای این نما قرار گرفته اند. یکی از نکات جالب این نما این است که ستون سی با یک نوار پلاستیکی از سقف جدا می‌شود. همین طراحی باعث شده است تا تویوتا بتواند در صورت درخواست مشتریان سقف این خودرو را به رنگ دیگری رنگامیزی کند. البته این نوع طراحی که به نوعی ترند در صنعت خودروسازی تبدیل شده است باعث کاهش هزینه ها هم می‌شود.


نمای عقب این خودرو خیلی ساده تر و متناسب تر از سایر قسمت‌های این خودرو طراحی شده است. در این نما چراغ‌های خوش گرافیک راو ۴ به خوبی در دو گوشه‌ی پنجره‌ی عقب این خودرو قرار گرفته‌اند. همچنین در سپر این قسمت اگزوزهای دو گانه وجود دارد که باعث شده است کمی به جذابیت آن افزوده شود.
در مجموع زبان طراحی نسبتا جدید بدنه‌ی راو۴ جدید باعث شده است تا این خودروی پر فروش برند تویوتا بیش از همیشه به محصولات برند لکسوس نزدیک شود. این موضوع البته خبر نسبتا خوبی محسوب می‌شود چرا که محصولات برند تویوتا به ندرت از طراحی جذابی برخوردار بودند و حالا با قرابت طراحی تویوتا ها به لکسوس ها می‌توانیم این انتظار را داشته باشیم که با خودروهایی جذاب طرف خواهیم بود.

طراحی داخلی

اتاق این خودرو همان طور که از یک تویوتا انتظار می‌رود از کیفیت ساخت بسیار خوبی برخوردار است. شاید این اتاق به خوش ساختی بنتلی بنتایاگا نباشد اما در این بازه‌ی قیمتی ۳۰ هزار دلاری کیفیت اجزای این خودرو مثال زدنی است. از نظر جادار بودن هم باید بگوییم که این خودرو به راحتی می‌تواند ۵ نفر را در خود جای بدهد و صندوق بار بسیار بزرگی هم دارد که این امکان را به خریداران خود می‌دهد که به راحتی برای یک سفر آخر هفته برنامه ریزی کنند.


یکی از نکاتی که منجر به فروش بسیار بالای این خودرو می‌شود این است که راو ۴ حتی در ساده ترین مدل خود به لیست بلند بالایی از امکانات و آپشن‌های بسیار جذابی مجهز است. به طور مثال این خودرو در ساده ترین تیپ خود به امکاناتی همچون مانیتور نقاط کور، سیستم هشدار برخورد و کروز کنترل تطبیقی مجهز است. این امکانات در حالی در این خودروی حدود ۳۰ هزار دلاری قرار دارند که حتی ممکن است نظیر آن‌ها را در مدل های به نسبت گران قیمت ب ام و و یا مرسدس بنز هم به صورت استاندارد پیدا نکنید. از دیگر امکانات جذاب راو ۴ می‌توانیم به سیستم صوتی با ۱۱ اسپیکر، گرم کن صندلی‌های عقب و جلو، سرد کن صندلی‌های جلو، گرم کن فرمان و سیستم سرگرمی و اطلاعاتی با صفحه نمایش ۸ اینچی مجهز به سیستم دریافت فرامین صوتی اشاره کنیم. البته این امکانات در تمامی تیپ‌های راو۴ به صورا استاندارد قرار ندارند.

قوای فنی

راو۴ جدید به صورت استاندارد به همان پیشرانه‌ی همیشگی ۲.۵ لیتری مجهز است. این موتور ۴ سیلندر با توجه به تغییراتی که در آن صورت گرفته است قادر است تا ۲۰۶ اسب بخار نیرو و ۲۴۹ نیوتن متر گشتاور را تولید کند که نسبت به قبل بهبود قابل توجهی را پیدا کرده است. این پیشرانه‌ی بهبود یافته نیروی خود را از طریق یک جعبه دنده‌ی ۸ سرعته به چرخ‌ها منتقل می‌کند. طبق معمول راو۴ در هر دو نسخه‌ی چهار چرخ متحرک و یا دیفرانسیل جلو قابل سفارش است. البته در کشور ما با توجه به سلیقه‌ی ایرانی و تصمیم وارد کننده تنها نسخه‌ی چهار چرخ متحرک این خودرو قابل سفارش است. راو ۴ غیر هیبریدی قادر است تا ۱.۵ تن را بکشد که با توجه با بنزینی بودن موتور آن کاملا قابل قبول محسوب می‌شود. البته این رقم برای مدل هیبریدی به ۱.۷۵ تن می‌رسد. راو ۴ هیبریدی با توجه به موتور الکتریکی خود قادر است تا در مجموع ۲۱۹ اسب بخار نیرو و ۲۷۹ نیوتن متر گشتاور تولید کند. این مدل از همان موتور ۲.۵ لیتری راو ۴ غیر هیبریدی استفاده می‌کند. البته باتری ها و موتور الکتریکی در راو ۴ هیبریدی باعث شده اند تا وزن آن حدود ۱۳۰ کیلوگرم افزایش پیدا کند و به ۲.۲ تن برسد. شاید با توجه اعداد و ارقام مربوط راو ۴ نتوان انتظار توانایی های فنی بالا و یا توانایی پیمودن مسیرهای ناهموار را از آن داشت. اما باید بگوییم که بر خلاف بسیاری از خودروهای هم کلاس خود راو ۴ از توانایی های فنی و آفرود قابل قبولی برخوردار است چرا که توسط کمپانی طراحی شده است که سال های سال به ساخت خودروهای شاسی بلند مشغول بوده است و به نوعی صاحب سبک در این کلاس تبدیل شده است. به جز موتور ۲.۵ لیتری یک موتور ۲ لیتری هم برای راو۴ قابل سفارش است که قادر است ۱۷۰ اسب بخار نیرو تولید کند.
سواری راو۴ جدید مثل همیشه قابل اتکا، نرم و بیصداست. این خودرو با اتکا به سیستم تعلیق بی نقص و فرمان برقی و اتاق خوش ساختش قادر است تا تجربه‌ی دلپذیری را برای سرنشینان خود به ارمغان بیاورد. 

کلام آخر

راو ۴ جدید تکرار همان فرمول گذشته‌ی چند دهه‌ی گذشته است که این بار کمی چاشنی هیجان هم به آن اضافه شده است. این خودرو مثل همیشه بسیار خوش ساخت و قابل اتکاست. طراحان این خودرو همه‌ی تلاش خود را کرده‌اند که آن را بیش از پیش کاربردی طراحی کنند که البته نتیجه‌ی کار آنان در جای جای این خودرو مشخص است. شاید طراحی این خودرو را نتوانیم زیبا بدانیم اما این طراحی به نسبت نسل گذشته بهبودهای فراوانی را تجربه کرده است و حالا با خودرویی طرف هستیم که کمی رنگ و بوی لکسوس و آکورا را به خود گرفته است. از لحاظ قوای فنی هم باید بگوییم که درست است که این خودرو سال هاست که تغییر شگرفی از لحاظ فنی نداشته است اما با اضافه شدن پکیج باتری و موتور الکتریکی این خودرو هم به نوعی مدرن و به روز شده است.  آستانه‌ی قیمت راو ۴ جدید ۲۵ هزار دلار است و گران قیمت ترین تیپ آن هم قیمتی حدود ۳۵ هزار دلار دارد که آن را به یکی از جذاب ترین خودروهای این کلاس از نقطه نظر اقتصادی تبدیل می‌کند.