از سال ۱۹۷۲ که هوندا سیویک برای اولین بار به عنوان یک خودروی ساب کامپکت معرفی شد هوندا موفق شده تا به امروز بیش از ۱۸ میلیون دستگاه از این خودرو را به فروش برساند. البته خودروی امروزی تفاوت های زیادی را با جد خود دارد. به طور مثال این خودرو دیگر صرفا یک هاچ بک دو در نیست و در طی این سال ها بزرگ و بزرگ تر شده و هم اکنون یک خودروی کامپکت است که در کلاس های مختلفی تولید می‌شود. سیویک در حال حاضر در نسل دهم خود قرار دارد. این نسل از سال ۲۰۱۶ وارد بازار شد. نسل دهم سیویک بر پایه ‌پلتفرم جدید هوندا برای خودروهای کامپکت شکل گرفته است که کمی از پلتفرم قبلی سبک تر است و قابلیت‌های جالبی را به این خودرو افزوده است. البته این نسل در سال ۲۰۱۹ مورد یک فیس لیفت هم قرار گرفته است که کمی از لحاظ ظاهری این خودرو را بهتر کرده است. طبق معمول این نسل هم در کلاس‌های کوپه، سدان و هاچ بک تولید می‌شود. سیویک از لحاظ اندازه جایی میان هوندا فیت و هوندا آکورد قرار می‌گیرد که باعث می‌شود بتواند کاربردی بودن آکورد و کوچکی فیت را یک جا با هم داشته باشد.


ما ایرانی‌ها هم در گذشته با نسل پنجم این خودرو که بین سال‌های ۱۹۹۲ و ۱۹۹۵ به تولید رسیده است خاطرات فراوانی داشته ایم. این نسل سیویک که بیشتر به خاطر قابلیت‌های تیونیگ بالای آن در ایران به شهرت رسیده است یک خودروی کامپکت بود که در کلاس سدان، کوپه و هاچ بک به تولید می‌رسیده است. البته این تنها حضور سیویک در ایران نبود چرا که سیویک یک بار دیگر در نسل نهم(مدل ۲۰۱۳)  هم به ایران آمد اما به دلیل مشکلاتی که در واردات آن وجود داشت حضور آن دوام چندانی نداشت و هم اکنون این خودرو به صورت خیلی محدود در بازار ایران حضور دارد.  نسل نهم سیویک در ایران مجهز به یک پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۱۸۰۰ سی سی است که می‌تواند ۱۴۰ اسب بخار نیرو تولید کند. این عملکرد پیشرانه در کنار امکانات آن باعث می‌شود سیویک با وجود قدیمی بودن نسبی خود چیزی از همتایان خود در ایران نظیر کیا سراتو، هیوندای الانترا، تویوتا کرولا و یا مزدا ۳ کم نداشته باشد. در واقع سیویک همیشه خودروی خوب و خوش ساختی بوده است. اثبات این مدعی سیویک‌های نسل پنجمی در بازار ایران هستند که با وجود گذشت بیش از ۲۰ سال از حضور آن‌ها در ایران کماکان برای بسیاری از جذابیت خاصی برخوردارند. سیویک ۲۰۱۳ در بازار ایران با قیمتی در حدود ۲۸۰ میلیون تومان و سیویک‌های قدیمی با آستانه‌ی قیمت حدود ۲۰ میلیون تومان معامله می‌شوند.

طراحی

هوندا سیویک در سال ۲۰۱۹ با ظاهر جدید فیس لیفت شده‌ی خود وارد بازار شد. این نسل پس از معرفی در سال ۲۰۱۵ به عنوان مدل ۲۰۱۶ وارد بازار شد. این فیس لیفت باعث شد تا این خودرو کمی بیشتر از گذشته جداب به نظر بیاید. در کل سیویک ظاهری هیجان انگیزتری به نسبت باقی رقبایش مانند تویوتا کرولا، مزدا ۳، هیوندای الانترا و کیا سراتو دارد. شاید این خودروها بویژه سراتو ظاهر بسیار متناسب تری به نسبت سیویک داشته باشند اما باید بگوییم که کلاس کامپکت کم هیجان ترین کلاس خودرویی است چرا که در کلاس خودروسازان تقریبا هیچ ریسکی در طراحی خود نمی‌کنند و خودورهای این کلاس را صرفا با توجه به خودروهای پرچمدار خود طراحی می‌کنند به این ترتیب که طراحی این خودروها صرفا نسخه ی ضعیف شده‌ی محصولات گران قیمت برندها محسوب می‌شود. طراحی سیویک در این کلاس مرده یک نعمت محسوب می‌شود چرا که از هر نظر بسیار غیر معمول به نظر می‌رسد و به وضوح با تمام خودورهای این کلاس متفاوت است.

طراحی خارجی

سیویک یک خودروی فست بک است. بنابراین شاید بتوانیم بگوییم که جذاب ترین قسمت این خودرو نمای جانبی آن است. در نمای جانبی بیش از هرچیز این موضوع توجه شما را به خودش جلب می‌کند که این خودرو کشیده تر از آن چه هست به نظر می‌رسد. این کشیده بودن را سیویک مدیون خطوط سیال و نرم این قسمت از بدنه‌اش است که به خوبی می‌توانند این حس را بیننده القا کنند که با یک خودروی جادار طرف هستند. یکی از نکات جالب این نما قوس رو گلگیر عقب آن است که نمای جذابی را به این قسمت بخشیده است. 


در نمای جلویی این خودرو شاهد یکپارچگی چراغ‌های جلو و ورودی هوای اصلی آن هستیم که ظاهری شکیل را به این قسمت خودرو می‌بخشند. البته این طراحی در مدل‌های پرفومنس مانند سیویک تایپ آر دست خوش تغییر و تحول می‌شود. نمای جلویی تایپ آر کمی پیچیده تر و پر جزئیات تر از نسخه‌ی معمولی است. در این نسخه در پایین مجموعه‌ی چراغ‌ها و ووردی هوای اصلی شاهد حضور سه ورودی هوای بسیار بزرگ هم هستیم. چراغ این خودرو هم در نسخه‌ی های مختلف گرافیک متفاوتی دارد که بیش از پیش به جذابیت آن می‌افزاید. به جز این تغییرات نسخه‌ی آر یک تفاوت دیگری هم دارد و آن این است که بر روی کاپوت این نسخه یک ورودی هوای مجزا قرار دارد.


نمای پشت این خودرو شاید شلوغ ترین قسمت طراحی آن باشد. در این نمای مثل نسل‌های گذشته شاهد حضور چراغ‌های سی شکل سیویک هستیم که در دو طرف این قسمت قرار دارند. اگزوز سیویک در وسط سپر آن قرار دارد که به روحیه‌ی اسپرت آن افزوده است. همان طور که حدس می‌زنید در نسخه‌ی آر این طراحی کمی دست خوش تغییر شده است. به طور مثال اگزوز‌ها در این نسخه یه جای یکی، سه تا شده‌اند و یک باله‌ی بسیار بزرگ نیز به این قسمت افزوده شده است و البته گرافیک چراغ‌ها هم به نسبت نسخه‌ی عادی دستخوش تغییر شده‌اند. 
در مجموع شاید نتوانیم سیویک را بسیار زیبا و جذاب بدانیم اما باید بگوییم که طراحی این خودرو جای تقدیر دارد چرا که هرچه باشد با تمام خودروهای کلاس خود متفاوت است و بسیار جسورانه طراحی شده است. طراحی این خودرو در نسخه‌ی سدان بسیار ساده و استاندارد است اما به محض این که به نسخه‌ی تایپ آر نگاهی بیاندازیم متوجه خواهید شد که با یک خودروی عادی طرف نیستید.

طراحی داخلی

همان طور که از یک خودروی کامپکت ژاپنی انتظار می‌رود طراحی داخلی این خودرو آن چنان که باید مدرن به نظر نمی‌رسد و ما با یک کابین به نسبت کلاسیک طرف هستیم. این کابین به لطف پلتفرم جدید حالا کاربردی تر از نسل‌های پیشین خود شده است و فضای خوبی را در اختیار سرنشینان خود قرار می‌دهد. در این کابین تقریبا خبری از ترندهای جدید طراحی نیست و مثل گذشته ما با یک صفحه نمایش و تعداد ی کلید برای تنظیم قسمت‌های مختلف آن سر و کار داریم. کیفیت ساخت ادوات مختلف این کابین برای این کلاس کاملا قابل قبول و است و به نظر نمی‌رسد که دراز مدت هم این کابین دچار مشکل خاصی شود. ذکر این نکته ضروری است که این کابین در نسخه ی تایپ آر تغییرات زیادی را به نسبت نسخه‌ی استادارد دارد و بسیار از المان‌های آن مورد بهبود قرار گرفته اند تا روحیه‌ی اسپرت پیشرانه‌ی این خودرو در اتاق آن هم حضور داشته باشند.


سیویک در ساده ترین تیپ خود هم به رسم خودروهای ژاپنی از امکانات بسیار خوبی برخوردار است که آن را برای این کلاس بسیار جذاب می‌کند. لیست بلند بالای امکانات سیویک جدید شامل ترمز چهار چرخ ای بی اس، هشدار تغییر خط، کنترل پایداری، ترمز اضطراری، دیسک‌‌های ترمز جلوی خنک شونده، سیستم ترمز برمبو، هشدار نقاط کور، سیستم صوتی ۵۴۰ وات، ۱۲ اسپیکر، پشتیبانی از اپل کار پلی و اندروید اتو، فرمان برقی، کروز کنترل تطبیقی، سیستم ورود و روشن کردن بدون کلید، آینه‌های گرم شونده، رینگ ۲۰ اینچی و سیستم تعلیق جدا برای هر چرخ است. البته همان طور که می‌دانید تمامی این امکانات در نسخه‌ی پایه‌ی این خودرو وجود ندارند. 

قوای فنی

هوندا مثل همیشه لیست بلند بالایی از پیشرانه‌ها را برای این خودرو در نظر گرفته است. تمامی مدل‌های سیویک نیروی پیشرانه‌ی خود را به چرخ‌های جلو منتقل می‌کنند. 
ساده‌ترین و ارزان ترین تیپ سیویک که ال اکس نام دارد مجهز به یک پیشرانه‌ی ۱ لیتری ۳ سیلندر توربو است. این پیشرانه قادر است تا ۱۲۹ اسب بخار نیرو را تولید ‌کند که با توجه به وزن ۱.۲ تنی این خودرو آن چنان جذاب به نظر نمی‌رسد. البته این مدل با آستانه‌ی قیمت کمتر از ۲۰ هزار دلار از لحاظ اقتصادی گزینه‌ی بسیار جذابی به نظر می‌رسد. پس از این مدل نوبت به یک پیشرانه‌ی ۲ لیتری چهار سیلندر می‌رسد که قادر است ۱۵۸ اسب بخار نیرو و ۱۸۷ نیوتن متر گشتاور تولید کند. این پیشرانه‌ی دو لیتری از نمونه مشابه رقیبان خود مانند موتور دو لیتری کیا و هیوندای در مدل‌های سراتو(فورته) و الانترا و یا موتور دو لیتری تویویتا کرولا قدرت بیشتری تولید می‌کند. این مدل آستانه‌ی قیمت ۲۰ هزار دلاری دارد. پس از این مدل به موتور ۱.۵ لیتری چهار سیلندر توربو می‌رسیم که قادر است ۱۷۴ اسب بخار نیرو تولید کند و با آستانه‌ی قیمت ۲۳ هزار دلار یکی از جذاب ترین مدل‌های سیویک محسوب می‌شود. این مدل از لحاظ مصرف سوخت هم یکی از اقتصادی ترین مدل‌های سیویک محسوب می‌شود چرا که با مصرف ترکیبی ۶.۹ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر یک گزینه‌ی بسیار خوب محسوب می‌شود. نسخه‌ی دیزل سیویک به یک موتور ۱.۶ لیتری توربو مجهز است که می‌تواند ۱۲۰ اسب بخار نیرو تولید کند. مصرف سوختی که برای این مدل اعلام شده است حدود ۳ لیتر در هر صد کیلومتر است که باور نکردنی به نظر می‌رسد. حتی اگر این مدل هرگز به این عدد نزدیک هم نشود باز هم عدد بسیار خوبی محسوب می‌شود.


از این نسخه‌های به نسبت معمولی که بگذریم به نسخه‌ی تایپ آر می‌رسیم در واقع شاهکار هوندا در سیویک است. این هاچ بک بسیار جذاب که بی شک یکی از هیجان انگیز ترین هاچ بک‌های دنیا محسوب می‌شود به یک موتور چهار سیلندر ۲ لیتری توربو مجهز است که می‌تواند ۳۰۶ اسب بخار نیرو و ۴۰۰ نیوتن متر گشتاور تولید کند. نیروی این پیشرانه‌ی پر قدرت از طریق یک جعبه‌ دنده‌ی دستی ۶ سرعته به چرخ‌های جلو منتقل می‌شود. برای این نسخه بر خلاف سایر نسخه‌ها جعبه دنده‌ی خودکار سی وی تی قابل سفارش نیست. در واقع اگر تایپ آر مجهز به جعبه دنده‌ی خودکار می‌شد هویت آن به عنوان یک خودروی اسپرت خدشه دار می‌شد. سواری این مدل به لطف پلتفرم جدید که به زمین نزدیک تر است بیش از گذشته جذاب و هیجان انگیز است. در تمامی حالات این خودروی بسیار خوش ساخت و با کیفیت می‌تواند انتظارات شما را به راحتی برآورده کند چرا که در ساخت و طراحی این خودرو بیشترین وسواس ممکن به خرج داده شده است. درست است که این خودرو در ظاهر یک خودروی معمولی در یک کلاس معمولی به نظر می‌رسد اما تیم سازنده‌ی آن تمام تلاش خود را کرده‌اند تا این خودرو حداقل یک سر و گردن از هم کلاسان آسیایی خود بالاتر باشد. این مدل بیش از آن که رقیب خودروهایی همچون الانترا و کرولا باشد رقیب خودروهایی همچون فورد فوکس آر اس، گلف آر، ب ام و ام ۱۴۰ و سئات لئون کوپرا است. این مدل به لطف شاسی سبک تر و سفت تر و دیفرانسیل لغزش محدود خود قادر است تا در کمتر از ۵.۷ ثانیه سرعت خود را به ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برساند. علاوه بر شتابگیری در مسیر مستقیم عملکرد سیویک در یک دور پیست هم به لطف انبوه تکنولوژی ها و مهندسی دقیق آن مثال زدنی است.

کلام آخر

سیویک بی شک یکی از بهترین خودروهای کلاس خود است که به لطف تنوع پیشرانه و کلاس‌های مختلف می‌تواند یکی از گزینه‌های خرید برای هر کسی باشد. چه یک نوجوان عاشق سرعت باشید و چه یک فرد میان سال و یا مسن با خانواده‌ای کوچک سیویک یک گزینه‌ی جذاب برای شما محسوب خواهد شد. از نقطه نظر اقتصادی هم سیویک عملکرد درخشانی را دارد چرا که با آستانه‌ی قیمت حدود ۱۸ هزار دلار پکیج بسیار جذابی را برای شما به ارمغان می‌آورد. گران ترین نسخه‌ی سیویک یعنی هاچ بک پر قدرت تایپ آر هم آستانه‌ی قیمت ۳۵ هزار دلاری دارد. اگر ۳۵ هزار دلار برای این خودرو کمی گران به نظر می‌رسد باید در نظر داشته باشید که با پرداخت این مبلغ خودرویی را تحویل می‌گیرد که کمی چاشنی فرمول وان دارد و ۳۰۶ اسب بخار قدرت خود را از طریق یک جعبه دنده‌ی دستی و یک دیفرانسیل فوق العاده به چرخ‌های جلو انتقال می‌دهد.