به گزارش سایپانیوز، تایرهای آینده گرای ضد پنچری میشیلن که آپتیس Uptis نام گرفته، روی خودروی برقی بولت شورولت مورد آزمایش قرار گرفته است. این تایرهای بی باد یا بی هوا [airless] که نیازی به هوا یا گاز نیتروژن ندارند، نیازی به نگهداری خاصی هم ندارند و رانندگان دیگر دغدغه ی پنچری هم نخواهند داشت. این تایرها قابل بازیافت بوده و قابل چاپ با چاپگرهای سه بعدی هستند و روی رینگ آلومینیمی می نشینند.

اما آیا این تایرهای به اصطلاح «بی هوا» یا «تایرهای بی باد» آن طور که گفته می شود کارایی دارند و می توانند جایگزین تایرهای متعارف شوند؟

در نگاه اول که بسیار عالی به نظر می آیند؛ مخصوصا که بر اساس آمار منتشر شده از سوی میشیلن، 12 درصد تایرهای متعارف در طول سال می ترکند. 8 درصد هم به خاطر ناهمواری های جاده ای شکل دایره ای خود را از دست داده یا در برخی نقاط خردگی بیشتری پیدا می کنند. در عوض آپتیس خودروها را از تایر زاپاس بی نیاز می کنند و فضای اختصاص یافته به آن در صندوق عقب آزاد می شود.

بریجستون هم روی تایرهای بی باد تحقیقات و نوآوری هایی داشته اما در گزارشی به معایب این نوآوری پرداخته است. از مهمترین معایب این تایرهای بی باد، گیر افتادن خرده ریزه، ماسه و غیره لابه لای پره های چرخ این تایرها است. ضمن آن که توزیع متوازن وزن روی این تایرها کار بسیار دشواری است. رفت و آمد در گل و لای، برف و غیره می تواند پره های این چرخ را دچار آسیب کرده و بالانس تایر را بهم بزند. خود پره ها نیز در دشت و دمن به سادگی دچار آسیب می شوند.

عیب دیگر آن این است که تایرهای بی باد نسبت به انواع متعارف زودتر داغ می شوند و احتمال خطر را بالا می برند.

هزینه بالای تولید هم عیب کوچکی نیست. طوری که در خودروهای سواری عادی هزینه تولید را 239 دلار و در خودروهای (UTV (Utility Task Vehicle، مخصوص دشت و دمن، تا 750 دلار بالا می برد.

تولیدات اولیه این تایرهای بی باد، صدا و لرزش در سرعت بالا را رفع نکرده اند و در حال حاضر بیشتر در زمین های گلف و زمین های چمن کاربر دارند اما اگر قرار باشد این تایرها فراگیر شوند، باید این عیب نیز رفع شود.

منبع: familyhandyman.com

 

 

منبع: سایپا نیوز