موتوتل 
رنو تالیسمان، تولد دوباره‌ی رنو
کافی است نگاهی کوتاه به تاریخ صنعت خودروسازی کشور فرانسه بیندازید تا ببینید که چگونه تاریخ این صنعت در این کشور پر شده از هاچ‌بک های بی‌نظیر. هاچ‌بک هایی که از کوچه و خیابان‌های شهری گرفته تا پیست‌های مسابقات رالی، خاطرات بسیاری از موفقیت‌ها و افتخارات خود بر جای گذاشته‌اند. این موفقیت‌های فرانسوی‌ها محدود به خودروهای هاچ‌بک نشده و حتی در مواردی توانسته‌اند در رده‌ی سدان‌های با قیمت پایین هم بازارهای برخی از کشورهای اروپایی را به تسخیر خود در بیاورند. با این‌چنین پیشینه‌ای جای تعجب داشت که چطور خودروسازان فرانسوی تاکنون نتوانسته‌اند در کلاس اتومبیل‌های لوکس و نیمه لوکس، موفقیت‌های خود را تکرار کنند درحالی‌که شرکت‌های خودروسازی کره‌ای که بسیار کم تجربه تر از فرانسوی‌ها هستند در چنین مواردی در تولید این خودروها موفق شده‌اند. با ما در موتوتل همراه باشید.
اکنون چند سالی است که خودروسازان فرانسوی عزمی راسخ برای تغییر دادن این شرایط دارند. بنابراین شاهد هستیم که پس از اینکه PSA برند DS را خلق کرد، اکنون رنو تصمیم گرفته پا به این عرصه بگذارد. گفتنی است رنو در گذشته هم با ارائه‌ی خودروهایی بزرگ و قوی با آپشن های زیاد مانند لتیتیود توانسته بود به این بازار پا بگذارد اما هر بار به دلایلی مانند ظاهر نامطلوب یا بازدهی متوسط نتوانسته بود به موفقیت‌های بزرگی که انتظارش را داشت به دست پیدا کند. اما امروز رنو با جنگاوری جدید به نام تالیسمان پا به عرصه نبرد گذاشته است تا بتواند شکست‌های گذشته را جبران کند. هرچند این خودرو هم یک لاک چری به معنای واقعی کلمه حساب نمی‌شود و می‌تواند با سدان‌هایی مانند تویوتا کمری و کیااپتیما یا هیونداسوناتا به رقابت بپردازد، اما به هر حال این خودرو می‌تواند یک آغازگر برای رنو باشد که با موفقیت‌های احتمالی خود، راه را برای محصولات آتی این کمپانی هموار می‌کند. بنابراین کاملا به جاست تا به بررسی این خودروی جنگ‌جو بپردازیم تا ببینیم قرار است در چه حد و اندازه‌ای در برابر خودروهای ژاپنی و کره‌ای ظاهر شود.
طراحی ظاهری
تالیسمان در طراحی ظاهری کاملا موفق عمل کرده است و توانسته با ظاهری جذاب و زیبا در همان نگاه اول نظر مشتریان را به خود جلب کند. البته اگر بخواهیم تالیسمان را با خودروهای دیگر مقایسه کنیم می‌توانیم به دو نکته‌ی اساسی اشاره‌کنیم: اولی فاصله گرفتن این خودرو از نسل‌های پیشین خودروهای اروپایی با ظاهر اصیل و ساده و دوم شباهت‌های کمرنگ به خودروهای شرق آسیایی. می‌توان گفت این تغییر ظاهری نشان‌دهنده‌ی جهش و رشد رو به جلوی خودروساز فرانسوی است. چرا که این تالیسمان با ظاهر جدید، خاص تر به نظر می‌رسد. از جذاب‌ترین قسمت‌های طراحی‌شده در این خودرو می‌توان به چراغ‌های خشن و عصبانی و خلاقیت در دی‌لایت‌های این خودرو اشاره کرد که تا زیر چراغ‌ها ادامه یافته‌اند. وجود یک جلوپنجره‌ی بزرگ هم در کنار سپر اسپرت و خطوط روی کاپوت، چهره‌ی خشن تالیسمان را کامل‌تر کرده است. وجود رینگ‌های 18 اینچی اسپرت و هم چنین فرو رفتگی در قسمت پایین درها باعث شده نمای جانبی این خودرو از حالت سادگی بیش از حد بیرون بیاید و با حالت برآمدگی در گلگیرها حتی باجذبه نیز به نظر برسد. اما آنچه باعث هماهنگی زیاد بین اجزای بیرونی این اتومبیل شده است وجود چراغ‌های دم‌داری است که حتی می‌توانستند به هم پیوسته باشند. این طراحی باعث شده تالیسمان ظاهری خاص پیدا کند و هماهنگی زیادی بین قسمت انتهایی و دماغه‌ی آن وجود داشته باشد. علاوه بر این‌ها حالت متناسب سپر و خروجی دوگانه‌ی اگزوز هم که فقط جنبه‌ی نمایشی دارند به زیبایی تالیسمان افزوده است. تا اینجا می‌توان گفت رنو موفق شده خودرویی ارائه کند که بیشتر سلیقه‌ها را در رده‌های سنی مختلف راضی می‌کند.
طراحی داخلی
فضای داخلی کابین کمی ساده‌تر طراحی شده است، به نحوی که حتی ممکن است چندان بابا سلیقه‌ی جوانان و یا علاقمندان داشبوردهای هیجان‌انگیز نباشد. رنو برای طراحی داخلی قصد داشته فضایی شیک و باوقار ایجاد کند که با استفاده از خطوط صاف و مرتب به آن دست یافته است. البته این خودرو با نزدیک شدن به طرح‌های داخلی ولوو و داشتن یک ال سی دی بزرگ مرکزی و یک پشت آمپر دیجیتالی، باعث نزدیک شدن طراحی داخلی این خودرو به خودروهای مدرن شده است. مواد و ادوات به‌کاررفته در این خودرو هم در سطح کیفی بالایی هستند، هرچند در قسمت‌هایی از خودرو از پلاستیک خشک استفاده شده است اما وجود قطعاتی با پوشش‌های چرمی و کیفیت خوب می‌تواند به سرنشینان احسا خوبی را القا کند. وجود یک فرمان خوش‌دست که به کلیدهای کنترلی هم مجهز است در کنار پشت آمپر دیجیتالی این خودرو که می‌تواند در حالت‌های مختلف رانندگی تغییر وضعیت بدهد، توانسته ترکیب متناسب و جذابی برای تالیسمان به ارمغان بیاورد.
البته با در نظر گرفتن این موضوع که تالیسمان، نیم‌نگاهی هم به نسل جوان دارد، می‌توان جای خالی پدال‌های تعویض دنده را در پشت فرمان احساس کرد. طراحی قسمت جلوی خودروی به نحوی است که راننده و سرنشین جلو علاوه بر یک فضای ارگونومیک و راحت می‌توانند از گرم‌کن، تنظیمات برق و تهویه‌ی مناسب هم برخوردار شوند که این امکانات می‌تواند رضایت زیادی برای سرنشینان فراهم کند. اما علاوه بر این‌ها، رنو با اضافه کردن ماساژور برای راننده و سرنشین جلو، گام بزرگی در تامین آسایش آن‌ها برداشته است. برای صندلی عقب هم شاهد امکاناتی نظیر دریچه تهویه مطبوع، دو گرم‌کن و زیرآرنجی هستیم اما راحتی سرنشینان عقب چندان مورد توجه طراحان قرار نگرفته چرا که فضاسازی به گونه‌ای نیست که سه نفر همزمان در صندلی‌های عقب احساس راحتی کنند علاوه بر این کوتاه بودن انتهای سقف هم تا اندازه‌ای می‌تواند باعث آزار افراد بلند قد شود.
اما یک نقطه قوت دیگر در کابین داخلی این سدان وجود، یک نمایشگر ال‌سی‌دی لمسی با اندازه‌ی 8.7 اینچی است که بر روی کنسول مرکزی قرار گرفته است. این ال‌سی‌دی توانسته تمام دکمه‌های عملیاتی را در خود جای دهد و از شلوغ شدن داشبورد جلوگیری کند. علاوه بر این سیستم شامل تنظیمات متنوعی از حالت‌های متنوع اتومبیل است که می‌تواند هم کاربردی باشد و هم سرگرم‌کننده. البته گفتنی است با وجود اینکه کیفیت صفحه‌ی لمسی و رزولوشن این نمایشگر در حد بسیار خوبی است و برنامه‌ریزی آن به صورتی انجام‌گرفته که کار کردن با این نمایشگر بسیار ساده و کارآمد شده است اما میزان دسترسی به گزینه‌های مورد نظر به سادگی کار با دکمه‌های معمولی نیست. در واقع می‌توان بر اساس تجربه دریافت که در زمانی که پشت فرمان نشسته‌اید و چشم به جاده دوخته‌اید، فشار دادن یک دکمه‌ی زمخت بسیار راحت‌تر از کار با یک صفحه‌ی لمسی چند منظوره است. البته نمی‌توان انکار کرد که در حالت توقف خودرو کار کردن با این تب لت مدرن و زیبا لذت‌بخش تر از کار با چندین و چند دکمه است. مطمئناً این تب لت می‌تواند پس از مدتی که راننده بر آن تسلط یافت، علاقه‌ی او را به خودش جلب کند به خصوص که کار با آن با استفاده از ماوس هم ممکن است. چیزی که تداعی‌کننده‌ی خودروهای آلمانی است.
گفتنی است با توجه به این که خودروی تالیسمان واردشده به کشور ما توسط شرکت سامسونگ SM6، شریک رنو در کره تولید می‌شود و در واقع ورژن آسیایی آن محسوب می‌شود فاقد برخی آپشن ها مانند کروز کنترل یا هشدار حرکت در بین خطوط و خواندن تابلوهاست. البته هم چنان لیست طویلی از امکانات امنیتی و رفاهی برای آن در نسخه‌ی آسیایی هم موجود است مانند: ترمز ABS، ترمز کمکی، سیستم EPS کنترل پایداری، سیستم ضد لغزش، امکان انتخاب حالت‌های مختلفی برای رانندگی، ترمزدستی الکترونیکی، کیسه هواهای جانبی و جلو و پرده‌ای، حسگر باران و نور، سیستم هشدار باد تایرها، هدآپ دیسپلی HUD، کارت هندزفری، سامانه‌ی صوتی Bose دارای 13 بلندگو به علاوهی سیستم مولتی‌مدیا R-link2 با مانیتور 8.7 اینچی، چراغ‌های جلویی LED، دوربین برای دنده عقب، سیستم هشدار نقطه کور، سقف پارانوما، سیستم کمکی پارک.
ایمنی
رنو در این خودرو نیز مانند تمام محصولات پیشین خود به امنیت توجه ویژه‌ای داشته است و توانسته 5 ستاره ایمنی را از Euro NCAP دریافت کند.
اما در زیر کاپوت تالیسمان چه خبر است؟
برای تالیسمان هم مانند اکثر خودروهای امروزی، یک موتور پر بازده کوچک تعبیه‌شده که پر قدرت و کمک صرف است و توانسته رقبا را به چالش بکشد. این پیشرانه ی 4 سیلندر با حجم 1618 سی‌سی می‌تواند 190 اسب بخار قدرت را در 5750 دور تولید کند، این پیشرانه در دور 2500 هم می‌تواند در 260 نیوتون متر گشتاور ایجاد کند. چنین قدرت و گشتاوری با توجه به 1.6 لیتری بودن پیشرانه و وزن بدنه‌ی آن که 144 کیلوگرم است اعداد خوبی هستند زیرا رقبای تالیسمان با وجود وزن بیشتر گشتاور کمتری ارائه می‌دهند. تالیسمان می‌تواند در 7.7 ثانیه از شتاب صفر به صد کیلومتر در ساعت برسد بنابراین می‌توان آن را یکی از خودروهای پر شتاب برای این رنج قیمت در نظر گرفت. مثلا تویوتا کمری هیبریدی که شتاب صفر تا صد 7.6 ثانیه دارد. هم چنین تالیسمان می‌تواند به بیشینه سرعت 225 کیلومتر در ساعت برسد که سرعت خوبی است علاوه بر این میزان مصرف سوخت این خودرو هم به ازای صد کیلومتر تنها 6.2 لیتر است.
البته نمی‌توان در انتخاب این خودرو از بحث‌های همیشگی دردسرهای خودروهای فرانسوی صرف‌نظر کرد، مشکلات بنزین ایران و مسائلی که برای نگهداری خودروهای توربویی وجود دارد، در کنار این‌ها سابقه‌ی نه چندان درخشان خودروهای فرانسوی در پیچیدگی و هزینه‌ی تعمیرات، عواملی هستند که در کنار هم باعث می‌شوند مشتریان به سمت نمونه‌های کم دردسرتر حتی با سرعت و چالاکی کمتر بروند. البته رنو مدعی شده است که در نسل جدید تالیسمان با ایجاد تغییرات لازم، این خودرو را متناسب با بنزین ایرانی کرده است و نیازی نیست نگران این موضوع باشیم. البته نمی‌توان از طرح این سوال خودداری کرد که چطور ممکن است رنو توانسته باشد حساسیت این خودرو را به بنزین ایرانی بدون کاهش کیفیت در عملکرد و کارایی آن انجام داده باشد؟ شاید منظور رنو از اعمال تغییرات تنها به‌کارگیری نوع قوی‌تری از فیلتر بنزین باشد، که هر چند بی تاثیر نیست اما هرگز کافی نخواهد بود. شاید هم نسخه‌ی آسیایی این خودرو در مقایسه با تالیسمان اروپایی از حساسیت کمتری نسبت به کیفیت بنزین دارد. به هر حال برای درک واقعی این تغییرت باید منتظر گذر زمان باشیم.
موتوتل قصد دارد با انجام یک درگ در شرایطی یکسان، میزان کارایی پیشرانه ی تالیسمان را در برابر بنزین وطنی در برابر یکی از رقبای هم سطح آن مقایسه کند. البته نمی‌توان این را انکار کرد که با توجه به وارد شدن روزافزون خودروهای توربو به کشورمان، این ما هستیم که باید برای بنزین‌های بی‌کیفیت و روغن‌های تقلبی کشورمان تدبیری بیندیدشیم. در حال حاضر حتی خودروهای تو ربوی آلمانی را هم نمی‌توان از خرابی‌های زودهنگام رهایی‌بخشید.
تجربه‌ی نشستن پشت فرمان تالیسمان
با وجود فرمان خوش‌ساخت و دید مناسبی که راننده در این خودرو دارد، نشستن پشت فرمان این خودرو می‌تواند تسلط خوبی برای راننده به ارمغان آورد که پیمودن مسافت‌های شهری را ساده می‌کند. وضعیت ارگونومی صندلی راننده نیز در شرایط خوبی قرار دارد و در سفرهای طولانی راننده را خسته نمی‌کند.. با توجه به موتور کوچکی که برای قدرنمایی به شدت به پرخوران خود وابسته است لگ اولیه تا حدودی محسوس می‌باشد اما پس از یک مکث کوتاه، خودرو باقدرت به حرکت در می‌آید. گیربکس 2 کلاچه و 7 سرعته ی EDC هم تعویض دنده‌ی نرمی را فراهم کرده است و شتاب گیری را بی‌معطلی ساخته است. این در حالی است که محصولات قبلی رنو مانند لتیتیود و سفران در مقایسه به حجم موتوری که داشتند دارای شتاب بسیار ناامیدکننده‌ای بودند.
راننده می‌تواند در شرایط مختلف حالت‌های مختلفی مانند Comfort، Neutral، Eco و Sport و ... را انتخاب کند تا خودرو در بهترین وضعیت قرار بگیرد. کابین عایق‌کاری شده و موتور کم‌صدا باعث شده به جز در حالت تخت گاز، صدای دیگری به گوش سرنشینان نرسد. وجود صندلی‌های ارگونومی و سکوت در کابین باعث می‌شود، سواری در این خودرو به نسبت خوب باشد. البته نمی‌توان این موضوع را نادیده گرفت که علی‌رغم عملکرد خوب این خودرو در پستی و بلندی‌ها تالیسمان نمی‌تواند در جذب ضربه‌های دست‌اندازها چندان قوی عمل کند و ضربات را به کابین منتقل می‌کند. البته با توجه به قیمت این خودرو نباید از این خودروی اروپایی بیش از حد توقع داشت. به هر صورت شرکت رنو نتوانسته خشکی لاستیک‌های فاق کوتاه را کاملا برطرف کند و تالیسمان از جنبه نرمی در جایگاهی برابر با سوناتا و ر میان اپتیما و کمری قرار می‌گیرد. تالیسمان دارای ترمزهای مطمئنی هم هست که با استحکام مناسبی که دارند می‌توانند این خودرو را به خوبی کنترل کنند. سامانه‌ی کنترل پایداری نیز دارای دقت مناسبی است.
یکی از جالب‌توجه‌ترین سامانه‌های به‌کارگیری شده در رنو تالیسمان، سیستم 4Control یا همان فرمان دهی یه چرخ‌های عقبی است. سیستمی که می‌تواند در سرعت‌های کم، چرخ‌های عقبی را کمی در جهت عکس چرخ‌های جلویی فرمان بدهد تا شعاع گردش و قدرت مانور در فضاهای کوچک و تنگ بهبود پیدا کند و در سرعت‌های بالاتر هم همین کار را در جهتی همسو با چرخ‌های جلویی انجام می‌دهد تا تعادل و پایداری خودرو به شرایط ایده‌آل برسد. البته خبر بد این است که حتی تالیسمان‌های فول آپشنی که به کشورمان وارد می‌شوند هم فاقد این امکان جالب هستند. در ادامه‌ی این خبر بد بازهم باید گفت که تعلیق عقب از نوع مستقل نیست و شرکت رنو برای این ورژن از سامانه‌ی نیمه مستقل استفاده کرده است. این باعث شده نقطه قوت این خودرو که می‌توانست آن را در کشورمان یک سر و گردن بالاتر از رقبایش قرار دهد اکنون به عنوان یک نقطه‌ضعف برای این خودرو شناخته می‌شود چرا که سامانه‌ی تعلیق نیمه صلب عقب، در چنین رنج قیمتی یکی از ساده‌ترین امکانات می‌باشد. البته شاسی و مابقی قسمت‌ها به قدری خوب مهندسی شده‌اند که می‌توانند تا حدی این نقطه‌ضعف را کمرنگ کنند و باعث شوند در رانندگی در حالت عادی مشکل چندانی برای هندلینگ به وجود نیاید. وجود یک صندوق عقب جادار و بزرگ هم که حمل بار را راحت کرده آخرین موردی بود که در این خودرو باید به آن می پرداختیم.
جمع‌بندی
همان طور که به تفصیل بررسی کردیم، تالیسمان یک اتومبیل جذاب با موتوری قدرتمند و کیفیتی مطلوب است که دارای آپشن های مختلفی است که می‌تواند باعث جلب توجه علاقمندان شود. تغییراتی که در این خودرو اتفاق افتاده می‌تواند شرایط مساعدی را برای موفقیت رنو فراهم کند. در این میان رقیبان نیز دست روی دست نگذاشته‌اند، در حال حاضر خودروهای کره‌ای حاضر در بازار ایران شانس بیشتری برای موفقیت در برابر رنو دارند چرا که با وجود موتورهای ضعیف تر نسبت به تالیسمان، حضور بلندمدت خودروهای کره‌ای در ایران و گستردگی خدمات پس از فروش و بازار دست دوم آن‌ها، هزینه‌ی نگهداری کم و دردسر کمتر برای پیشرانه های تنفسی، کفه‌ی ترازو را به نفع شرق آسیای ها پایین تر آورده است. حتی رقیبی مانند تویوتا کمری با وجود این که نسبت به این محصول و حتی خودروهای کره‌ای در جایگاه پایین‌تری قرار می‌گیرد اما هنوز هم به عنوان یکی از خودروهای قابل‌اطمینان و کم استهلاک در دنیا شناخته می‌شود. علاوه بر این از منظر راحتی و کیفیت سواری هم گزینه‌ی مناسبی است. هم چنین مدل‌های هیبریدی کمری و سوناتا هم به زودی در بین سدان‌های میان رده قد علم می‌کنند.
موتوتل 
موتوتل 
پدال 
تا کنون هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که در مورد این موضوع نظر می دهد.