نقد و بررسی میان هاچ‌بک های 40 تا 50 میلیون تومانی بازار ایران

این روزها اتومبیل‌های هاچ بک توانسته‌اند در همه جای دنیا و به خصوص قاره‌ی اروپا به محبوبیت زیادی دست یابند، به طوری که در سال‌های گذشته شاهد بودیم که همواره در لیست پرفروش‌ترین خودروهای اروپا نام چندین خودروی هاچ‌بک به چشم می‌خورد. این موضوع در مورد کشور خودمان هم صحت دارد به طوری که در شهرهای پرترافیک و شلوغ مردم به خاطر مشکلات ترافیک و جای پارک، ترجیح می‌دهند از این خوروهای ریزنقش که مصرف سوخت پایینی هم دارند استفاده کنند.. به طبع خودروسازان در داخل کشور نیز در طی سال‌های اخیر اقدام به عرضه‌ی خودروهای هاچ‌بک به بازار داخلی کرده‌اند. به طور مثال در نمایشگاه خودروی اصفهان که در روزهای پیش برگزار شد، شاهد  رونمایی از 4 خودروی هاچ‌بک نسبتا جدید از سازندگان مختلف بودیم. بنابراین اکنون زمان مناسبی فرا رسیده تا به بررسی این 4 هاچ‌بک داخلی بپردازیم که از قضا همگی در بازه قیمتی 40 تا 50 میلیون تومان هستند.این خودروها عبارت‌اند از رنوساندرو، ام‌وی‌ام 315، برلیانش H320 و پژو 207 جدید. البته گفتنی است که دو خودروی برلیانس H320 و رنو ساندرو در مدل‌های کراس (در ساندرو استپ‌وی) در این نمایشگاه به معرض نمایش گذاشته بودند اما به این خاطر که تفاوت نسخه‌ی کراس آن‌ها در مقایسه با مدل معمولی تنها مربوط به اضافه شدن چند سانتی‌متری ارتفاع و اضافه شدن چند قطعه به قسمت بیرونی است، خللی در بررسی‌های ما ایجاد نمی‌کند. در این مقایسه سعی داریم بخش‌های مختلف هر کدام از این چهار خودرو شامل طراحی، فضای داخلی و کیفیت به صورت منصفانه مورد بررسی و مقایسه قرار بگیرند. البته به این خاطر که امکان رانندگی با این خودروها فراهم نبود، نمی‌شود در مورد کیفیت رانندگی با آن‌ها نظر نهایی را صادر کرد و ناچاریم در این مورد به اعداد و ارقامی که از طرف سازندگان اعلام شده است بسنده کنیم. علاوه بر این برای مقایسه‌ی درست، مدل‌های دستی خودروها برلیانس و ساندرو را مد نظر قرار داده‌ایم.

ام‌وی‌ام و 315
مدیران خودرو چند سالی است که این خودرو را در دو نسخه‌ی هاچ‌بک و لیفت بک به بازار کشورمان عرضه می‌کند. البته چند وقتی است که نسخه‌ی فیس‌لیفت این خودرو جایگزین مدل‌های قبلی شده است. ام‌وی‌ام 31 در نمای خارجی دارای طراحی خوب و هماهنگی است و می‌توان آن را به عنوان یک خودروی ساخت چین، خوب توصیف کرد. اما در داخل کابین آن و به خصوص در مورد کنسول وسط شاهد یک طراحی ساده و بی‌روح هستیم، استفاده از رنگ مشکی در کل آن هم به مزید بر علت شده است. تمامی قسمت‌های دالی این خودرو مثل داشبورد، رود دری‌ها و کنسول وسط از پلاستیک خشک استفاده شده است.
مدیران خودرو ام‌وی‌ام 315 را در سه مدل اسپرت لوکس، اسپرت و معمولی به بازار عرضه می‌کند. نسخه‌ی لوکس این خودرو با قیمت 48 میلیون و هفت‌صد هزار تومان، گران‌ترین نسخه‌ی این خودرو محسوب می‌شود. که البته گران‌ترین خودرو در بین خو درهای مورد نظر ما نیز هست. ام‌وی‌ام همین نسخه‌ی لوکس را در نمایشگاه اصفهان نیز به نمایش در آورده بود این خودرو از تجهیزات اضافه‌تری مانند صفحه نمایش لمسی 7 اینچی، دوربین دید عقب، دکمه‌های روی غربیلک فرمان برای کنترل سیستم صوتی و کیت اسپرت بدنه برخوردار است. با این وجود فقدان تهویه‌ی مطبوع خودکار در خودرویی با این رده‌ی قیمتی عجیب است.در این خودروی فضای کافی برای راحتی پا در عقب موجود است. صندووق بار این خودروی هاچ‌بک هم جادار و بزرگ اما نمی‌توان انکار کرد مه استفاده‌ی زیاد و یک دست از پلاستیک خشک برای دری‌ها تا حدودی توی ذوق می زند، کیفیت آن‌ها هم چندان قابل‌توجه نیست.
خودروهای هاچ بکی که برای این مقایسه انتخاب کرده‌ایم همگی از نظر مشخصات فنی و پیشرانه کاملا به هم نزدیک‌اند و اختلاف آن‌ها در حد تفاوت چند سی‌سی در حجم موتور و چند اسب بخار در قدرت است. از این بین، ام‌وی‌ام 315 دارای پیشرانه ای با حجم 1.5 لیتر و 4 سیلندر است که می‌تواند نیرویی 107 اسب بخاری و گشتاوری 140 نیوتون‌متری ایجاد کند. این خودرو با مشخصات ذکرشده، قوی‌ترین خودرو در این جمع است. ابعاد این خودرو هم 4.15 متر برای طول،1.68 متر برای عرض و 1.48 متر برای ارتفاع است. بنابراین پس از برلیانس، کشیده‌ترین خودروی این جمع به حساب می‌اید.مدتی است که شرکت سایپا توجه خاصی به عرضه‌ی نمونه‌های مختلف خودروهای چینی آورده است که یکی از آن‌ها محصولات شرکت برلیانس است. خودروهای ای شرکت در 2 گروه  H200 و H300 طبقه‌بندی می‌شود که در نسخه‌های هاچ‌بک و سدان و به صورت دستی و اتوماتیک راهی بازار شده‌اند.
اخیراً نیز خط تولید این خودروها به زیرمجموعه‌ی سایپا یعنی پارس‌خودرو منتقل شده است.نسخه‌ای که ما قصد بررسی آن را داریم مدل H320 این خودرو است. از آنجایی که شرکت برلیانس د چین شریک تجاری کمپانی‌ام‌و است، برلیانس H320 هم د قیمت جلویی خود و به خصوص در طراحی فرم جلو پنجره شباهت به محصولات بی‌ام‌و نیست. طراحی چراغ‌های قسمتی عقبی این خودرو هم به صورت چسبیده به شیشه، تا اندازه‌ای تداعی‌کننده‌ی ام‌وی‌ام 315 است. برلیانس H320 دارای طراحی مناسب و زیبایی است و می‌توان آن را یکی از جذاب‌ترین ترین خودروهای این مقایسه معرفی کرد.اگر سری به کابین به‌کارگیری‌تریم دور این خودرو هم بزنیم خواهیم دید که رنگ کرم و مشکی، باعث به وجود آمدن یک طراحی زیبا برای نمای داخلی برلیانس 320 شده است. غربیلک فرمان این خودرو نیز کاملا خوش‌دست است و روی دری‌های آن از یک پارچه‌ی نرم استفاده شده است، این موارد باعث می‌شود بتوانیم بخش فضای داخلی این خودرو را یک سر و گردن بالاتر از رنو ساندرو و ام وی ام 315 ارزیابی کنیم. امکانات و تجهیزات این خودرو شامل سانروف برقی، پاور ویندوز، سیستم صوتی با 6 بلندگو.، آینه‌های جانبی برقی و حسگرهای دنده عقب است.
البته نمونه‌ی حاضر در نمایشگاه دارای نمایشگر لمسی هم بود.برلیانس مورد بررسی ما هم مشابه ا‌م‌وی‌ام 315 دارای فضای مناسبی برای پای سرنشینان عقب است. فضای صندوق بار آن هم خوب و کافی است. جنس موارد به‌کاررفته در داخل آن هم از نظر کیفیت مناسب است به خصوص که به‌کارگیری روکش‌هایی با رنگ کرمی برای صندلی‌ها منجر به لوکس تر شدن نمای داخلی این خودرو شده است.برلیانس H320 دستی به قیمت 46 میلیون تومان به فروش می‌رسد. و در مقایسه‌ی 4 گانه ی ما جایگاه دوم را از نظر قیمت پس از ام‌وی‌ام کسب می‌کند.این خودرو به یک پیشرانه ی 1.5 لیتری 4 سیلندر تجهیز شده است که می‌تواند نیرویی معادل 103 اسب بخار را به همراه گشتاوری 138 نیوتون‌متری تولید کند. از این لحاظ، برلیانس H320 ضعیف‌ترین خودرو در این رقابت است. مصرف سوخت برای این خودرو 4.6 لیتر در سیکل ترکیبی عنوان شده است که قابل‌قبول به نظر می‌رسد. این خودرو با داشتن 4.21 متر طول، کشیده‌ترین خودرو در بین خودروهای مورد بررسی ما است.

رنو ساندرو
رنو ساندرو در واقع نسخه‌ای هاچ‌بک از خودروی لوگان رنو یا همان L90 است. تولید نسل اول این خودرو مدتی است که توسط پارس‌خودرو آغاز شده است. بنابراین این شرکت در گروه مورد بررسی ما دارای 2 نماینده است. نمای بیرونی ساندرو هماهنگ و متناسب اما کمی قدیمی و کسل‌کننده به نظر می‌رسد و این خودروی فرانسوی از این لحاظ حرف چندانی برای گفتن ندارد.با این حال نمای بیرونی این خودرو در مقایسه با نمای درونی آن جذاب تر است چرا که داخل کاین این خودرو واقعا ساده و خسته کننده است. بنابراین ساندرو از نظر جذابیت‌های ظاهری قطعا ضعیف‌ترین خودرو در این رقابت‌ها است. داشبورد ساندرو ساده و سرتاسر پلاستیکی است و غربیلک فرمان آن زمخت و به دور از هیجان است. دکه‌های بالابر شیشه‌های پنجره هم ر روی کنسول وسط است خودرو قرارگرفته‌اند که از نظر ارگونومی نامناسب است.
رو دری‌ها هم فرم ساده‌ای دارند اما دستگیره‌ی نقره‌ای بزرگ کم از این سادگی کاسته است. امکانات و تجهیزات ساندرو هم چنگی به دل نمی زند و واقعا نمی‌توان نام آن‌ها را آپشن نهاد. امکاناتی که در این خودرو ارائه می‌شود مواردی مانند شیشه‌های برقی، تهویه مطبوع دستی و آینه‌های جانبی برقی است که می‌توان آن‌ها را جزء امکانات استاندارد و ضروری برای خودروهای امروزی در نظر گرفت.فضای پای سرنشینان عقب ساندرو مانند برادرش L90 دارای یک فضای باز و راحت است. اما صندلی‌های آن به اندازه‌ی خودروهای برلیانس و ام‌وی‌ام راحت نیستند. هم چنین در این خودرو بر خلاف خودروهای چینی مورد مقایسه ما، دکمه‌های شیشه بالابر پنجره علی عقب در انتهای کنسول وسط و در بین صندلی‌های جلو نصب شده است، هدف از این کار کاهش هزینه‌ها است. صندوق بار این خودرو هم برای یک خودروی هاچ‌بک قابل‌قبول است، هرچند این فضا به اندازه‌ی صندوق بار بزرگ ام‌وی‌ام نیست.
پلاستیک به‌کاررفته در ادوات داخلی رنو ساندرو هم از نظر کیفیت قابل‌قبول است.پس از بررسی نقاط ضعف، اکنون نوبت به بررسی مزیت‌های ساندرو می‌رسد. قطعا بزرگ‌ترین نقطه قوت این خودرو، قوای محرکه‌ی قوی آن است. ساندرو دارای یک پیشرانه ی 1.6 لیتری 4 سیلندر است که می‌تواند نیروی 108 اسب بخاری را به همراه گشتاوری 140 نیوتون‌متری ایجاد کند. از این لحاظ ساندرو در بین دو رقیب چینی خود قرار می‌گیرد. موتور و جعبه‌دنده‌ی این خودرو هم دارای هماهنگی خوبی هستند و از کیفیت بالا و استهلاک پایینی برخوردارند. همین موضوع ساندرو را تبدیل به یکی از بهترین خودروها در این رقابت کرده است. رنو ساندروی دستی با قیمت 43 میلیون تومان عرضه می‌شود و از این لحاظ در میان خودروهای مورد بررسی پس از پژو 207 ارزان‌ترین خودرو است.

پژو 207
پی از مدتی وقفه، ایران‌خودرو تولید پژو 207 را از سر گرفت و این بار در داخل و خارج این خودرو شاهد تغییراتی هستیم. پژو 207 که در اصل نسخه‌ی فیس‌لیفت شده‌ی پژو 206، در اصل پژو 206 پاس نام دارد اما در ایران 207 نام گرفته است. تغییراتی که در 207 جدید رخ داده است به خصوص تغییر در گرافیک داخلی چراغ‌ها و مجهز شدن چراغ‌های جلو به دی‌لایت و چراغ‌های عقب به نوار نئون، باعث شده این خودرو نمای بیرونی جذاب تر و هیجان‌انگیز تری به خود بگیرد و بتواند در برابر چینی‌های پر زرق‌وبرق عرض اندام کند.در درون پژو 207 هم با وجود این که قسمت پایینی داشبورد هم چنان متعلق به خودروی 206 است ولی تغییراتی مانند تغییر غربیلک فرمان و مجهز شدن آن به دکمه‌های کنترلی و بره بردن این خودرو از یک صفحه نمایش لمسی در بالای داشبورد باعث شده بتوانی طراحی داخلی این خودرو را خوب ارزیابی کنیم.
پژو 207 با قیمت 42 میلیون تومان، ارزان‌ترین خودرو در جمع حاضر است اما با این وجود توانسته امکانات خوبی مانند صفحه نمایش لمسی 7 اینچی، کروز کنترل، GPS، دوربین برای دید عقب، تهویه مطبوع خودکار، حسگر دنده عقب و دکمه‌های کنترلی روی فرمان باعث می‌شود 207 را از نظر این امکانات، برترین خودروی این جمع دانست.البته فضای کم برای سرنشینان عقب خودرو در پژو 207 هم مانند پژو 206 پا برجا است. البته به خاطر تغییر کردن فرم صندلی‌های عقب، این وضعیت تا حدودی در 207 بهتر شده است. فضای صندوق بار این خودرو هم کمی دچار کمبود است و از این نظر در جایگاه آخر در میان این 4 خودرو قرار می‌گیرد. مواد داخل این خودرو هم از نظر کیفیت دارای وضعیت خوبی هستند. رو دری‌های این خودرو همانند خودروی دارای قسمت پارچه‌ای هستند. کلیدهای شیشه بالابر عقب این خودرو مانند رنو ساندرو زیاد در دسترس نیست و در انتهای کنسول وسط قرار گرفته است.پیشرانه ی خودروی 207 مانند تیپ 5 پژو 206، یک پیشرانه ی 1.6 لیتری TUS است. بر اساس ادعای ایران‌خودرو، این پیشرانه می‌تواند قدرتی 105 اسب بخاری و گشتاوری 142 نیوتون‌متری ایجاد کند.
البته بر اساس آنچه که از گفتگو با مسئولین این غرفه می‌شد استنباط کرد، قوای محرکه‌ی پژو 207 با قوای محرکه‌ی تیپ 5 پژو 206 موسوم به ایرانیزه کاملا یکسان است. این یعنی مشکل عدم هماهنگی موتور و گیربکس در این خودرو هم وجود دارد. با این وجود شنیده‌ها از این حکایت می‌کند که کیفیت این قوای محرکه از سال جاری بهتر شده است. اما چون مشخص نیست شرکت ایران‌خودرو چگونه جعبه‌دنده‌ی هماهنگ و عالی 206 تیپ 5 را دست‌کاری کرده است هم چنان نمی‌توان از کیفیت قوای محرکه‌ی پژو 207 اطمینان داشت. این موضع یک نقطه‌ضعف برای 207 در مقایسه با رقبا است.

جمع‌بندی
نقد و بررسی دقیق این چهار خودروی هاچ‌بک 40 تا 50 میلیون تومانی بازار کشور نشان داد که هر کدام از آن‌ها نقاط قوت و ضعف مخصوص به خود را دارند بنابراین نمی‌توان با قطعیت یکی از آن‌ها را برتر از دیگران دانست. مثال رنو ساندرو از نظر کیفیت و هماهنگی در قوای محرکه و هم چنین بازار دست دوم بر 3 خودروی دیگر برتری دارد اما از نظر تجهیزات و طراحی داخلی در جایگاه چهارم قرار می‌گیرد.. پژو 207 از منظر قیمت و تجهیزات پیروز میدان است اما کیفیت گیربکس و قوای محرکه‌ی آن چنگی به دل نمی زند. برلیانس H320 و MVM 315 هم هر دو دارای طراحی، مشخصات فنی و تجهیزات مناسبی هستند اما مشکلاتی مانند بازار دست دوم ضعیف، افت قیمت زیاد و کمیابی قطعات یدکی مانند تمام خودروهای چینی موجود در بازار ایران دامن‌گیر این دو خودرو هم خواهد بود. بنابراین همه چیز وابسته به سلیقه و نیاز خریدار است تا با توجه به آن به برخی از خصوصیات توجه کند و از برخی از نقاط ضعف چشم‌پوشی کند.

نقاط قوت و ضعف این خودروها را می‌توان به صورت خلاصه این‌چنین تعریف کرد:

MVM 315

نقاط قوت: طراحی خارجی جذاب، قدرت مناسب پیشرانه و صندوق بار بزرگ

نقاط ضعف: قیمت بالا، بازار دست دوم ضعیف، کاربرد زیاد پلاستیک خشک در داخل و افت قیمت زیاد

برلیانس H320

نقاط قوت: طراحی خارجی جذاب، کیفیت و راحتی داخلی مناسب و نمای داخلی زیبا و لوکس

نقاط ضعف: کمبود قطعات و لوازم یدکی، بازار دست دوم ضعیف و افت قیمت زیاد

رنو ساندرو

نقاط قوت: کیفیت و هماهنگی مناسب قوای محرکه، بازار دست دوم مناسب، افت قیمت کم و فضای جادار عقب

نقاط ضعف: پایین بودن سطح تجهیزات و طراحی داخلی کسل‌کننده

پژو 207

نقاط قوت: قیمت نسبتا مناسب، سطح تجهیزات بالا و طراحی خارجی مناسب

نقاط ضعف: فضای کم در عقب خودرو و صندوق بار، کیفیت نامطمئن قوای محرکه