موتوتل 
آزمایش گروهی آئودی Q2 Sport، نیسان جوک نیسمو RS و مینی کانتری من کوپر S
این سال‌ها علاقه‌ی مردم به خودروهای کراس‌اوور بیشتر شده است. در این آزمایش قرار است خودروهای آئودی Q2 Sport، نیسان جوک نیسمو RS و مینی کانتری‌من کوپر S باهم مقایسه شوند.بازار هاچ‌بک‌های کراساوورها این سال‌ها از رونق افتاده است اما به هر حال هنوز هم مشتریان خاص خود را دارد، این مشتریان تحت هر شرایطی می‌توانند این خودرو را دوست بدارند اما علاقه‌ی آن‌ها بی‌شک، به خاطر رانندگی عاری از هرگونه لذتی که این خودروها برای صاحبانشان فراهم می‌کنند، به وجود نیامده است.حال سوال این جاست که آیا مینی کوپر 189 اسب بخاری می تواند این روند را در بازار تغییر بدهد؟ این خودرو در این رقابت رقیبانی از جمله نیسان جوک نیسمو RS و آئودی Q2 Sport را در قابل خود دارد.
این در حالی است که بحث‌هایی هم در مورد کانتری‌من به وجود آمده است؛ از جمله این که آیا این خودرو واقعا همان چیزی است که می‌تواند نیازهای ما را برطرف کند یا فقط بیشتر یک خودروی معمولی از خانواده‌ی کوپر است تا یک خودروی کراس‌اوور. به هر حال این سوالات مجالی برای مطرح‌شدن در تست‌های امروز ما نمی‌یابند. در مورد کانتری‌من یک تست کامل جاده‌ای صورت گرفته که به تمام حرف و حدیث‌ها خاتمه خواهد داد. با این تست‌ها خواهید فهمید این خودروی SUV نما تا چه اندازه جذاب است آیا می‌تواند خود را در میان خانواده‌ی کوپرها مطرح کند یا نه.اگر این اتفاقات بیفتد، کانتری‌من می‌تواند در قیاس با تعداد زیادی از رقیبان شکست‌خورده‌ی خود، سر افزار خواهد شد. نزدیک‌ترین رقیب برای کانتری‌من، خودروی آئودی Q2 است. محصول آئودی از اواخر سال گذشته‌ی میلادی راهی بازار شده است و می‌تواند سواری بسیار راحت‌تر و لذتبخش‌تری را در مقایسه با کراس‌اوور های سری L برای راننده‌ی خود فراهم می‌آورد. این خودرو از نظر ابعاد و ظاهر هم کوچک‌تر و بهتر است.
Q2 به پیشرانه ای با حجم 2 لیتر مجهز است. این پیشرانه ی بنزینی می‌تواند قدرتی معادل 186 اسب بخار ایجاد کند. این خودرو می‌تواند رقیب خوبی برای کانتری‌من کوپر باشد. خودروی تحت این آزمایش از نوع بریتانیایی آئودی و دارای حجم 1.4 لیتر است که قادر است قدرتی معادل 148 اسب بخار ایجاد نماید.نیسان جوک نیسمو RS دیگر رقیب جدی در این رقابت است که مجهز به پیشرانه ای 1.6 لیتری است که می‌تواند قدرتی معادل 215 اسب بخار ایجاد کند، محصول نیسان روی کاغذ، پرشتاب تر از دیگر خودروها است و ظاهر آن هم نسبتا خشن است.خودروی جوک نیسمو RS مانند نسل گذشته‌ی خود یعنی جوک نیسمو، باهدف اجرای یک نمایش خارق‌العاده از عملکرد، راهی بازار اروپا شد. بر اساس شنیده‌ها این پروژه با شکست روبرو شد که علت اصلی آن عرضه‌ی مدل‌هایی جذاب‌تر در سال 2015 بوده است. هر چند این خودرو 2 سال قبل مشکلاتی داشت اما این نقاط ضعف هرگز نتوانست ویژگی‌های دوست‌داشتنی، هدفمند و خاص آن را کمرنگ کند. این جذابیت اکنون هم می‌تواند به جوک کمک کند. کانتری‌من کوپر S که برای آزمایش از سوی مینی ارائه شده است، از دو محور محرک بهره می‌برد و مجهز به یک جعبه‌دنده‌ی 8 سرعته ی اتوماتیک است. در حالی است که رقیبان این خود همگی محرک جلو هستند و به جعبه‌دنده‌های دستی مجهز هستند. هر 3 خودرو در نسخه‌ی چهارچرخ متحرک هم عرضه‌شده‌اند. با این که اگر همه‌ی این مدل‌ها از نوع محرک جلو و دنده دستی بودند هم تفاوت قیمت برای هر کدام از آن‌ها کمتر از 2 هزار پوند بود و این امکان وجود داشت که هر کدام از آن‌ها را با کمتر از 31 هزار و 250 دلار (معادل 25 هزار پوند) خریداری کرد.
آزمون قدرت
در بازار جدید پیدا کردن پیشرانه های پر قدرت بنزینی کمی سخت است. علت این موضوع شاید این است که ذهنیت اکثریت این است که مشتریان کراساوورها به ظاهر، راحتی یا عمل‌گرایی بیشتر از سرعت زیاد اهمیت می‌دهند. ممکن است عامل دیگر بحث معیارهای اقتصادی باشد؛ افرادی که تمایل به صرف هزینه‌ی بیشتر برای داشتن کمی سرعت بیشتر دارند عموما ترجیح می‌دهند یک پیشرانه ی دیزلی داشته باشند. به هر حال دلیل هر چه که باشد، در این کلاس تعداد خودروهای مجهز به پیشرانه ی بنزینی که بیش از 150 اسب بخار قدرت داشته باشد به تعداد انگشتان یک دست است. با این وجود خودروی مینی جدید، داشتن قدرت زیاد را به مالک المانی خود بی‌ام‌و مدیون است. بی‌ام‌و 17 سال است که پیشرانه های برند ایتالیایی خود را تامین می‌کند. بنابراین جای تعجب نیست که پیشرانه ی کانتری‌من نیز از نوع توربو و دارای قدرت 189 اسب بخار است. در آزمایش‌های جاده‌ای مشاهده شد که پیشرانه ی کانتری‌من بی‌معطلی برتری و قدرت خود را بر رقبا نشان داد.
همان طور که قبلا گفتیم با این که بر روی کاغذ این خودرو جوک نیسو RS بود که سریع‌ترین و قوی‌ترین خودرو به نظر می‌رسید اما ثابت شد که این خودرو در میدان عمل کمی تاخیر دارد. نیسان جوک مورد بررسی ما به خاطر تاخیر توربوشارژ خود بسیار کند عمل می‌کند و هنگامی که به طور ناگهانی توربوشارژ فعال شود به سرنشینان احساس ناخوشایندی القا می‌کند. پس از شتاب ناگهانی خودرو کمی آرام می‌شود و در دور 5000 یک صدای ضعیف از خود تولید می‌کرد. بالأخره در پایان تست و در دور 1000 پایانی باز هم صدای این خودرو افزایش یافت. این‌طور به نظر می‌رسد که این اتفاق بخشی از کد نویسی ECU باشد و دلیل آن القا کردن حس سرعت، بیش از آنچه واقعا هست، به راننده‌ی خودرو باشد. قدرت خودروی نیسان جوک مانند یک درام واقعی بود علاوه بر این که شنیدن صدای بلند در اتاق این خودرو، جایگاه جوک را پایین‌تر از رقیبان قرار می‌دهد. اگر از پیشرانه‌ی این خودرو صرف‌نظر کنیم، شاید این خودرو بتواند نظر شما را به سمت خود جلب کند ولی این جلب توجه هم به خاطر پیشی گرفتن صفات منفی آن در مقایسه با نقاط قوتش است.
هر چند در این آزمایش آئودی Q2 تمام قدرت خود را به میدان آورده بود اما در نهایت قافیه را به رقبا باخت. این پیشرانه توانایی کافی داشت که خودروی Q2 را به حرکت در آورد. البته این عملکرد شما را تعجب‌زده نمی‌کند ولی قطعا از برخی از موضوعات به خنده می‌افتید؛ پیشرانه ی آئودی در مقایسه با دو رقیب دیگرش جذابیت چندانی نداشت چرا که در طول آزمایش با بالاتر رفتن دور موتور مواجه می‌شد. ممکن است علت این اتفاق تاخیر واضح‌تر در مقایسه با نیسان در عملکرد توربوشارژر در دور 2000 بوده باشد. این خودرو حتی در شیب نسبتا ملایم هم دچار کندی عملکرد در مقایسه با جاده‌های صاف می‌شود و باید مراقب باشید که خودرو از حرکت نایستد. جعبه‌دنده‌ی دستی 6 سرعته ی آئودی Q2 بسیار قدرتمند است؛ البته ممکن است پس از مدتی کمی آزاردهنده و سفت به نظر برسد. در این آزمایش هنگامی که منتظر انعطاف و یا قدرت بیشتری بودیم، کانتری‌من دارای حجم بزرگ‌تر و 4 سیلندر وارد میدان شد. پیشرانه ی کانتری‌من بسیار هوشمندانه عمل می‌کند و واکنش سریعی در دور کمتر از 2000 نشان می‌دهد. نیروی این پیشرانه به طور دقیق تا دور 6500 ثابت باقی می‌ماند. این موتور عالی بنزینی این توانایی را دارد که جذابیت بیشتر و پایداری کمتری داشته باشد؛ البته نه به اندازه‌ی خودروی جوک، ولی به هر حال می‌توانست افزایش تدریجی قدرت و اوج بهتری از خود به نمایش بگذارد. بهتر است کوپر S کمی به بهبود عملکرد لذت‌بخش و نرم بپردازد، این خودرو در آزمایش بسیار خشن رفتار کرد و کاملا نشان داد خصوصیات اجداد خود را به ارث برده است.
تجربه‌ی رانندگی
هنوز هم نکات بسیاری در زمینه‌ی سواری دل‌چسب بر خودروی کوپر وجود دارد. البته چندی پیش انتقادات در زمینه‌ی سفتی و خشکی رانندگی با این هاچ‌بک کراس‌اوور بالا گرفت اما گر تصمیم دارید تنوع ایجاد کنید و کمی اسپرت‌تر رانندگی کنید، این خودرو گزینه‌ی خوبی برای شما است چرا که چیدمان صندلی‌ها و دکمه‌های کنترلی و هماهنگ بودن آن‌ها باهم، کاملا مناسب چنین وضعیتی است.صندلی راننده در کانتری‌من، پایین‌ترین ارتفاع را دارد بنابراین راننده در مقایسه با یک هاچ‌بک معمولی در وضعیت بهتری قرار خواهد گرفت. در این وضعیت فرمان خودرو دقیقا روبروی شما است و پاهایتان تقریبا باز هستند. البته سقف این خودرو به حد کافی بالا هست که بتوانید ارتفاع صندلی را بدون مشکل بالاتر بیاورید. در داخل این خودرو احساس احاطه بر هر چهار جهت و کنترل بر همه چیز را تجربه خواهید کرد.
آئودی Q2 دقیقا بر خلاف کانتری‌من، هیچ آپشنی برای کم کردن ارتفاع برای راننده مهیا نکرده است. البته موقعیت راننده در هنگام رانندگی کاملا لذت‌بخش و قابل‌تغییر است. در مورد نیسان هم صندلی راننده قابل‌قبول است اما این تنها نقطه‌ی مثبت نیسان در این زمینه است چرا که این خودرو هیچ آپشنی برای تنظیم ارتفاع صندلی به صورت تلسکوپی ارائه نمی‌کند. به همین دلیل رانندگان دارای قد بلند، فضای محدودی دارند و ممکن است مجبور باشند پاهای خود را کمی خم کرده با برای تسلط بر فرمان تا حدودی قوز کنند. بسیار جای تعجب دارد که چطور این در این خودرو، چنین قابلیت پیش‌پاافتاده‌ای از قلم افتاده است. این نقطه‌ضعف یادآور خودروهای قدیمی است.
نشستن در خودروی جوک آرامش بودن در گهواره را برای سرنشینان فراهم می‌کند، علت این امر وجود کمک‌فنر گران‌قیمت و قوی در این خودرو است. این خودرو موفق شد در تست‌ها، به مراتب بهتر از دو خودروی آئودی Q2 و کانتری‌من عمل کند. در این خودرو امکان دارد که در لحظاتی به لطف سیستم تعلیق قابل‌اطمینان جوک از مسیر لذت برد، اما چنین چیزی در خودروی آئودی به ندرت اتفاق می‌افتاد و در کانتری‌من بسیار دست‌نیافتنی می‌نمود.در هنگامی که پیچ‌ها تندتر می‌شد و از حالت معمولی خارج می‌شود، این‌طور به نظر می‌رسد که نیسان جوک با خود کلنجار ناامیدکننده‌ای می رود. تایرهای جلویی نیسان جوک، حدود نیمی از چسبندگی کششی و جانبی مورد نیاز جهت انتقال قدرت را ایجاد می‌کنند و در نهایت خودرو به آرامی شروع به حرکت می‌کند. با این وجود این میزان از کشش برای رد شدن از پیچ‌های کوچک به صورت تیز و چابک کافی است.
نیسان جوک در زمان ورود به پیچ‌ها کمتر به پیچیدن تمایل دارد و وضعیت ثابتی دارد. بنابراین رانندگی با این خودرو به صبر بیشتری نیازمند است و در زمان فعال بودن تمامی سیستم‌های الکترونیکی کمکی، تا حدودی هم ناامید کننده است. جوک همیشه تلاش می‌کند با بهره‌گیری از سامانه‌ی ثبات الکتریکی خود به یک توازن دائمی دست پیدا کند؛ ولی هنگامی که هیچ‌کدام از این سیستم‌ها فعال نباشند، می‌توانید چهره‌ی وحشی و خشن جوک را نظاره کنید.
از نظر چابکی، آئودی خودروی سرسخت‌تری است. آئودی در مقایسه با جوک شما را کمتر به وحشت می‌اندازد و به همین نسبت شگفتی کمتری برای شما ایجاد می‌کند. سیستم تعلیق Q2 هیچ لرزشی ندارد و احساس بهتری به راننده منتقل می‌کند. سیستم فنربندی این خودرو نیز کاملا محکم است و ارتعاشات را میرا می‌کند؛ ضمن این که به این خودرو این امکان را می‌دهد که به سرعت به پیچ‌ها وارد شود و با حفظ کامل تعادل جانبی خود از پیچ عبور کند. چسبندگی به جاده بین محورها به صورت کاملا مساوی تقسیم می‌شود و راننده می‌تواند بدون نیاز به آگاهی از زمان فعال یا غیرفعال بودن سیستم کنترل کشش از سواری و رانندگی با این خودرو لذت ببرد. واکنش این خودرو به جاده به سرعت اتفاق می افتد و بدون هیچ مشکلی پیچ‌ها را طی می‌کند، با این وجود این خودرو نیز از جنبش و تحرک کافی بی‌بهره است.
با توجه به نتیجه‌های ضعیف، این‌طور به نظر می‌رسد که خودروی کانتری‌من از شانس زیادی برای برنده شدن برخوردار است. البته این نتیجه چندان هم دور از انتظار نبود؛ ولی سال این جاست که آیا این خودرو می‌تواند روی شاسی هم قدرت پیشرانه ی خود را به رخ رقیبان بکشد؟ آیا این همان خودرویی است که در نهایت به عنوان بهترین هاچ‌بک کراس‌اوور شناخته می‌شود؟
کانتری‌من مثل بقیه‌ی خودروهای مینی رفتار می‌کند؛ با این ویژگی‌ها: وارد شدن سریع این خودرو به پیچ‌ها، برخورداری از چسبندگی کافی به جاده و حفظ تعادل. این خودرو به خوبی می‌تواند ناهمواری‌های جاده را پشت سر بگذارد و در این مورد بهتر از رقبای خود عمل می‌کند. البته این خودرو در مقایسه با بقیه‌ی مینی‌ها نیز عملکرد پویاتر و پخته‌تری دارد. کانتری‌من در نسخه‌ی قبل چسبندگی کمتری داشت، سواری بر آن هم ضعیف‌تر بود، جذابیت مدل فعلی را نداشت و سخت‌تر می‌پیچید. می‌توان مینی را به خاطر گذر از آن نقاط ضعف مورد تشویق قرارداد. کانتری‌من در نسخه‌ی جدید یک خودروی چابک، گیرا و پویا است و علی‌رغم اندازه‌اش، توانسته اصالت مینی را حفظ کند. اما با این وجود کانتری‌من کوپر S را نمی‌توان سریع‌ترین و بهترین خودروی کراس‌اوور نامید. هر چند بهتر بود برای سنجیدن خودروها از یک جاده‌ی بزرگ‌تر و دارای ناهمواری‌های بیشتر استفاده کرد. مینی هم این خودرو را فقط به یک صورت امتحان کرده است، اما بهتر بود در آزمایش خودرو اندکی ریسک بیشتری به خرج می‌داد.
جمع‌بندی
در آزمایش صورت گرفته بی‌شک کانتری‌من کوپر S، مقام اول را به دست می‌آورد. نیسان جوک نیسمو RS نیز پس از آن در جایگاه دوم قرار می‌گیرد و آئودی Q2 که از یک موتور 1.4 لیتری بهره می‌برد مقام سوم را به دست می‌آورد.
در جدول ذیل می‌توانید مشخصات فنی هر کدام از این خودروها را مشاهده کنید.
تصاویر کانتری‌من
تصاویر نیسان جوک نیسمو RA
تصاویر آئودی Q2 با پیشرانه‌ی ۱.۴لیتری
موتوتل 
پدال 
تا کنون هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که در مورد این موضوع نظر می دهد.