توجه به خودرو و ورزشهای مخصوص به آن در ایران بسیار مظلوم واقع شده است و رشتههای اتومبیلرانی در ایران به تعداد جهانی نمیرسند. با این حال هر آنچه که اکنون وجود دارد به مدد کلوبهایی است که خود علاقهمندان اداره میکنند و چند سالی است که فعالیت میکنند و آن را بهطور جدی نیز ادامه میدهند. همانطور که پیداست ایران موقعیتهای جغرافیایی متفاوتی دارد و همین شرایط آب و هوایی متفاوت باعث میشود که اتومبیلرانی، آن هم از نوع آفرود، علاقهمندان بسیاری را جذب خود کند در موتوتل همراه ما باشید.
هر چیزی که در آن شرایط مسابقه و رقابت وجود داشته باشد را میتوان ورزش نامید. آفرود هم از این اصل مستثنی نیست. اگر یک نگاه کلی به آفرود داشته باشیم میتوانیم آن را در دو نوع «مسابقه» و «طبیعتگردی» تقسیمبندی کنیم. مسابقات آفرود در سرتاسر ایران برگزار میشود و طرفداران پروپاقرصی هم دارد. کلاسبندیهای مسابقات در سطح بینالمللی است و رانندهها و خودروها نیز دست کمی از مسابقات جهانی ندارند.
تمام گروههای اتومبیلرانی که در ایران وجود دارند هر سال در روزهای مختلفی از سال قراری باهم دارند و همه یک جا جمع میشوند. این گردهماییها معمولا به صورت تور دیده میشود.
برای گروه علاقهمندان به آفرود نیز چنین قراری گذاشته شد و روزهای پایانی ماه بهمن برای این کار انتخاب شد. مسئولیت هماهنگی این گردهمایی نیز به عهده هیئت اتومبیلرانی و هیئت آفرود استان تهران بود.
با ورود به این جمع، این خودروهای آمریکایی بودند که جلب توجه میکردند و تمام ورودی ورزشگاه تختی را پوشانده بودند. البته جدای از این دسته خودروهای آمریکایی، دستهای نیز به خودروهای ژاپنی چون نیسان، تویوتا و یا میتسوبیشی اختصاص داده شده بود. همانطور که میدانید در ایران نیز اغلب از خودروهای ژاپنی برای این کار استفاده میشود.
در کنار گردهمایی، برندهای مختلفی که به نوعی ارتباطی مستقیم با این رشته ورزشی دارند نیز حضور یافته بودند که در بین آنها واکیتاکیهای مجاز برای تور آفرود، لوازم جانبی خودرو و لباسهای مخصوص و البته موضوع اصلی که مربوط به صنایع غذایی میشد، حضور نسبتاً خوبی داشتند.
از همه اینها گذشته خودروی غولپیکری به نام فلکستراک کانادایی پیش از آنکه تماشایش کنید با شما حرف میزد، خودرویی با موتور پرتوان فورد و لاستیکهای پهن که در ایران جزو نمونههای خاص و کمیاب محسوب میشود و تنها برای این طراحی و ساخته شده که در مناطق باتلاقی پیشتاز باشد.
اما در حاشیه این گردهمایی، دستهای از موتورهای هارلی دیویدسون نیز حضور داشتند که باعث جلب توجه زیادی شده بودند و زیبایی کلاسیک آنها در کنار آفرودرهای آمریکایی، هماهنگی بصری جالبی را ایجاد میکرد.
تا کنون هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که در مورد این موضوع نظر می دهد.