با توجه به این که این روزها انواع خودروهای مجهز به گیربکسهای اتوماتیک در بازار کشورمان جولان میدهند، این مقاله را با اهداف آشنایی بیشتر با انواع جعبهدندههای اتوماتیک گردآوری کردهایم.با موتوتل همراه باشید.
جعبهدندههای اتوماتیک به 4 دسته تقسیم میشوند:
- گیربکسهای سیارهای AT
- گیربکسهای AMT
- گیربکسهای CVT
- گیربکسهای 2 کلاچهی DCT
با یک بار رانندگی با خودروی مجهز به جعبهدندهی اتوماتیک به دو تفاوت اساسی آن با خودروهای دارای جعبهدندهی دستی پی خواهید برد: نخست این که در این خودروها پدالی به عنوان کلاچ وجود ندارد و دوم این که در آنها نیازی به تعویض دنده به صورت دستی نیست. با یک بار قرار دادن دنده در حالت drive، تمامی اتفاقات بعدی به صورت خودکار رخ خواهند داد.
جعبهدندههای خودکار که به مدل گشتاور مجهزند و جعبهدندههای دستی که با کلاچ کار میکنند هر دو در خودرو یک نقش دارند اما از راههای کاملا متفاوتی به ایفای نقش میپردازند. روشی که جعبهدندهی دستی برای عوض کردن دنده از آن استفاده میکند کامل یکسان است، جعبهدندهی خودکار هم دقیقا مشابه جعبهدندهی دستی وظیفه دارد به موتور خودرو که دارای دامنهی محدودی برای سرعت است اجازه بدهد که سرعت خروجی به همراه دامنهی وسیعی داشته باشد. در ادامه به معرفی و بررسی تفاوتهای انواع مختلف این جعبهدندهها پرداخت.
1- جعبهدندهی سیارهای AT
این نوع از گیربکسها، متداولترین نوع جعبهدندههای اتوماتیک موجود در خودروها هستند. در این نوع از جعبهدندههای انتقال قدرت توسط مجموعهای از چرخدندههای خورشیدی سیارهای صورت میگیرد. سیستم TORQUE CONVERTOR یا کلاچ خودکار این جعبهدندهها به صورت هیدرولیکی و مجهز به سیستم کنترلی است. خودروهایی مانند پژو 206، پژو 207، اس دی وی 9 و پارس اتوماتیک از گیربکس AL4 بهره میبرند. علاوه بر این جعبهدندهی خودروهایی نظیر هایما S7، اچ سی کراس و سوزوکی ویتارا هم از همین نوع است.
2- گیربکسهای AMT
این دسته از جعبهدندهها، همان جعبهدندههای معمولی هستند با این تفاوت که بر روی آنها الکترومکانیکی نصبشده که باعث میشود تعویض دنده و کلاچ گیری آنها به صورت خودکار صورت بگیرد.
بزرگترین مزیت این گروه از جعبهدندهها، سادهتر و ارزانتر بودن ساختار آنها در قیاس با گیربکسهای اتوماتیک است، ضمن این که به خاطر اشتراک زیاد قطعات با گیربکسهای دستی هزینهی تعمیرات آن نیز در مقایسه با سایر گیربکسهای اتوماتیک کمتر است. از گیربکسهای این دسته بیشتر در خودروهای با محدودهی قیمتی پایین استفاده میشود. خودروهای امویام 110 و برلیانس اچ 230 از جمله خودروهای موجود در بازار ایران هستند که از این نوع جعبهدنده بهره میبرند.
3-گیربکسهای CVT
اولین بار شرکت نیسان بود که از این نوع گیربکسها در خودروهای خود استفاده کرد و به تدریج سایر خودروسازان هم به سمت استفاده از این نوع گیربکس کشیده شدند. در جعبهدندهی CVT وظیفهی انتقال نیرو بر عهدهی 2 مخروط است که به وسیلهی یک تسمهی پلیمری یا فلزی به یکدیگر متصل شدهاند. حرکت نسبی مخروطها در راستای محورشان موجب میشود نسبت دندهها تغییر کند. مهمترین مزیت در این نوع از جعبهدندهها وجود پیوستگی در تعویض دنده است به طوری که در زمان تعویض دنده خودرو را کمتر دچار تکان و افت دور میکند. نیسان تیانا و سوزوکی کیزاشی از خودروهایی هستند که به این جعبهدنده مجهزند.
4-گیربکسهای 2 کلاچهی DCT
این گروه که جدیدترین نوع از جعبهدندههای خودکار هستند ، اولین بار توسط شرکت پورشه مورد استفاده قرار گرفتند و کمکم توسط خودروسازان دیگر هم مورد توجه قرار گرفتند. ساختار این جعبهدنده شبیه جعبهدندههای دستی معمولی است، با این تفاوت که این نوع از جعبهدندهها دارای 2 گیربکس مستقل هستند که برای دندههای زوج و فرد هر کدام به صورت مستقل به یک مجموعه از کلاچ متصل هستند. عمل کلاچگیری و تعویض دنده به وسیلهی عملگرهای الکترومکانیکی صورت میگیرد و کنترل آن توسط واحد پردازندهی مخصوص گیربکس صورت میگیرد.
مهمترین مزیت این گروه از جعبهدندهها، افت پایین راندمان و بالا بودن انتقال قدرت در آن است. البته پیشبینیهای حاکی از آن است که در آینده استفاده از این نوع از جعبهدندهها رواج بیشتری داشته باشد. رنو کیچر یک مثال از خودروهایی است که از این جعبهدنده استفاده میکند.
تا کنون هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که در مورد این موضوع نظر می دهد.