مینی کانتریمن پلاگین

با گسترش شهرسازی و استفاده بیش از پیش خودروها و مواد فسیلی آلودگی در شهرها افزایش پیدا کرد، طوری که دولتمردان را به فکر انداخت. از جهتی شرکت‌های خودروسازی نیز در این جریان کم و بیش دخیل بودند، این موضوع آن‌ها را نیز به فکر فرو برد که چه کاری را می‌توانند انجام دهند که خودروها از زندگی روزمره حذف نشوند اما دیگر آلودگی نداشته باشند. پس از سال‌ها تحقیق و بررسی تولید خودروهای هیبریدی آغاز شد. امروزه شرکت‌های مختلفی این تکنولوژی را در خودروهای خود استفاده کرده‌اند بدون آنکه توان خودرو کاهش یابد. اکنون نیز پس از شرکت‌های مختلف، شرکت مینی نیز تصمیم به پیوستن به این جرگه را گرفته است و تولید خودروهای پلاگین هیبرید را آغاز کرده است.  با موتوتلهمراه باشید.

در سال 1959 لئونارد لورد به دلیل بحران کانال سوئز که منجر به کاهش تولید سوخت و سهمیه‌بندی بنزین دربخش‌هایی از اروپا شده بود، دستور ساخت اتومبیلی را داد با مصرف بنزین کم، ابعاد کوچک و زیبا با موتوری چابک که نیرو را به چرخ‌های جلو منتقل کند و بتواند رقیبی باشد برای فولکس واگن بیتل. پس از چندی الکس ایسیوگونس که در آن زمان برای کمپانی BMC کار می‌کرد به خواسته مدیر خود جامه عمل پوشاند و کوچولوی دوست داشتنی صنعت خودروسازی را طراحی کرد و بدین ترتیب " مینی" به دنیا آمد، پس از مورد تایید قرار گرفتن طرح، تولید توسط BMC در انگلستان وکشورهای از قبیل اسپانیا، ایتالیا، پرتغال، آفریقای جنوبی، اروگوئه، ونزوئلا و یوگوسلاوی انجام شد. بی‌شک بزرگترین عاملی که در نگاه اول باعث می‌شود که مینی توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب کند ابعاد کوچک آن است. طراحی مینی برگرفته از شیوه‌ای است که در صنعت هواپیما‌سازی از آن استفاده می شود که با نام monocoque shell معرف است. مینی نام‌های گوناگونی از بدو تولید داشته است و از آنجایی که عضوی از BMC محسوب می‌شد نام‌های دیگر محصولات این مجموعه مانند آستین و موریس را به یدک می‌کشید . نامی که تا سال ۱۹۶۷ در انگلستان به آن اطلاق می‌شد موریس مینی ماینر بود. موریس ماینر اتومبیل معروف و خوش‌نامی بود که با اضافه شدن کلمه مینی به آن اسم جدیدی به وجود آمد که به برادر کوچکترش اختصاص یافت. پس از آن این برند مدل‌های دیگری را نیز وارد بازار کرد و از بین آن‌ها می‌توان به کانتریمن اشاره کرد. این محصول در کلاس کراس‌اوورهای کوچک قرار می‌گیرد؛ هرچند که ابعاد بدنه‌ آن به یک هاچ‌بک استاندارد شبیه است. نسل اول کانتریمن در سال ۲۰۱۰ معرفی شد و امسال شاهد فروش نسل دوم آن هستیم. تاکنون بیش از ۲۵۰ هزار دستگاه از نسخه‌های مختلف این خودرو تولید شده که حاصل خط تولید مینی در هلند و اتریش است.
و اما برویم سراغ موضوع اصلی، کوپر کانتریمن اکنون با پلاگین هیبرید به جهانیان معرفی می‌شود که مصرف سوخت قابل قبولی نیز دارد و همچنان قدرت خود را از دست نداده است. این خودرو با یک پیشرانه‌ بنزینی ۳۳ سیلندر به حجم ۱.۵ لیتر تولید می‌شود که همراه با فناوری توئین‌توربوی بی‌ام‌دبلیو، قدرت ۱۳۶ اسب بخار و گشتاور ۲۲۰ نیوتن‌متر تولید می‌کند. علاوه بر این، یک موتور برقی ۶۵ کیلووات (۸۸ اسب بخار) هم در کانتریمن وجود دارد که مجموع قدرت آن را به ۲۲۴ اسب بخار می‌رساند. میانگین مصرف سوخت این مجموعه، با گشتاور ۳۸۵ نیوتن‌متر، تنها ۲.۱ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر عنوان شده است. کانتریمن با این مشخصات فنی، برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، تنها به زمان ۶.۹۹ ثانیه احتیاج دارد. این زیبای جاده‌ها را می‌توان به صورت دو دیفرانسیل نیز سفارش داد و حتی همراه با فناوری eDrive بی‌ام‌دبلیو. کانتریمن پلاگین هیبرید، بدون مصرف بنزین و با تکیه بر موتور برقی و باتری‌های ۷.۶ کیلووات ساعت، می‌تواند تا ۴۲ کیلومتر را بپیماید و نهایت سرعت ۱۲۵ کیلومتر بر ساعت را در اختیار بگذارد. شارژ کردن این خودرو برای رسیدن به ۱۰۰ درصد شارژ باتری ۳ ساعت زمان لازم دارد و در حالت ترکیبی می‌تواند مجموعا ۵۰۰ کیلومتر مسافت را طی کند.  در فضای داخلی خودرو شاهد دکمه زردرنگی خواهیم بود که وظیفه‌اش روشن کردن اتومبیل است. برای کلاسیک نشان دادن خودرو مانند سایر مدل‌ها از نمایشگر استفاده نشده، تا راننده همان حس سنتی را به همراه داشته باشد. در عوض عقربه‌ها سرعت، دور موتور، میزان شارژ باتری را نشان می‌دهد.  با این حال علاقه‌مندان نسخه‌ فول‌آپشن کانتریمن، می‌توانند نمایشگر لمسی ۸.۸ اینچ برای این خودرو سفارش دهند.