اکثر قریب به اتفاق محصولات فراری فوق‌العاده دوست‌داشتنی هستند اما برخی خودروها هم قبلاً تولید شده‌اند که در مقایسه با خودروهای شاخص این کمپانی ایتالیایی چندان دل‌چسب نبوده‌اند. برخی‌ها فاقد جذابیت ظاهری آن‌چنانی بوده‌اند و برخی نیز از نظر هندلینگ و پرفورمنس در حد و اندازه‌های نام فراری نبوده‌اند.

در ادامه شما را با برخی از نچسب‌ترین محصولات تاریخ فراری آشنا می‌کنیم. با ما همراه باشید!

  • (330GT 2+2 (1964

فراری‌ 330 جی تی
پاسخ فراری به جگوار ای تایپ خودرویی بود که خود انزو فراری آن را زیباترین خودروی دنیا می‌نامید اما از نظر طراحی یک موفقیت برای فراری نبود. درحالی‌که مدل قبلی 250GTE خودرویی ظریف محسوب می‌شد اما طراحی دو چراغی 330 در دهه 60 چندان توجهات را به خود جلب نکرد.

با انجام یک فیس لیفت همان طراحی چراغ‌های تک جلویی به خودرو بازگشت و خریداران نیز با این کوپه چهار درب 12 سیلندر 4 لیتری می‌توانستند به سرعت‌های بالایی دست یابند. با این وجود امروزه قیمت مدل‌های اولیه 330 نصف مدل 250 قبلی است.

  • (365GTC/4 (1971


این خودرو قرابت نزدیکی با نسخه اسطوره‌ای دیتونا داشت اما قیمت آن حدود یک‌سوم خواهر افسانه‌ای خودش بود. چرا؟ خب علیرغم اینکه 365GTC/4 تنها به تعداد 500 دستگاه ساخته شد (درحالی‌که دیتونا سقف تولید 1284 دستگاهی داشت) اما ظاهر آن خیلی جذاب نبود. طراحی تیز آن بسیار منحصر به دهه 70 میلادی بود و البته آن فاکتور لذت آنی دیتونا را هم نداشت.

البته نقطه قوت این خودرو نیز سواری بسیار دل‌چسبی بود که به لطف سیستم تعلیق نرم‌تر، فرمان و کلاچ هیدرولیک حاصل شده بود.

  • (365GT4 (1972


نسخه نهایی 365 با پیشرانه 12 سیلندر در بخش جلو بیشترین عمر را در تاریخ فراری داشته و حدود 17 سال تولید شد (با احتساب مدل‌های بعدی 400 و 412i). 365GT خودروی خانواده‌ها و افرادی بود که یک محصول تورینگ می‌خواستند. استایل این خودرو هم‌اکنون از مد افتاده بنابراین قیمت آن فوق‌العاده مناسب است.

هزینه‌های این فراری هم پایین نیست و گیربکس اتوماتیک آن مشکلاتی هم دارد.

  • (400GT (1976


مدل 400 که حاصل توسعه منطقی 365GT4 بود از پیشرانه 12 سیلندر 4.8 لیتری به‌روز شده استفاده می‌کرد تا به این ترتیب پرفورمنسی را که نسخه قبلی نداشت ارائه کند. یک اسپویلر جدید در بخش جلو برای کاهش بلند شدن بخش جلویی در سرعت‌های جلو ضروری بود.

400GT پروفایل بدنه بهتری داشت اما حتی مالکان یک فراری هم نمی‌توانستند با مصرف سوخت بالای آن کنار بیایند.

  • (308GT4 (1973


نام 308GT4 همیشه با واژه و عجیب‌وغریب گره خورده است. جانشین مدل زیبای دینو 246 بجای حضور در گاراژ شرکت پینین فارینا از شرکت برتونه سر درآورده بود و یک خودروی 4 نفره با پیشرانه‌ای در وسط بود. برای ایجاد فضای لازم برای دو صندلی عقبی باید طراحی خودرو رو به جلو می‌شد اما بااین‌حال هنوز هم سرنشینان بالغ در بخش عقب احساس راحتی نداشتند.

فروش 308GT4 در آن زمان خوب بود اما همواره به عنوان خودروی افراد ضعیف در نظر گرفته می‌شد! البته از هندلینگ و پرفورمنس این محصول فراری تقدیر شده است.

  • (308GTBi (1980


فراری با عرضه مدل 308GTB در سال 1975 دوباره به رینگ بازگشت. نسخه‌های اولیه این خودرو دارای بدنه‌ای از جنس فایبرگلاس بودند اما در میانه عمر این خودرو شاهد تولید با بدنه‌ای فولادی بودیم که باعث افزایش وزن شد درحالی‌که قدرت آن به خاطر استانداردهای آلایندگی آمریکا 40 اسب بخار کاهش یافت.

بدین ترتیب شتاب صفر تا 96 کیلومتر در ساعت 308GTB از 6.7 ثانیه نمونه‌های ابتدایی به 7.3 ثانیه افزایش یافت که نتیجه آن کاهش ارزش کلکسیونی نمونه‌های تولید شده با بدنه‌ای فولادی است.

  • (208GTB (1980


208GTB پاسخی هنرمندانه از فراری به قوانین مالیاتی ایتالیا بود. در آن زمان خودروهایی با پیشرانه‌هایی پرحجم‌تر از 2 لیتر با مالیات بیشتری روبرو می‌شدند. این خودرو از پیشرانه 8 سیلندر 1990 سی‌سی سود می‌برد. طرفداران فراری با این پیشرانه از پرداخت هزینه‌های مالیاتی سنگین فرار می‌کردند اما خب صاحب یک فراری با 155 اسب بخار قدرت بودند!

البته با تولید مدل توربو در سال 1982 اوضاع کمی بهتر شد زیرا این خودرو قدرت 220 اسب بخاری و حداکثر سرعت 240 کیلومتر در ساعتی داشت.

  • موندیال (1980)


برای سال‌ها فراری موندیال به عنوان ارزان‌ترین محصول فراری شناخته می‌شد. این خودرو بین سال‌های 1980 تا 1994 فروش 4 هزار دستگاهی داشت که درآمد خوبی را نصیب فراری کرد و البته مشتریان هم صاحب یک خودروی سریع و چهارنفره شدند.

اگرچه برخی افراد هنوز هم موندیال را دوست دارند اما ظاهر خنثی و پرفورمنس پایین آن در مقایسه با مدل 308GTB باعث شده موندیال همیشه محبوبیت کمتری داشته باشد.

  • موندیال کابریولت (1983)


از نظر برخی افراد این خودرو فقط به درد مشتریان آمریکایی می‌خورد. انتقاد طرفداران فراری به ساختار سنگین کاپوت، وجود چهار صندلی و سیستم تعلیق نرم‌تر در مقایسه با دیگر محصولات این کمپانی مربوط می‌شد. البته هیچ‌کدام از این موارد برای خریداران مهم نبود زیرا نسخه کابریولت به پرفروش‌ترین محصول خانواده موندیال تبدیل شد.

هرچند چند سال بعد طرفداران فراری تنها به نام آن اشاره‌ای گذرا می‌کنند.

  • تستاروسا (1984)


فراری تستاروسا همواره نظرات گوناگونی را برانگیخته است. بسیاری از افراد این خودرو را خام دانسته و آن را مختص دهه 80 میلادی می‌دانند. برخی نیز استایل برجسته آن را دوست داشته اما این استایل متفاوت باعث نشده که تستاروسا در بازار کلاسیک‌های کنونی ارزش خیلی بالایی داشته باشد. تستاروسا همچون همیشه خودرویی دوقطبی باقی مانده است.

  • 348 (1989)


این خودرو در زمان خودش موفقیت خوبی برای فراری به ارمغان آورد و پرفورمنس بهتری در مقایسه با مدل قبلی 328 داشت. شتاب صفر تا 96 کیلومتر در ساعت 348 برابر با 5.6 ثانیه بوده اما با این وجود برخی افراد به طراحی آن انتقاداتی وارد کرده‌اند.

348 به خاطر هندلینگ نامناسب هم شناخته شده هرچند هم‌اکنون ارزش این خودرو در حال افزایش است.

  • 512 TR (1991)


512 TR حد نهایی توسعه طرح تستاروسا بود. فراری پیشرانه و گیربکس این خودرو را 30 میلی‌متر جابجا کرد تا مرکز ثقل پایین‌تری ایجاد شود و هندلینگ نیز بهبود یابد. همچنین فضای کابین بیشتر شده بود تا راحتی خودرو افزایش یابد؛ اما بازار خودروهای دست‌دوم روی بسیار خوشی به این خودرو نشان نداده است.

  • (F50 (1995


درباره یک آلبوم متفاوتی صحبت می‌کنیم! فراری F50 باید جا پای مدل F40 می‌گذاشت. فراری در ساخت این خودرو از خودروهای مسابقه‌ای فرمول 1 کمک گرفته بود و قطعاً شتاب‌گیری و حداکثر سرعت F50 تضمینی بر تکنولوژی‌های فرمول 1 فراری هستند.

اما ظاهر این خودرو هرگز روح F40 را زنده نکرد.

  • 360 (1999)


از نظر شخصی، فراری 360 از هر جنبه‌ای بهتر از مدل قبلی 355 بود. ساختار تمام آلومینیومی، کیفیت ساخت بهبود یافته و پرفورمنس بهتر باعث شدند این خودرو در پله‌ای بالاتر قرار گیرد؛ اما 360 به خاطر ظاهر خود چندان موردتوجه قرار نگرفت و گیربکس دستی اتوماتیک شده آن نیازمند کاربری با دقت است تا از تعویض‌های ناهنجار دوری شود.

تولید مدل F430 باعث شد ارزش 360 به‌طور قابل‌توجهی کاهش یابد اما خب خریداران جدیدی پیدا شدند که می‌توانستند 360 را بخرند و از آن لذت ببرند.

  • (575M (2002


همه‌ی خودروهای فراری بهتر از نسل‌های قبلی خود بوده‌اند اما مدل 575M از نظر هندلینگ یک پله به عقب بازگشته بود. سیستم تعلیق عقب این خودرو بیش از حد نرم بود. فراری با معرفی پکیج هندلینگ فیوریانو باعث سفت‌تر شدن سیستم تعلیق شد و توازن آن در پیچ‌ها را بهتر نمود.

البته دیگر کار از کار گذشته بود و خریداران مدل 550 را به 575M ترجیح می‌دادند.

  • کالیفرنیا (2008)


کالیفرنیا اولین‌های زیادی را داراست. این خودرو اولین فراری با سقف تاشدنی سخت و همچنین اولین مدل 8 سیلندر پیشرانه جلوی فراری بوده و البته اولین محصولی از فراری با گیربکس دوکلاچه می‌باشد. علاوه بر سواری نرم‌تر، کالیفرنیا هرگز احساس سریع بودن یک فراری را نداشته بنابراین خریداران سرسخت فراری از این خودرو رضایت نداشتند اما با ورود کالیفرنیا T توربو به بازار در سال 2014 اوضاع بهتر شد.

  • (FF (2011


این خودرو با کابین جادار و چهارنفره، محفظه بار بزرگ و سیستم چهار چرخ محرک، فراری را وارد قلمروی جدیدی کرد. پیشرانه 12 سیلندر 6.2 لیتری 651 اسب بخاری FF پرفورمنس قابل‌توجهی را به ارمغان آورد اما کاراکتر رقابتی فراری باعث شد خیلی از افراد در خرید آن به شک بیفتند.

به عنوان نتیجه FF فروش کمی داشت و در بازار دست‌دوم‌ها نیز خیلی خریدار ندارد. قیمت فعلی این خودرو نصف قیمت زمان صفر بودنش است.

منبع: autocar

 

 

 

منبع: پدال