نگاهی نزدیک به شورولت کروز هاچ بک مدل 2017

مدل های هاچ بک برای مدت زمان زیادی است که در اروپا طرفداران پر و پا قرصی را برای خود دست و پا کرده اند؛ اما این سبک از خودروها هنوز نتوانسته اند در بازار ایالات متحده برای خود جایگاه مناسبی را به دست آورند. اما گویا این روند در حال تغییر است. خودروسازان بزرگی همچون فولکس واگن، فورد، مزدا، هوندا، و سوبارو با موفقیت مدل های هاچ بک خود را به این بازار پرمنفعت ارائه داده و در حال جمع کردن طرفدارانی برای خود هستند. ماشین هایی چونFocus RSو هوندا سیویک Type R از این دسته اند. هاچ بک ها چیزی در حدود 15 درصد از سهم بازار خودرو در ایالات متحده را به خود اختصاص داده و این طور که از شواهد پیداست، این آمار روز به روز در حال افزایش است.

کمپانی شورولت نیز یکی از کمپانی هایی است که با اولین مدل کروز هاچ بک خود در بازار ایالات متحده، وارد این بازی شده است. قیمت این خودرو برای نسخه LT آن 23,065 دلار اعلام شده است. هیچ نسخه L و یا LS ارائه نشده و این بدان معنی است که هیچ طرحی برای عرضه مدل های پایه ای 21,000 دلاری وجود ندارد. اگر چه مدل کروز ممکن است که سریع ترین و یا اسپرت ترین هاچ بک موجود در این بازار نباشد؛ اما شورولت آن را برای مدل 2018 کاملا مسلح خواهد کرد. با اضافه کردن یک موتور توربودیزل 1.6 لیتری و انتخاب یک گیربکس دستی شش سرعته یا نه سرعته جدید اتوماتیک، قابلیت های این مدل، افزایش خواهد یافت.

در حال حاضر، کروز هاچ بک مدل 2017 دارای یک موتور گازسوز توربوشارژر 4 سیلندر خطی با ظرفیت 1.4 لیتر و جعبه دنده شش سرعته ای است که می تواند به صورت اختیاری به شکل دستی و یا اتوماتیک، انتخاب شود. چنین پیشرانه ای قادر است تا در دور موتور 5600 دور در دقیقه، 153 اسب بخار قدرت خروجی تولید کرده و در بین 2000 تا 4000 دور موتور در دقیقه، 240 نیوتن متر گشتاور را به چرخ های این خودرو منتقل کند. انتظار می رود که عملکرد این خودرو بازتابی از مدل کروز پریمیوم سدان باشد. صفر تا 100 کیلومتر بر ساعت در 8.2 ثانیه و طی کردن یک‌چهارم مایل در 16.3 ثانیه اتفاق می افتد. نتایج واقعی مصرف سوخت در داخل شهر/بزرگراه/ترکیبی به ترتیب 28/38.3/31.9 مایل بر گالن (mpg) است که با تبدیل آن به لیتر در هر 100 کیلومتر به ترتیب اعداد 8.4/6.14/7.37 به دست می آید.

در طراحی نیز هاچ بک و سدان از ستون A به سمت جلو شبیه به هم بوده و همان پیشرانه را با یکدیگر به اشتراک گذاشته اند؛ اما با 7.4 اینچ کوتاهتر بودن از عقب، مدل هاچ بک کمی عریض تر به نظر می رسد. جای تعجبی نیست، هاچ بک ها بسیار به مدل های سدان شبیه اند و این اصلا چیز بدی نخواهد بود. چراکه جایگزین کردن صندوق عقب با یک در شیشه ای، ریسک کمتری نسبت به تعویض دماغه دارد.

ست ولنتاین  (Seth Valentine)، مدیر برنامه ریزی های مهندسی شورولت می گوید که در اضافه کردن بافل ها، پنل ها و عایق هایی در برابر صدا، لرزش و ناهنجاری ها، از همان سطح استانداردی که در مدل های سدان وجود دارد، استفاده شده است. ولنتاین می گوید: “ما درون آب های ناشناخته ای سرگردان بودیم. هاچ بک های زیادی وجود ندارند که بتواند جلب توجه کرده و نظرها را به خود جلب کند. ما 9 بسته مختلف را پیشنهاد کردیم تا در نهایت به آنچه که می خواستیم، دست یافتیم.” در نهایت این تیم گمان می کند که از اهداف خود نیز پیشی گرفته است.

نویسنده منبع این خبر که هر دو مدل سدان و هاچ بک را تست کرده می نویسد: “فرمان، شتاب و کنترل این ماشین همان حسی را منتقل می کند که در رانندگی با مدل سدان نیز دیده می شود.” که البته می تواند کاملا هم طبیعی باشد. درست به مانند نسل دوم سدان های کروز، این هاچ بک هم به یک سیستم سرگرمی با صفحه نمایش مدرن و بزرگ مجهز شده که می تواند از اپل کار و اندروید اتو استفاده کرده و به سادگی به گوشی های هوشمند متصل شود.

استیو میجوروس (Steve Majoros) مدیر بازاریابی شورولت عقیده دارد که هاچ بک ها در حال جذب کسانی هستند که قصد دارند ماشین های SUV و کراس اوور خود را تغییر داده و به دنبال یک ماشین اسپرت می گردند که مصرف سوخت مناسبی هم داشته باشد. بخش هاچ بک ها سالانه چیزی در حدود 350 هزار دستگاه را به بازارهای ایالات متحده وارد می کند که از این تعداد حدود 50 هزار دستگاه، وسایل نقلیه الکتریکی هستند. میجوروس می گوید: “اگر 300 هزار بازار وجود داشته و سهم ما از آن صفر باشد، همچنان فرصت برای خارج شدن از این وضعیت وجود دارد. تب خرید هاچ بک تازه شروع شده است!”

نویسنده: امید اصغرزاده

منبع: motortrend