موتوتل 
چیزی که امروز داریم خیلی خاصه؛ ما "Aston martin 1-77" رو داریم. این ماشین کاملا کمیابیه و فقط 77 تا ازش ساخته شده، و اگه بهش نگاه کنید، متوجه میشید که دو برابر از" پاگانی" ( (Pagani و 6 برابر از " بوگاتی ویرون" (Bugatti Veyron) نادر تره؛ خیلی کمیاب. راحت بگم، شبیه به یه تخم مرغه. انحصاریه و همه چیزش با بقیه Aston ها فرق میکنه. ساختارش کربن فایبره و یه موتورِ 7.3 لیتری v12 زیر کاپوتشه. همه جزییاتش زیباست و من میخوام که بهتون نشونش بدم. بیاین از قسمت جلو و از موتورش شروع کنیم.
اولین چیزی که باید بهش توجه کنیم این دریچه ها هستن. این دریچه جاییه که موتور ازش نفس میکشه. و این؛ هیچوقت بهش دست نزنین چون از تیتانیوم درست شده و گرمای اگزوز رو داره که مثل دودکش بالا میاد. گرما از اینجا خارج میشه و خیلی داغه.
و زیر کاپوت؛ اوه نگاه کنین، این یکی از اون ماشینهاییه که خیلی مرتبه. موتورش یه 6 لیتریِ معمولی بوده که لاینرهاشو حذف کردن و پوشش ویژه ای روی سیلندر ها قرار دادن و حجمش رو بالا بردن. حالا موتورش 7.3 لیتری v12 -ِ که در مقایسه با 6 لیتری، 730 اسب بخار تولید میکنه؛ خیلی بیشتر از بقیه Aston ها. Aston Martin DBS حدود 565 اسب بخار تولید میکنه، در حالی که این ماشین 730 اسب، قدرت داره. سراغ شاسی ها که بریم، یه تانک بزرگ روغن این جلو هست که به موتور کمک میکنه تا در موقعیت پایینتری قرار بگیره و به سمت عقبِ شاسی بره و اینجوری تعادل لازم حفظ میشه. خب پس موتورش اینجوری کار میکنه و از طریق اینا هوا وارد میشه و به سمت این ساختار ها میاد و از اینجا به داخل موتور میره.
پس این لبه ضخیمِ اینجا هم برای استحکامه و هم بخشیه که موتور رو ثابت نگه میداره.چیز دیدنی دیگه ای که وجود داره سیستم تعلیقه. این قسمت عمود به اینجا رو ببینید؛ کاملا تطبیق پذیره و 11 حالت داره و نیازهای مصرف کننده رو برطرف میکنه؛ وقتی بخواد به عنوان ماشین کروز ازش استفاده کنه یا در جاده باهاش برونه. همه اینا در کارخونه انجام میشه تا یه ماشین خاص تولید کنن. محفظه موتورِش یکی از زیباترین محفظه هاییه که تا حالا دیدم. کاملا از فیبر کربنی درست شده تا وزن رو پایین بیاره.
داخلش هم کاملا متفاوته. تمام ساختار این ماشین "فیبر کربنیه". بین"Aston martin" ها تکه. بقیه ماشین ها از آلومینیوم های به هم پیوسته ساخته شدن. برای این یکی از بستر کربنی استفاده کردن و در کارخانه ایی در کانادا ساخته شده. خیلی سفت به نظر میاد و به من گفتن که 30000 نیوتن متر استقامت داره و به شدت سبکه. داخلش دونفرست و هیچ فضای دیگه ایی نداره. داشبورد نداره و به خاطر شاسیش، این سبکی ساختنش. نگاه کردن به این ماشین بینظیره. هر ماشینی در نوع خودش جذابه، ولی این یکی خیلی زیباست. این قسمت های مشکی و حتی این بخش های رزگلد که کل کنسول رو پوشش دادن. یه کم بازتاب داره اما این ماشین رو به یه ماشین خاص تبدیل کرده. این تمام چیزیه که باید درباره 177 گفت. باید عقبشم نشونتون بدم، این ماشین هاچبکه و ارزش نگاه کردن رو داره، چون چیزی که اون عقب پنهان شده رو در بقیه ماشین ها نمیبینین. یه نگاهی بندازیم.
میتونید این ماشین رو یه هاچبکِ 1.2 میلیون پوندی صداکنین، چون هاچبکه. خب اینجا چیزی هست که من در هیچ ماشینی ندیدم. پنجره ای هست که سیستم تعلیق رو بهتون نشون میده. این shocker –ِ که به صورت افقی این جلو قرار گرفته و بعد یه "Cross member" الومینیومی زیبا، که تمام تعلیق عقب رو به دوش میکشه و به بسترِ فیبر کربنی ماشین متصل میکنه.
این ساختار هم به محکم بودن ماشین کمک میکنه. دو تا چیز کوچیک دیگه هم هست، من این رو بلند میکنم تا ببینید که 177 چی داره؛ کیف ابزار 177. امیدوارم هیچوقت بهش نیاز پیدا نکنین. در جلو هم، صندوق 177 هست. حتی نمیتونید یه کیف بزرگ رو توش جا بدید. این تمام فضای این ماشین برای حمل وسایلتونه. بهتره وسایل رو جداگونه بفرستید. خب جزییات کافیه. چیزی که خیلی درباره این ماشین مهمه، روندَنشه. من سوییچش رو دارم؛ بریم ببینیم چجوریه.
معمولا Aston ها با یکی از اینا روشن میشن. میذارمش اینجا... اینم از این. بریم.. خب میذارمش رو حالت drive ، این یه حالت اتوماتیکه که این ماشین داره. راهیاب هم خودش بالا میاد. چیزی که هست اینه که این ماشین یه کلاچ یک صفحه ای داره و این اصلا برای این ماشین خوب نیست. البته وقتی در حال حرکت هستید متوجه اون نمیشید، اما خب من باید بگم چون یه نقطه ضعفه.
به علاوه دنده رو هم خیلی دیر عوض میکنه. خب از اتوماتیک خارجش میکنم و با پدال عوضش میکنم. حالا روی حالت دستی هستید.
روی این ماشین یه "Variable cam timing" هست. کلید اسپرت هم هست و میشه این دوتا رو با هم ترکیب کرد. این موتور خیلی خیلی وحشیه، نمیتونم باور کنم چقدر با بقیه متفاوته. صدای موتور یه جورایی بالا و پایین میشه؛ خیلی زیاده و داره ناراحتم میکنه.
این یکی از ماشیناییه که وقتی سرعت میگیره باید حواستون جمع باشه؛
یادتون نره 730 اسب بخار قدرت داره. یکم اون بیرون هوا سرده، امروز صبح هم یه خورده بارونی بود و ماشین حسابی یخ زده بود؛ دما 1 یا 2 درجه بود. یه خورده باید گرم میشد و حالا خیلی خوشحالم که این صدا رو از موتورش میشنوم. این ماشین واقعا فوق العاده ست.
اولین بار هم با یه ماشین عالی تو این جاده میروندم؛ وقتی بود که با یه فراری 550 بودم. واووو
واقعا با این ماشین عاشق جاده میشید. میشه گفت یجورایی مثل فراری 550 –ِ، اما خیلی وحشی تره. 200 اسب بخار اضافی به آدم استرس میده. واقعا "Aston martin" بخاطر استفاده از فیبر کربن کار بزرگی انجام داده، سنت شکنی کرده، قطعا تحسین برانگیزه.
خیلی خیلی وحشیه؛ موتورش در دورهای بالای 4000، 5000 واقعا خشمگینه. شبیه ماشین های سوپر شارژ و توربوشارژه. شخصیت کاملا مستقلی داره.
کنترلِ کشش تو اوج سرعت مشخص میشه و نمیتونم بهتون بگم که چه سرعتی داره. حس سرعت روخیلی خوب بهتون القا میکنه. خیلی ماشین خشمگینیه. راحتیِ GT رو نداره، و برعکس خیلی ماشین هیجان انگیزیه.
بیاید یه سری جزئیات دیگه رو با هم بررسی کنیم. گریبکس 6 دنده داره و از نوع " تِرانس اَکْسِلِه "(Transaxles) - که وزن رو در قسمت عقب ماشین نگه میداره.
اساسا باید وزن رو بنداره عقب، چون جلوی ماشین بیشترِ وزن رو تحمل میکنه. این ماشین خیلی پهنه و انگار به یه لاین دیگه نیاز دارین و اصولا کاملا یک ردیف رو براتون پر میکنه. فرمون پذیری: سریع و هنرمندانه. اطلاعات زیادی از چرخ هاش بدست نمیاد. اما از لحاظ بصری و بطور تجربی چیزی که باید بهش توجه داشت، چیزیه که در عقب ماشین داره اتفاق می افته. چون واقعا نمیتونه بی سر و صدا باشه. تو این شرایط مدام حالت تند و تیزِ عقب ماشین رو حس میکنم. این دیگه آخرِ "اَستونه"(Aston). همونطور که انتظار داشتم هیجان انگیزه، توقع هم نداشتم که ساکت باشه!
به آینه هاش نگاه کنید. اونا قوس های بزرگ دارن، این اوج هنره؛ و آینه های بیرون هم واقعا شگفت انگیزن. بسیار ظریف و خوب ساخته شدن. این ماشین واقعا ترسناکه. وقتی باهاش به سمت راست میپیچید، به راحتی از پسش بر میاد و مثل یه چکش تو جاده فرو میره. اووه خیلی بی قراره.
صدای با مزه ایه. همین الان شنیدید. داره باله اش رو میبنده. یجورایی مثل "پورشه 911" و "باکستره" که طبق سرعتی که دارید باله ها باز و بسته میشن. اینجا هم همینطوره. یه صداهای عجیبی از موتور الکتریکی باله در زمان پایین اومدنش به گوش میرسه. در زمان بالا رفتنش متوجه این صدا نمیشید، چون تو شتاب گیری فقط صدای موتور به گوشتون میرسه و نمی تونید صداشو بشنوید.
صدای منحصر به فردیه، مثل هیچ "آستون مارتین" دیگه ای نیست. فکر میکنم این ماشین سبکتره و سریعتر دور میگیره. ما الان تو دور موتور 4000 هستیم.
اونقدر هیجان انگیزه که دوست دارین کل مسیر، پاتونو بذارید رو گاز. مجبورم تابستون دوباره برگردم.
چه روزی بود. با "آستون مارتین" 1-77 تو یکی از جاده های مورد علاقه اَم تو ولز. آفتاب داره غروب میکنه و برف رو روی نوک قله کوه ها پشت سرم میبینید. اما.. چه ماشین شگفت انگیزی بود، به خصوص تو جاده هایی مثل این. خوراکِ جاده های پهن، مثل اینه. چیزی که من ازش خوشم نیومد، گریبکسش بود که اجازه مانوردهی رو به آدم نمیداد و در زمان پارک کردن یا خارج شدن از پارک نامنظم عمل میکرد. داخل ماشین گرم بود، چون اگزوزها از زیر بدنه ماشین رد میشد و یجورایی مثل رادیاتور عمل میکرد. تو هوای 2 درجه ای ولز خیلی خوبه، اما فکر میکنم تو کشورایی مثل عربستان که دمای 40 درجه رو دارن، یکم مشکل زا باشه. شما یه موتور 7.3 لیتری رو دارید که با هر "آستون مارتین" دیگه ای که تا حالا روندم فرق میکرد.
همش به خاطرِ اسب بخاره. میل سوپاپ های متعددی توش داره. حجم موتور بیشتره و از 4500 دور بر دقیقه به بالا واقعا غرش میکنه. خیلی سبکه وچرخاش پرواز میکنن و کل کاری که باید انجام بدید کنترلِ قدرت ماشینه. چسبیدن ماشین به سطح این نوع جاده ها یکم مشکله، اما وقتی به جاده چسبید، واایی چه سواری میده. من که واقعا لذت بردم. و.. اینکه از اون چیزی که انتظار داشتم خشن تر بود. فرمون پذیریش بسیار سریع بود. نمیذاره چیز زیادی بفهمید.. واقعا انگار که یه ماشین مسابقه ای بوده و الان پاشو به خیابون باز کردن. به لوکسیِ GT نیست. شخصیتش بیشتر به " کویینزِگ " Koenigsegg و یا "وِیرون" Veyron نزدیکه. باید بگم من عاشقشم. این نهایت "آستون مارتینه"، نباید ترسناک باشه، ولی این ماشین اکثر اوقات ترسناکه. افتخار داشتم و یک روز رو با این ماشین سر کردم. از لحاظ ظاهری زیباست، رانندگی باهاش فوق العاده ست. شاید دیگه هیچوقت سوار یکی از اینا نشم، اما خوشحالم از اینکه روزم رو با یه آستون مارتین 177 تموم کردم. عالی بود.
تا کنون هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که در مورد این موضوع نظر می دهد.