موتوتل 
اگه قصد دارید که از سیاره مون حفاظت کنین، ماشین های هیبریدی ، ماشین های خوبی هستن ولی خوب یه‌کم بی‌مزه نیستن؟ همونایی که همیشه گیربکس های خسته کننده‌ی CVT دارن و صداشون طوریه که انگار از مریضی لاعلاج لغزشِ کلاج رنج میبرن؟!
هوندا فکر میکنه لزومی نداره که همیشه اینجوری باقی بمونن، و تو سال 2010، هوندا CR-Z رو تولید کرد که یه کوپه ی دو دره و ظاهرا خیلی هم با CR-X افسانه ای تفاوتی نداره .
تو سال 2013، ورژن تقویت شده و با استایل بهترش وارد عرصه شد. زیبا و حتی میشه گفت جسوره، مخصوصا تو قسمت عقبش با دیفیوزِر (diffuser) ظریفش و شیب کم سقفش که تا صندوق عقب ادامه داره و یه پنجره‌ی split level داره.
از اکثر زوایا ، ظاهری کشیده و زیبا داره که قالپاق ها و قوس چرخ هاش اونو هرچه بیشتر زیبا میکنه و همینطور شیشه‌ی خمیده‌ی جلوش که به شیشه های طرفین می رسه ظاهری کوئنیگزگ ( Koenigsegg) بهش بخشیده.
ماشینی که ما بررسیش میکنیم، یه GT سفید مروارید رنگه و چرخ های 17 اینچی آلیاژی ، صندلی های چرمی و چرغ های جلوی HID داره.
زیر کاپوتش ، موتور بنزینی 122 اسب بخاریِ p یِ 1.5 لیتریِ چهار سیلندره داره و یه موتور الکتریکی 20 اسب بخاریِ P داره. که مجموعا نیرویی معادلِ 139 اسب بخار رو تو دور موتور 6600 تولید میکنه اما برای رسیدن به گشتاور 190 نیوتون متریش باید موتور تا دور 2000 برسه.
سیویکِ(civic) تیپ R هم همین طوریه اما یکم کندتره .
صندلی های جلو ظاهری اسپورت داره، اما ظاهر صندلی های عقبش جاه طلبانه و پر شکوه‌تر ان. ولی اگه بخوایم واقع بین باشیم CR-Z یه ماشینِ دو بعلاوه دو ئه.
صندلی های جلو خیلی بیشتر از حد نیاز قابل تنظیمه و فرمونش هم از نظر شیب و دسترسی قابل تنظیمه .
خیلی چیزهای باحال داره از دستگیره‌ی حلقه‌ای شکلِ باحال بگیر تا این که از بخار فلز ساخته شده .
بیشتر دکمه ها و کنترل ها دور فرمون به شکل دو تا بال ان. سیستم تهویه در چپ و سوییچ ، تنظیم آینه ها، حالت اسپرت ، نرمال و اکو در سمت راست قرار دارن.
سیستم پخش استریوش 240 واتیه با چندین بلندگو که شامل یک ساب ووفِرِ (woofer) و یه پورت USB میشه. یه جایگاه مخصوص هم داره که میتونین تلفن و یا آی پادتون رو جمع کنین و توش بذارین.
صفحه ی نمایشگر پشت فرمون هم شامل یه نشانگر دور موتور با نمایشگر دیجیتالِ سرعت در وسطه و نمایشگرهای وضعیت باتری ، میزان سوخت ، میزان مصرف سوخت و نشانگر میزان شارژه.
همچنین یه صفحه نمایش مجزا داره که میتونه اطلاعات مسیرو نشون بده و بعلاوه، یه صفحه نمایش اکو هم داره که برگ‌هاش اگه با این مودِ اقتصادی برونین، شروع به رشد میکنه.
کافیه در آخر مسیر موتور رو خاموش کنین تا این صفحه نمایش بر اساس رانندگی اکو و پاک‌تون بهتون جایزه بده.
با این که تو صندوق عقبش باتری های لیتیوم یونی داره که جایگزین باتری های هیبرید نیکلِ فلزی قبلی شدن، هنوزم گنجایش 225 لیتر داره که حتی این مقدار میتونه با تا کردن صندلی های عقب به 401 لیتر برسه که خیلی بدرد بخوره.
خب سواریش چطوره؟
اول اینکه یه ظاهر نمایشی و فریبنده داره که تا سوییچ رو وارد می کنی ، نورهای رنگیِ نمایشگرها ظاهر میشن.
کافیه دکمه‌ی استارت رو بزنین تا بلافاصه موتور شروع به کار کنه.
هوندا این سیستم هیبریدیشون رو، موتور کمکی یکپارچه نامیده و نقش موتور الکتریکی این وسط، تامین نیروی اضافی برای شتاب دادن به ماشینه، نه به راه انداختن مستقیم ماشین.
CR-Z حالت تمام الکتریک نداره ، بجاش سیستم IMA به هوندا این توانایی رو داده که از یه موتور کوچیک تر استفاده کنه و همین راندمانش رو بهتر کرده.
اگرچه که CR-Z ترکیبی از ذکاوت و هیجانه اما بیشترش در زیر بدنه تر و تمیز و زیباش ، پنهان شده. اگه بخوایم از ذکاوتش بگیم اینه که 310میلی‌متر طولش کمتر شده و دو محورش، 115 میلی متر بهم نزدیکتر شدن که سریعترش کرده.
محورهای جلو و عقبش هم پهن تر شدن، محور جلو 20 میلی متر و محور عقبش 25 میلی متر.
سیستم تعلیقش از اجزایی سبک، فنرها و کمک فنرهای خاص و منحصر بفردی تشکیل شده.
هوندا ادعا میکنه که پلتفورم CR-Z مثلِ سیویک (Civic) تیپِ R سفت و محکمه. این سفتی و محکمی، خدا رو شکر، روی کیفیت سواریش تاثیر نذاشته و حتی روی آسفالتِ پر از دست انداز هم پایدار و استواره.
تایرهاش، رو بعضی از سطوح به صدا در میان ولی اونقدرا هم مهم نیست و درحالی که ما داریم هی غر میزنیم اینم بگیم که دید عقبش، بخاطرِ بالِ اسپویلرش، مختل شده.
ترمزهاش سریع و چابک‌ان و پدالش اصلا بازی نداره و این درحالیه که گیربکسِ شش سرعته‌ی دستیش به زیبایی و خیلی سریع عوض میشه و نسبت‌های بسیار خوبی هم داره.
در حالی که بیشتر قسمت داشبورد بصورت نرمال با نور آبی می درخشه، در حالت رانندگی اکونومی تجهیزاتش سبز میشن. شاید بعضی‌ها این رو حیله و ترفند بدونن و رَدش کن ولی بنظرِ ما رانندگی رو لذت‌بخش‌تر می کنه.
نشانِ اکویی که رو داشبورد هست ، اصلا هم تو چشم و اعصاب خورد کن نیست حتی برعکس خیلی هم خوب و بدرد بخوره.
هوندا ادعا میکنه که راندمان رو میشه تا 10 درصد بالا برد اگه شما از دستورالعمل هاش پیروی کنین.
ما هیچ وقت از اینکه برای خودمون یه هدف شخصی بذاریم خسته نمیشم. اهدافی مثلِ چقدر سریع میتونیم باتریش رو شارژ کنیم؟ چطور سفرم رو مدیریت کنم که بیشتر از یه باتری مصرف نکنم؟ البته تمام این ها یه راه چاره ای داره.
البته اگه تمام این دغدغه های ذهنی برای شما بیش از حد انتظاره، CR-Z یه شخصیت دیگه هم داره که میتونین ازش لذت ببرین و اونم حالت اسپرته.
تا حالت اسپرت رو فعال کنین تمام نور نمایشگرها و تجهیزات قرمز میشه، پدال گازش تیز و فزرتر میشه، فرمونش هوشیارتر میشه و موتور الکتریکیش نیروی بیشتری برای شتاب دادن به ماشین فراهم میکنه.
ظاهرا این تغییرات باید خیلی بیشتر توی رانندگی حس بشه، اما در عمل به نظر میاد که شخصیت کلیِ CR-Z عوض میشه.
شاسی ماشین تو این مود به شما دید و اعتماد به نفسی میده که که تو پیچ ها راحت دور بزنین و بدون هیچ نگرانی از این که چندتا برگ رو داشبوردتون سبز شده ، زوزه‌کشان از یه پیچ به پیچ بعدی وارد بشین.
حتی اگزوزش تنظیماتی داره که به اسپرت بودنش کمک میکنه.
بر اساس گزارش رسمی و اعلام شده صفر تا صدش رو تو 9.1 ثانیه پر میکنه اما وقتی به نسبت دنده‌ش نگاه کنیم ، CR-Z حتی سریع تر بنظر میاد.
قطعا که یه ماشین مسابقه ای نیست، ولی خیلی ماشین سرحال و چابکیه. انقدر که نمیشه عاشقش نشد.
سورپرایزاش همین جا تموم نمیشه. درحالی شما رو به مقصد میرسونه که از قبل به همه چیز فکر کرده.
کافیه سوییچ رو دربیارین تا با یه سری برگ سبز درخشان ازتون قدردانی بشه، شایدم نه، چون هنوز باید دقت کنین که به 5.8 لیتر مصرف سوخت به ازای صدکیلومتر برسین .
مصرف سوخت ایده آل رسمی اعلام شده‌ش ، 4.1 لیتر به ازای صدکیلومتره.
هوندا با CR-Z یه ماشین کوپه‌ی اسپرت و بقول خودشون حامی محیط زیست رو ساختن و ما میگیم که حتی از اینم فراتر رفتن.
CR-Z موتورش هوشمندانه طراحی شده، نه فقط بخاطر هیبرید بودنش، حتی تو حالت اسپرتشم خوبه.
بجای اینکه یه جعبه دنده اتوماتیک و خشن و تایرهای با مقاومتِ چرخشِ کمتری داشته باشه ، CR-Z راحتی و آسایش رو به همراه دنده‌ی دستیِ نرم و قابلیت مانور عالی تو پیچ‌ها فراهم کرده.
حتی تو صبح های بارونی اول هفته و ترافیک سنگین ، هوندا رو با این داشبورد جذاب و بامزه‌ش نمیشه نادیده گرفت. به نظر میاد هیبرید ها، همه مثل هم و خسته کننده نیستن.
تا کنون هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که در مورد این موضوع نظر می دهد.