موتوتل 
امروز من به همراه ششمین نسل از نیسان آلتیما 2019 اومدم. نیسان مثل تویوتا و هوندا، میخواد که حضور موثرتری تو کلاس سِدان متوسط داشته باشه. در همین حین، کمپانی‌هایی مثل فورد دارن جا میزنن و دیگه انتظار نداریم که فیوژن فروش چندانی داشته باشه. نیسان هم مثل هوندا روی تولید سدانِ سایز متوسط متمرکز شده. چون سدان‌ها تو آمریکا خوب فروش میرن.
از فروش سالانه و میلیونیِ سدان حرف میزنم چون نیسان مدل جدیدش رو عرضه کرده. اما همونطور که قبلا هم گفتم، امار و ارقام داره تغییر میکنه و به همین دلیل نیسان آلتیما 2019 کشیده‌تر، کم‌ارتفاع‌تر، و عریض‌تر از همیشه هستش.
جلوی ماشین جدیدترین جلو پنجره‌ی وی شکلِ نیسان رو میبینیم که از جنس کروم و شبیه یو بزرگه، و روی سپر جلو قرار گرفته. چراغ جلوی اِل‌ای‌دی رو تو اکثر مدل ها میبینیم. البته مدل پایه‌اش چراغ‌های هالوژنی داره. اما تمام مدلهای دیگه همونطور که دیدیم چراغ‌های اِل‌ای‌دی و دِی‌لایتِ اِل‌ای‌دی دارن. این طرح شِورونی در داخل چراغ‌ها هم به کار رفته که تو محصولات دیگه‌ی این کمپانی قبلا دیده بودیم. این ماشین مِه‌شکنم داره، چون تاپترین نسخه ش دستمونه.
موضوع تکنولوژی های ایمنیِ فعال این روزها خیلی داغ شده، و الان هم نیسان توی آلتیما، جدیدترین ابزار و امکانات ایمنی رو به کار برده. اما متاسفانه همه‌ی مدل‌هاش اینطور نیست. پس این ماشین کمی با هوندا آکورد و تویوتا کمری متفاوته، چون تمام مدلها مثل مدلِ اِس، ترمزِ خودکار و سیستم دوربینِ دیدِ طرفین دارن که اینجا پشت شیشه جلو به کار رفته. اما اگه دنبال کروز کنترل تطبیقی راداری هستین، باید برین سراغِ مدلهای بالاتر مثل مدلِ اِس‌وی رو تهیه کنین.
مدلی که اینجاست همه چی داره؛ مثلا هشدارِ نقاطِ کور، سیستم هدایتِ خودکار که بر اساس قرار گرفتنِ دست روی فرمون کار میکنه، سیستم پیشرفته‌ی ترمزِ خودکار که با حسگرِ راداری بالای ماشین میتونه عابر پیاده رو تشخیص بده، و سیستم دوربینِ 360 درجه.
همچنین تو این مدل، ترمز خودکارِ دنده عقب داریم که نمیذاره ماشین از پشت با اشیا برخورد کنه.
با 5 متر طول، این ماشین از نیسان ماکسیمای فعلی کشیدهتره و کمی هم از هوندا آکورد بلند‌تره. یکی از سِدان‌های نسبتا کشیده‌ی امریکاست. نسبت به مدلِ 2018 هم کشیده‌تر و هم فاصله‌ی اَکْسِل‌هاش زیادتر شده که سواری رو توی جاده راحتتر میکنه، و همچنین فضای پای بیشتری برای سرنشینان فراهم میکنه.
البته باز هم فضای پای آلتیمای جدید نسبت به کمری و آکورد، کمی کمتره.
انتظارات از سدان سایز متوسط تغییر کرده، و درواقع کمپانی میخواست این ماشین خوش‌استایل‌تر از آلتیمای قبلی باشه. سقفش رو ببینین که شیبدارتر شده. به خاطر همین یه مقدار فضای سَر برای سرنشینانِ پشت، نسبت به آلتیمای قبلی محدود شده. بعدش اینجا یه سری خطوط داریم که کراس اُوِرهای نیسان رو یاد آوری میکنه.
برعکس رقباش، چرغ های عقبِ آلتیما، تمام ال‌ای‌دی نیست و اکثر چراغ‌های عقب این مدل لامپ تابانن. مثل چراغ های راهنما در دو طرف ماشین، و چراغ دنده عقب. البته چون رنگش کهربائیه ازشون خوشم میاد. این مدل، خیلی خاصه و اولین باره که بالای صندوقش این باله‌ی کوچیک رو گذاشتن. من که اصلا ازش خوشم نمیاد، چون لوگوی نیسان رو پوشونده. اما به هر صورت عقب ماشین واقعا جذابیه. خصوصا این سپر پایینی که ظاهر اسپرت و خشن‌تری به ماشین در مقایسه با نسخه‌های قدیمیش داده.
زیر کاپوتش برای سال 2019 تغییرات زیادی انجام شده. اولیش موتور چهار سیلندرِ 2.5 لیتریه که تقویت شده. گفته شده 80% از قطعاتش برای سال 2019 جدید شده. این موتور 188 اسب‌‌بخار قدرت داره و 180 پوند فوت گشتاور داره. نسبت به سال قبل 10 اسب‌‌بخار قدرتش اسب‌‌بخار شده. مصرفش هم 1 مایل بر گالن به صرفه‌تر شده و با یه گالن، 32 مایل حرکت میکنه، البته بستگی داره به آپشنی که برای رانندگی انتخاب میکنین.
تغییر بزرگترِ این نسل اینه که میتونیم این موتور رو برای سیستم تمام چرخِ محرک استفاده کنیم، و همین مصرفتون رو کاهش میده و به 29 یا 30 مایل بر گالن میرسونه، البته باز هم بستگی داره به مدلی که سفارش میدین.
مصرف سوختش حدودا ۱ مایل بر گالن از سوبارو لِگِسی بهتره، با اینکه بدنه‌اش از لِگِسی بزرگ‌تره. نیسان گفته که آلتیمای جدید همون سیستم تمام چرخی رو داره که نیسان روگ یا کراس اوورهای دیگه‌ش دارن. این سیستم میتونه کاملا کوپلر وسطش رو قفل کنه و ۵۰ درصد قدرتش رو به محورِ عقب انتقال بده، حتی وقتی که چرخ های عقبش هرزگردی ندارن. یا حتی تقرییا ارتباط با محور عقب رو قطع کنه و تمام قدرت رو به محورِ جلو انتقال بده تا مصرف سوخت رو بهتر کنه. نسل قبلیِ آلتیما موتور ۶ سیندر داشت اما این آپشن دیگه امسال وجود نداره. موتور فعلی‌ش یه موتور ۲ لیتریِ توربوشارژه که مستقیم از کیوایکس50 قرض گرفته شده.
این موتور ۲۴۸ اسب بخار و ۲۸۰ پوند فوت گشتاور تولید میکنه. نیسان گفته که این موتور باید مثل ماشینهای رقیبش از این سگمنت تغذیه بشه تا دقیقا چنین قدرتی رو ارائه بده. به خاطر سیستم کمپرسش مصرف سوخت تغییر نمیکنه، اما اگه نهایت قدرتش به کار گرفته بشه، احتمالا یه مقداری تغییر کنه. این موتور به خاطر مصرفِ ترکیبیِ ۲۹ مایل بر گالنیش خوبه، فقط ۲ تا کمتر از مدلهای مشابه ۲.۵ لیتریشه.
نیسان به ما گفت که موتورِ توربو وی‌سی برای مدل های تمام چرخ وجود نداره. خیلی از مشتریا امید داشتن که ازین موتور روی سیستم تمام چرخ هم استفاده کنن...
آپشن خیلی خوبی بود چون کمری و آکورد همچین موتوری ندارن، و و اگه ارائه میشد کسی اصلا طرف اونها نمیرفت.
همیشه به صندلیهای جلو اهمیت بیشتری داده شده و این موضوع در سال 2019 هم همینطوره. منظورم این صندلیهای جاذبه صفر مخصوص نیسانه که برای کاهش فشار در رانندگیهای طولانی طراحی شده. این قطعا راحت‌ترین صندلی تو کلاس این ماشینه.
به هرحال من فقط یه امتیاز ازش کم میکنم و بهش از 10 نمره، 9 رو میدم. چون ناحیه‌ی کمر صندلی، چهار حالت برای تنظیم نداره. فقط دو حالت داره، اونم برای مدلهای تاپ. تو این مدل، صندلیهای سرنشینها هم برقی هستن و نکته‌ی خوب اینه که تمام مدلهای آلتیمای 2019، حتی مدل پایه، صندلی راننده‌ی برقی دارن.
فقط تاپ ترین مدل این ماشین، دو تا حالت برای تنظیم کمر صندلی داره.
درمورد صندلیهای عقب، من از 10 نمره بهش 8 میدم، چون به نسبتِ رقبا فضای جلوی پا کمی کمتره. اینجا حدود 10- 12 سانتیمتر فضا دارم که در مقایسه با هوندا آکورد کمتره. مثلا خیلی از سدانهای سایز متوسط فضای سر این پشت یه مقدار محدوده. اگه کامل تکیه بدم، موهای سرم به سقف میخورن. اما با این حال در مقایسه با بعضی از رقبا خیلیم کوتاه نیست.
شایان ذکر است فضای بالای سر در تویوتا کمری یه اینچ بیشتره. هوندا آکورد هم در قسمت پشت به این شباهت زیادی داره. در مقایسه با کمری فضای بالای سرتون محدودتره. اگه جابجا شم و روی صندلی وسط بشینم قطعا سرم با سقف برخورد داره، پس جای مناسبی برای نشستن نیست و میرم این طرف. پشت صندلیِ سرنشین نشستم و صندلیش تا ته عقبه. همونطور که میبینین هنوز 5 سانتیمتر فاصله داره. احتمالا با خودتون میگین که وقتی فضای بالای سرمون کافی نیست فضای جلوی پا چه اهمیتی داره؟
در مقایسه با کراس اُوِر کامپکت، تو این ماشین راحتتر میشه صندلی بچه گذاشت. چون ما فضای کافی بین پشتی صندلی عقب و پشتی صندلی جلو داریم. 182 سانت قدمه و اگه صندلی بچه رو این پشت بذارم، بازم مشکلی وجود نداره. اما قطعا تو کراس اُوِرهای کامپکت به مشکل بر میخورم.
نیسان کمربند و بستشون رو دم دستمون گذاشته. اینجا یه کنسولِ تاشو داریم برای استراحت دست که دو جالیوانیم داره. همینطور دو تا دریچه کولر و 2 پورت یو‌اِس‌بی هم تو کنسول مرکزی قرار گرفته. دریچه های کولرِ پشت، استاندارد ماشین نیستن اما پورت‌های یو‌اِس‌بی چرا. قطعا صندوقش به اندازه نیسان روگ جادار و پر کاربرد نیست. همیشه از سایز صندوق سدانهای نیسان خوشم میومده. فضای صندوق این ماشین 15.8 فوت مکعبه، بنابراین در مقایسه با کَمری یکم بیشتره، همچنین عمق زیادیم داره و این بهتون اجازه میده که یه چمدون نیم متری رو اینطوری داخل صندوق قرار بدین و بازم بتونین به راحتی درش رو ببندین.
این کار رو تو خیلی از سدان‌ها؛ چه سایز متوسط و چه سایز بزرگ، نشدنیه. خوشبختانه تو محصولات نیسان میتونین این کارو انجام بدین. شما میتونید این کارو تو نیسان وِرسا یا نیسان سِنترا یا این آلتیما انجام بدین. خوشبختانه فضای صندوق اینقدر زیاده که بتونیم چمدون رو بخوابونیم و به تهِ صندوق بفرستیمش. من حدس میزنم تو تستِ چمدونِ60 سانتیمتری‌مون یه چمدون بیشتر تو این صندوق جا بشه.
اگه کف صندوق به سنبت رقبا شُل‌تره. یه جَک داریم و یه مقدار فضای بیشتر تو این ناحیه. همچنین یه لاستیک زاپاس هم داره. یکی از دلایل بزرگ بودن فضای صندوقش اینه که آلتیما باید یه لاستیک زاپاس کامل رو تو خودش جا بده. پس اگه خواستین راحت یه لاستیک زاپاس توش جا میشه.
میریم سراغ داخل تاپترین آلتیما، بازم سانروف پانارومیک نمیبینیم که اغلبِ رقباش همچین سقفی دارن. یه سانروف داریم که از بالای سر راننده تا بالای سرِ سرنشین ادامه داره. به هرحال راننده و سرنشین پشت سری و کمربندهای قابل تنظیم از لحاظ ارتفاع دارن. مدلی که ما اینجا داریم داخلش به رنگ شیریه و روکش چرم داره. این صندلی ها به نوعی الگوی بیرون از مرکز به سمت پرفراژ هاش در قسمت مرکزی نشیمنگاه و کمرِ صندلی داره. اما مجهز به تهویه هوا نیستن. تو این مدل فقط گرم کن دارن. بهرحال تهویه صندلی چیزی هست که تو خیلی از رقبا وجود داره. با نگاه به قسمت جلو، طیف وسیعی از مواد و مصالح نرم به چشممون میخوره. قسمت بالای داشبورد از مواد نرم ساخته شده. اینجا یه تکیه گاه نرم برای دست، دکمه های نرمی داریم. با این وجود بیشتر قسمت‌های در از جنس پلاستیک سخته؛ مخصوصا قسمتِ پایینیِ در، و اطراف جای بطری ها.
جلوتر از در به سمت داشبورد یه سری نوار طرح چوبی رو میبینیم. این یکی از شبیه‌ترین طرحهای چوبیه که تاحالا دیدم. درواقع از لحاظ زیبایی با ماشین‌هایی مثل آکورد رقابت میکنه. توی این کلاس خاص، فقط داخلِ مزدا6 از چوب واقعی استفاده میشه.
جنس مواد به کار رفته در بالای داشبورد و حتی قسمت پایینیِ داشبورد نرمه که واقعا منحصر به فرده. چون جنس داشبورد اکثر ماشینا از پلاستیک سخته.
داخل داشبوردش کوچیکه و فکر نکنم یه تلبت بزرگ توش جای بشه. با این حال گوشی‌های بزرگ یا تبلت‌های کوچیک توش جا میشن. یه بار دیگه میگم طرح داخلی داشبورد کوچیکه تا و جای زیادی نداره.
با توجه به کلیت جلوی ماشین، نیسان قصد داشته به جای سیستم‌های امنیتی فعال، سیستم سرگرمی بهتری برامون تدارک ببینه. پس مدل تاپش یه اسپیکر مرکزی بالای داشبوردش داره، اینجا یه نمایشگرِ لمسیِ ال‌سی‌دیِ 8 اینچی داریم. مدل پایه‌ی خیلی از رقبا، نمایشگر، یا اندروید اتو و اپل کارپلی ندارن. اما نیسان تمام این آپشن‌ها رو حتی تو مدل پایه‌ای اِس هم ارائه میده. نمایشگری که روی داشبورده خیلی شبیه به چیزیه که توی آکورد دیدیم. این سیستم به آخرین ورژن آپدیت شده.. یه سری دکمه اطراف نمایشگره؛ مثلا دسترسی مستقیم به دوربین دیدِ 360 که این ماشین آپشنش رو داره، تعدادی نمای مختلف داره و سیستم دوربین اشیاء محرک رو تشخیص میده. همچنین سیستم ناوبری که فقط تو مدلهای تاپ ماشین وجود داره. مجددا باید بگم که ماشین از اپل کارپلی و اندروید اتو پشتیبانی میکنه. پس فرقی نمیکنه توی تمام مدل ها؛ حتی مدل پایه، اگه از آخرین نسخه‌ی آی‌اُ‌اِس 12 استفاده کنیم، میتونیم به نقشه‌های اَپِل یا نقشه های گوگل دسترسی داشته باشیم.
این ویژگی‌ایه که من واقعا خوشم میاد چون ظاهر داشبورد با این نقشه های گوگل، مثل آئودی‌های مدرن خیلی شیک شده.
زیر نمایشگر سرگرمی، دو تا دریچه‌ی کولر داریم، تهویه‌ی اتوماتیک دو منطقه‌ای داره که خب استاندارد ماشین نیست و آپشنه. دکمه‌های گرم کن صندلی ها و گرم کن فرمون هم اینجا هستن.
بازم میگم که برای صندلی آپشن تهویه هوا نداره.
زیر کنترل‌های کولر، پورت های یو‌اس‌بی و آیو‌ایکس، همچنین پورت یو‌اس‌بی سی وجود داره. پشت ماشین هم پورت شارژ یو‌اس‌بی سی داره. به علاوه‌ی این که پورتِ برق 12 ولتی هم داره. یه فضای کوچیک این پایین هست برای اینکه گوشی‌تون رو بذارین و به ماشین وصلش کنین.
تمام مدل های آلتیما، ریموت هوشمند داریم، و برای ورود وخروج کلید لازم نداریم. دسته دنده‌ی ماشین خیلی قدیمیه. دنده تو یه مسیر مستقیم عقب و جلو میشه و یه دکمه‌ی اسپرت هم در پایه دسته دنده ش داره که یکم عجیبه. خب انتقال دنده این ماشین متغیره، میتونین پایین و پایین‌تر بیارینش، چون واقعا سیستم انتقال رو تو نسبت موثری قرار میده و کمی عکس العمل و گاز خوردن ماشین رو تنظیم میکنه.
این سمت دو تا جالیوانی، و ترمزِ پارک برقی و دکمه ترمز خودکار رو داریم. روکش کنسول وسط نرمه. باز که میشه یه فضای معمولی رو در اختیارتون قرار میده. یه جدا کننده کوچیک اینجا ست که میتونین عقب جلوش کنین و میتونین چیزای کوچیک و دم دستی رو توش بذارین.
پشت آمپرِ ماشین شباهت زیادی به محصولات دیگه و جدید نیسان داره. دور موتورسنج در سمت چپ، سرعت سنج در سمت راست و یه نمایشگر بزرگ چندکاره هم وسطشه. خوبیش اینه که این نمایشگر، برای تمام مدل های آلتیما استاندارد محسوب میشه. خیلی از محصولات نیسان هستن که فقط تاپترین مدل‌هاش، این مورد رو دارن. امکاناتی از قبیل رهیاب مرحله به مرحله که حتما ماشین باید سیستم ناوبری داشته باشه، همچنین کارپلی، نشون دادنِ متن آهنگ‌هایی که در حال پخشه، اگه مدلی که زیر پاتونه موتور توربو کمپرس متغیره، یه گیجِ فشارِ لمسی هم داره. فرمون این ماشین خیلی شبیه به فرمونِ روگه. پشت فرون پدالی نداره، اما بعضی از رقبا یا حتی نسل قبلی آلتیما داشتش.
نسل قبلیِ آلتیما پدال تعویض دنده‌ی فوق العاده‌ای پشت فرمونش داشت که من هیچوقت نفهمیدم چرا باید همچین چیزی تو ماشینی با سیستم انتقال متغیر داشته باشیم.
اگه با دقت به کنترل‌های فرمون نگاه کنیم، کنترل‌های سیستم سرگرمی رو سمت چپش میبینیم. مثل دکمه‌های عقب و جلوی آهنگ، و دکمه‌ی برگشت. این دکمه‌ی نمایشگر، سرعت سنج و دور موتور رو کنترل میکنه. سمت راست دکمه هایی برای کروز کنترل داریم که خوشبختانه ماشینِ ما این آپشن رو داره. این دکمه‌ی تماس صوتیه. و این دکمه که دورش دایره داره، سیستم‌های ایمنی ماشین رو خاموش روشن میکنه.
اگه روشنش کنم، روی صفحه میاد، و نشون میده ما سیستم هشدار تصادف از جلو و رانندگی بین خطوط رو فعال کردیم. برای فعال کردن هدایت فرمون، اینجا دکمه‌های متعددی وجود داره.
موتور ماشینی که امروز رو باهاش گذروندم توربو و کمپرس متغیر بود. این قوی‌ترین آلتیماییه که سال 2019 ساخته شده و موتورش، جایگزین موتور 3.5 لیتری وی6 شده. در تستهای شتاب، این مدل کمی کندتر از موتور قبلیش بود.
فکر میکنم چون گشتاورش از موتورِ 3.5 لیتریِ وی6 قبلی، پایینتره که با سیستم انتقال متغیر کار میکرد.
این موتور تو سرعت‌های بالا کاملا سرزنده ست. بنابراین تو بزرگراه و جاده که نیروی بیشتری لازمه، به کارِتون میاد. اما مثل خیلی از ماشینای سی‌وی‌تی که قدرت زیادی ندارن، 0 تا 15 مایل بر ساعت رو کندتر از کمری و آکورد میره. به همین دلیل ماشینِ ما تو تستهای اولیه 0 تا 60 مایل بر ساعت رو تو پنج و نه دهمِ ثانیه طی کرد که بیشتر از کمری و آکورد طول کشیده. اما از مزدا6 که موتور توربو شارژ داره، سریعتره. به این دلیل فکر میکنم که 0 تا 100 این ماشین از مزدا 6 بهتره، چون گریبکسِ اون ماشین اتوماتِ 6 سرعته‌ی قدیمیه و این ماشین برای سرعت‌های بالاتر از 30 کیلومتر بر ساعت، گیربکس سی‌وی‌تی داره. مثلا اگه بعد از چراغ قرمز شتاب گیری کنین، یا از رمپ برین تو بزرگراه، این ماشین از سیستم انتقال اتومات و مرحله به مرحله استفاده نمیکنه، اما موقع حرکت کردن یا سبقت گرفتن، این سیستم رو پیاده میکنه. این کارِ سیستم انتقال دنده باعث میشه که ماشین تو شتاب‌گیری بهتر عمل کنه. و مفیدتر از اینه که فقط یه موتور قوی با گشتاور و قدرت زیاد داشته باشه و گاز بده و ازش استفاده کنه. هیچ شباهتی به ماشینای گیربکس اتومات قدیمی نداره، در عین حال 0 تا 100تون کمتره.
ما نتونستیم ترمزها رو تست کنیم، چون که تو خونه نیستیم. یادتون باشه تمام این تست‌ها مقدماتیه. اما فکر میکنم که حدود 36 متر رو طی میکنه تا سرعتش از 100 به 0 برسه، مثل آکورد و کمری.
معمولا سایز لاستیک‌های این ماشین، همونیه که تو ماشینهای مدل بالا میبینیم و با بقیه‌ی ماشینها فرق میکنه.
خب این ماشین لاستیک‌های 235 داره. در مدل SR لاستیکها عریضتره. سایز لاستیک تاثیر زیادی روی عملکرد ترمزها و هندلینگ داره. حالا که صحبت از هندلینگ شد این مورد رو یادتون باشه. مثل کمری و اکورد درگیر نیست، اما چسبندگی‌ش به نظر خوب میاد. خب ما الان تو تاپترین مدلش یعنی پلاتینیوم نشستیم، بنابراین تعلیق اسپرت اس‌آر رو نداره. فکر میکنم هندلینگ اس‌آر با موتور 2.ِ5 لیتری‌ش از همه‌ی آلتیماها بهتره. سبک‌ترین فرمون رو داره و لاستیک هاش از این پهن تره. نیسان عنوان کرده که لاستیک مدل اس‌آر با بقیه‌ی مدلها فرق میکنه تا هندلینگ بهتری رو ارئه بده. البته این مدلِ تاپ همچین چیزی رو نشون نمیده، با وجود اینکه قولش رو داده بودن.
حس میکنم که برخلاف انتظارم موتور توربوی وی‌سی، اونقدرم نباید سنگین. مثلا موتور کمری از 4 سیلندر به 6 سیلندر تغییر کرد ولی اونقدرها هم وزنش زیاد نشد، این خیلی اهمیت داره. همینطور وزن این ماشین کمتر از کمری و آکوردهای هیبریدی هستش. انصافا ماشین سبکیه و این موضوع عملکرد کلی هندلینگ رو بهتر میکنه. این ماشین به نسل قبلیِ آلتیما شباهت زیادی داره. نسل قبلی با موتور وی6 ش شتاب خوبی داشت، به علاوه هندلینگش هم خوب بود. اما توی جاده نسبت به رقبا یکم حس و حالش پایینتره. اون حس و حال و فرمون پذیری که مزدا 6 داره رو اینجا نمیبینیم و بالانس کلی شاسی هم در سطح آکورد نیست اما واقعا نزدیکه بهشون. من که میگم این ماشین نسل قبلی کمری رو به راحتی شکست میده. کمری جدید تغییرات مثبتی داشته و عملکردش بهتر از اون چیزیه که فکرش رو میکنین.
سدانهای سایز معمولی به خاطر سلیقه مردم کمی تغییر کرده. بنابراین خیلی از خودروسازان تلاش میکنن که این‌ها رو اسپرت‌تر
و باحال‌تر طراحی کنن و دقیقا همین رو توی نسل جدید آلتیما میبینیم. با این حال برخی از رقبا از این قافله و اهداف جدید طراحی سدان‌ها عقب موندن. از آلتیما انتظار داشتم که ارتفاع مناسب رانندگی و صندلی راحتِ راننده داشته باشه. دقیقا تو این نسل رعایت شده. نیسان یکی از بهترین صندلیها رو تو این کلاس تولید میکنه. با این حال قبلا هم گفتم به اندازه رقبا قابلیت تنظیم نداره. این دقیقا همون صندلیها و همون تعلیقیه که تو سفرهای طولانی به درد میخوره. قبلا گفته بودم آلتیما ماشین اجاره‌ایه مورد علاقمه و این واقعا یه تعریف الکی از نیسان نیست. توش احساس راحتی دارم و امکانات مناسبی داره که حتی تو مدل های پایه‌ش هم هست و واقعا یه ماشین خوب ازش میسازه. اگه اهل سفرهای طولانی هستین، 100 ها مایل حرکت کنین، و این دقیقا همون ماشینیه که دلتون میخواد سوارش باشین.
از اونجا که خونه نیسیم امتیازات مربوط به سروصدای داخل کابین رو در اختیار نداریم. اما احتمالا مثل نسل جدید کمری و حدود 71 دسیبل باشه. کابین این ماشین به نسبت نسل قبلی صدای کمتری داره اما صداهای مربوط به جاده رو بیشتر میشنویم. یادتون نره که این ماشین لاستیک‌های پهن‌تری داره، اما اگه رو سطوح سخت‌تر حرکت کنین، نسبت به آکورد، صدای بیشتری داخل کابین میشنوین.
صحبت از مصرف سوخت سخته، چون این ماشین رو تو مسیر همیشگی تستمون نبردیم اما مصرف میانگین این وی‌سی توربو خیلی مناسبه. مصرف اکثر مدلهای آلتیما حدود 48 کیلومتر بر گالنه، اما مشخصا اگه سوار مدل توربوشارژش بشین، مصرفتون یکم بالاتر میره. به هرحال این طراحیِ جدید نیسان به مدل کیوایکس50-ش؛ همون مدلی که این موتور رو اولین بار روش دیدیم، شبیهه و خیلی خوب و متناسب ساخته شده. پس در کل فکر میکنم که این دو شبیه به هم باشن. مصرفش تو بزرگراه فوق العاده ست و من میگم که با موتور 4 سیلندر 2.5 لیتری پایه‌اش یکیه.
بهترین قسمت این نسل از آلتیما اینه که هنوز از استارت و ترمز اتوماتیک خبری نیست. نیسان میگه که نیازی نبوده، چون میخواستن به این ارقام مصرف بهینه‌ی سوخت برسن. پس اگه درباره این تکنولوژی برای ماشین بعدیتون نگرانین این میتونه گزینه خوب باشه چون ما داریم توی سدان های متوسط در امریکا استارت و ایست رو میبینیم. به غیر از این آلتیما دقیقا همون چیزیه که از یه سدان جدید متوسط برند در امریکا توقع دارین . کمی اسپرت تر از نسل قبلش شده. درونش هم اسپرت‌تر شده که رفتارهاش رو توی جاده تحت تاثیر قرار میده. اما این هنوز نیسان آلتیما-ه پس اگه قبلا آلتیما رو میشناختین قطعا این مدل جدیدش رو هم دوست دارین. اما اگه قبلا باهاش حال نکردین، پس این یکی هم نمیتونه نظرتون رو خیلی عوض کنه. درواقع درنظر بگیرین که نیسان فلسفهاش رو بهتر کرده و این سدان رو تولید کرده، یه طراحی کاملا جدید نیست. البته این تقریبا همون چیزیه که خریدارهای سدانهای متوسط میخوان، و تقریبا همون چیرایی رو داره که کمری، آکورد، سوناتا و اُپتیما دارن. انگار خریدارها هم ترجیح میدن یه چیزی بهتر بشه تا اینکه یه چیز عجیب اضافه بشه.
بریم سراغ چیزهای اصلی.
احتمالا شما یکی از این رو بخرین، چون نیسان گفته اکتبر 2018 عرضه میشه.
قیمت این ماشین از بیست‌وسه‌هزاروهفتصدوپنجاه دلار برای مدل اِس شروع میشه که موتور تنفس طبیعی و کلی ویژگی‌های به درد بخور داره. چراغ های جلوی ال‌ای‌دی که توی این مدل داریم رو دریافت نمیکنیم، اما چرخ های 16 اینچی، ال‌سی‌دیِ کلاستر 7 اینچی رو داریم. و یه سیستم سرگرمی اطلاعاتیِ 8 اینچی داریم که اپل کارپلی واندروید اتو رو ساپورت میکنه. حرکت کردنِ بدون کلید، کروز کنترل، ترمز جلوی اتوماتیک جلو و همچنین صندلی راننده برقی رو میگیریم. اگه میخوایین که آلتیمای شما 4 چرخ محرک باشه لازم نیست برین سراغ یه مدل دیگه. میتونین همون مدل پایه رو انتخاب کنین و 4 چرخ محرک رو با قیمت هزاروسیصدوپنجاه دلار بهش اضافه کنین. اینطوری آپشنِ 4 چرخ محرک تو کلاسِ سدانِ متوسط برای شما ارزونتر میشه.
حالا میریم سراغ مدل اس‌آر که قیمت بیست‌وپنج هزاروصد دلار داره. هنوز موتور 2.5 لیتری رو داریم. سیستم تعلیق اسپرت رو میگیریم که روی آلتیما واقعا عالیه. چرخ های 19 اینچی داریم که باعث میشه مدل اس‌آر بهتر از مدل پایه‌ی اِس کنترل بشه. چراغ‌های جلویی که روی این مدل خاص میبینیم و فضای داخلی اسپرت رو داریم. ما ویژگی‌های امنیتی هشدار نقطه‌ی کور، و هشدار ترافیک رو به عنوان استاندار میگیریم. اگه دوست دارین که اس‌آر شما جذابیت بیشتری داشته باشه باید چهارهزار دلار بیشتر بپردازین. میتونین موتور 2 لیتری توربو شارژ رو هم بگیرین. همچنین میتونین 4 چرخش رو بگیرین که موتور 2.5 لیتری رو با 4 چرخ محرک به قیمت بیست‌وپنج هزار و صد داشته باشین. یا 350 دلار بیشتر که به شما اس‌آر 4 چرخ رو تحویل میده و چهار هزارتا بیشتر که موتورِ 2 لیتریِ توربو رو در اختیارتون میذاره.
پیشنهاد بعدی، مدل اس‌وی که از بیست‌ونه‌هزارونه‌صدوسی دلار شروع میشه و به نظر من این باید مدل برتر باشه البته خود نیسان فکر میکنه که اس‌آر مدل محبوبتریه. {نظرتون رو با من در کامنت زیر درمیون بزارید.}
این مدل بیشترین ویژگی‌های ممکن رو ارائه میده که تو رقیب‌های هم قیمتش پیدا نمیکنین. گرم‌کنِ فرمون داره،همینطور چرخ های 17 اینچی ، مه شکن، گرمکن صندلی و صندلی جلوی برقی، و صندلی سرنشین برقی. ما کنترل آب و هوای دوگانه هم داریم که بعضی از رقبا به عنوان استاندارد ارائه دادنش. البته استاندارد آلتیما هم هستش.
پکیج امنیتی نیسان رو داریم که روی مدل اِس‌پی-ه . کروز کنترل تطبیقی، دوربین دید طرفین، سیستم رانندگی بین خطوط، ترمز عقب اتوماتیک، ترمز جلوی اتوماتیک و هشدار برخورد هم داره.
اِس‌وی هم 4 چرخ محرکه، اما موتورِ 2 لیتری توربو نداره. بریم یه مدل بالاتر که مدل اِس‌اِل-ه . داخلش چرمیه که یه سری چیزای لمسی هم داره. قیمت پایه‌اش سی‌ویک‌هزاروهفتصدوهشتاد دلاریش، یه موتور تنفس طبیعی بهتون میده. اگه موتور 2 لیتری توربو میخواین، قیمت سه هزار دلار بیشتر میشه؛ یعنی سی‌وچهار هزار و هفتصدوهشتاد.
روی مدلِ اِس‌آر قراره که یه سپر باریک رو ببینیم. البته به نظرم صبر کنین تا ما این ماشین رو تست کنیم. اما الان بیاین درباره اون چیزی که میدونیم حرف برنیم.
درباره‌ی قیمت بگم که چون خودش چیزی بین اکورد و کمری-ه، پس قیمتش هم همون حدودا هستش. البته طبق انتظار ما این یکی یکم کمتر معامله میشه. شاید معاملات بهتری هم بتونین انجام بدین، مثلا هوندا آکورد یا یه مدل نیسان دیگه.
هوندا، تویوتا و نیسان، بیشتر به دنبال فروش مدلهای پایه هستن، اما این مورد فرق داره. چون این ماشین پکیج ویژگی های امنیتیِ هوندا اکورد یا تویوتا کمری رو نداره. مدل پایه‌ی اونا بهتون کروز کنترل تطبیقی، سیستم رانندگی بین خطوط رو میده اما این ماشین بهمون سیستم ترمز مجزا رو میده که نذاره از عقب و جلو تصادفی صورت بگیره. اما رادار تطبیقی کار خاصی نمیکنه جز اینکه مدل رو بالا ببره! به علاوه اون چند تا ویژگی برای راحتیِ بیشتر در داخلش دارین؛ مثل صندلی راننده برقی که ما در مدل پایه‌ی هیچ یک از رقبا ندیدیم.
اپل کار پلی و اندروید اتو رو به عنوان استاندارد داریم. صفحه 8 اینچی برای سیستم اطلاعاتی و کلاستر 7 اینچی که در مدل های پایه‌ی اکورد وجود نداره. وقتی دارین بین این ماشینها انتخاب میکنین، باید مشخص کنین که ویژگی‌های امنیتی چقدر برای شما اهمیت دارن، و مدل پایه براتون مناسبتره یا یکی دیگه از این مدلها.
از طرف دیگه اگه دنبال ماشین 4 چرخ میگردین، آلتیما تنها مورد موجود در امریکا هستش، چون حالت 4 چرخ و موتور پایه‌ی این ماشین رو در همه مدلها دریافت میکنین. این مورد تو فوردِ فیوژن یه مقدار گرونتر درمیاد. سوبارو لگسی هم هست که ارزون تر از آلتیما پایه‌ی 4 چرخ هستش اما داخلش به شدت ساده‌تره و فضا‌ش هم کمتره. به علاوه صندلیهای عقبش خیلی راحت نیستن و این درمورد صندلی های جلو هم صادقه. فضای داخل کابین هم کمتره.
خب در مورد مدل 2 لیتری توربو چی؟
خب طبق انتظاری که از نیسان داشتیم، از اکورد و کمری بهتره. این مدلِ 2لیتریِ توربو، از ارزونترین موتور 2 لیتری توربو در اکورد هم هزار دلار کمتره، و حدود پنج هزار دلار کمتر از ارزونترین کمریِ وی6 قیمت داره.
کلا شتابش به پای اکورد یا کمری، نمیرسه. بیشتر به مزدا توربو 6 شباهت داره. درباره‌ی مزدا 6 بگم که با ارزونترین توربو تو این مدل هم قیمته و کلا ویژگی های آلتیما و مزدا 6 خیلی شبیه به همه. وقتی دارین باهاش میرونین هر کاری میکنه تا برتری‌ش رو ثابت کنه ولی کارِ مدل پلاتین-ش در مقابل رقبا یکم سخت میشه چون در تویوتا کمری یا هوندا اکورد یه سری ویژگی هایی پیدا میکنیم که تو هیچ کدوم از مدلهای آلتیما پیدا نمیکنیم. مثلا نمایشگر اونها واقعا جذابن. در هیچ مدلی از آلتیما سیستم تعلیق تطبیقی رو نمیبینیم. اما همچنان راحت‌تره و مصرف سوخت بهتری داره. طراحی خیلی خوبی داره که به مصرف سوخت بهترش کمک میکنه. و همچنین عملکرد تویوتا و هوندا رو هم داره. این ماشین حتی از سوبارو لگسی هم بهتره که یکی از بهترین ماشینهای سوبارو. اگرچه توی فروش به پای لگسی نمیرسه.
تا کنون هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که در مورد این موضوع نظر می دهد.