موتوتل 
تا شمال کارولینا کلی راه اومدیم تا آخرین محصول "سوبارو" رو تست کنیم؛ "سوبارو فورستر 2019 ".
این ماشین، مدل های مختلفی داره که قیمتشون از بیست و پنج هزار دلار شروع میشه و تا سی و پنج هزار دلار برای مدل تورینگ متغیره. تو این فیلم میخوایم رو مدل جدید اسپرتش تمرکز کنیم. از ویژگی های بارزش میتونیم به خطوط مشکی، تریم نارنجی و رینگ های 18 اینچیش اشاره کنیم. همچنین، حالت رانندگیِ انحصاریِ "اِس شارپ اِس آی " رو هم داره. تمام مدل های "فورسترِ" جدید دارای موتور 2.5 لیتری 4 سیلندرن که بهش میگن "اِف بی تواِنتی فایو ". نسبت کمپرسِ این موتور جدید، دوازده به یکه، 182 اسب قدرت و 176 فوت-پوند گشتاور داره و این نیرو، از طریق سیستم انتقال دائما متغیر جدیدی به 4 چرخ منتقل میشه. این ماشین یه ویژگی منحصر به فرد دیگه هم داره؛
برای اولین بار، سوبارو بهتون اجازه داده تا روی سقف ماشینتون چادر ببندید، بدون اینکه خطری داشته باشه.
اونا میدونستن که مشتریانشون به هرحال اینکارو انجام میدن. این مشکل بخاطر این نبود که "فورستر" نمیتونه وزن رو حمل کنه، بخاطر این بود که سوبارو تنظیمات این چادر رو از لحاظ ایمنی تایید نکرده بود. حالا این کارو انجام دادن. بنابراین میتونید به دلخواه خودتون چادر انتخاب کنید. درِ صندوق، نسبت به مدل قبلی سریعتر باز میشه. همچنین پهنای بیشتری داره و فضای صندوقش هم بزرگتره؛ در حالتی که صندلی ها خوابیده باشن، در مجموع 76.1 فوت-مکعبه. کفی بار رو میتونید از زیر صندوق برای ایمنی بیشتر بیرون بکشید. فاصله بین اکسل های "فورسترِ" جدید، بیشتر از 1 اینچ زیاد شده، که این باعث ایجاد ِفضای بیشتر برای سرنشینان ردیف دوم میشه.
همچنین دو پورت USB هم داره.
تمام اینها آپدیت های به دردبخوری هستن. اما بزرگترین سورپرایز در جلوی ماشینه.
اگه داخل "فورستر" بشینید، واقعا نمیشناسیدش، چون خیلی به روزتر از مدل قبلیش شده. تمام این پلاستیک های زیبا، دوخت های متمایز دارن و صندلیاش هم واقعا راحتن. کاملا توشون فرو میرید. آپشن های زیادی اینجا داریم. در این قسمت، حالتی که میخوام رو بصورت برقی تنظیم میکنم. پشتی کمر هم برقی تنظیم میشه. خیلی خوبه. فرمون ماشینم میتونید حرکت بدید وتنظیم کنید. واقعا تو این ماشین احساس راحتی میکنید. عالیه.
مدلی که الان زیر پامونه "فورسترِ اسپرته" و پر از طرح های اسپرته. دوخت های متفاوتی روی داشبوردش و صندلیاش هست. دور کنسولِ مرکزی و دسته دنده نارنجیه. همچنین ویژگی های برجسته ای از حالت "ایکس مُد " در جلو و مرکز داره. حالت "ایکس مُد" فوق العاده ست و اولش فقط از یه دکمه کوچیک شروع شد و حالا تا این حد گسترش پیدا کرده. این حالت، توقعات شما رو برآورده میکنه. بهتون پیشنهاد میدم که باهاش برید آفرود یا حداقل تو جاده های صعب العبور حرکت کنید. باید بگم سوبارو اینجا رو با این همه دکمه خیلی شلوغ پلوغ کرده.
این دکمه ها به شما اجازه دسترسی به یه سری امکانات مفید رو میدن؛ یه چیزایی مثل کروز کنترل تطبیقی، که حالا دیگه بطور استاندارد روی همه مدل هاش گذاشتنش. یه دکمه هم برای سیستم سرگرمیش قرار دادن. این سیستم، تمام اطلاعات آب و هوایی و اطلاعات سفر رو در اختیارتون قرار میده.
این دکمه "آی" که اینجاست، کار زیادی انجام نمیده و فقط بین اطلاعاتِ نمایشگر جابجاتون میکنه. این ماشین به "پدل شیفتر" هم مجهزه و جنسشم خیلی خوبه. با اینکه از پلاستیک درست شده، تو دست حس خیلی خوبی داره و دکمه مثبتشم باحاله.
البته که یکی از بزرگترین مزیت های این ماشین، سیستم ناوبری لمسیشه؛ یه نمایشگر بزرگ و زیبا. چند نسله که دارن از این نمایشگر استفاده میکنن. اولین ماشینی که اینو داشت، "ایمپِرِزا " بود و اولین نسخه اَش، خیلی باگ داشت. اما این عالیه. بزرگه و عکس العمل سریعی داره. تو مدل "اسپرت"، "جی پی اِس" نداریم و باید چند مدل بالاتر برید. اما از طریق "اپِل کارپِلِی" یا "اتو اندروید" میتونیم به این سیستم دسترسی داشته باشیم. این راه حل منه، برای شمایی که از "جی پی اس" استفاده میکنید. و البته وقتی دنده رو روی "آر" میذارید، یه صفحه بزرگ از عقبِ ماشین براتون به نمایش درمیاد. این ماشین، فقط یه دوربین دید عقب بزرگ نداره، بلکه هشدارِ پارک هم که توسط سنسورهای کوچیکی به صدا در میاد داره. ترمز خودکار هم، حین دنده عقب داره. الان این سیستم روشنه، و اگه من دنده عقب برم و یه ستون تو مسیرم باشه، برام ترمز میکنه.
در مورد ظاهرش.. خب من صددرصد طرفدارش نیستم. به نظرم اگه ظاهرش یه ذره خشن تر بود بهتر میشد، مثل"فور رانِر" . شاید در آینده بیشتر به مذاقم خوش بیاد. این جمله ایه که در پایان اکثر فیلم هام که مربوط به "سوبارو" هست میزنم. خب اینم از این قاعده مستثنا نیست. بیاین کمتر حرف بزنیم، بریم تو جاده و ببینیم اینجا تو کارولینای شمالی چی کار میتونیم بکنیم... اما اول یکی باید اون چادرو جمع کنه.
با عرضه این "فورسترِ" جدید، سوبارو واقعا میخواست نشون بده که حواسش به نگرانی مشتریاش هست. این ماشین نسبت به رقباش موتور پر سر و صدا تری داره. اونا همچنین میخواستن هندلینگشم بهبود ببخشن و سومین موردی که بهش پرداختن ایمنی بوده. این سه مورد، خبر از ساخت یک پلتفرم جدید میدن.
خب البته که این "فورستر" ، معماری جدیدی رو داره. نتیجه، تولید ماشینی با هندلینگ به مراتب بهتر، بی سر و صداترْ تو جاده و ایمن تره؛ همونطور که خودشون گفتن. اما امروز قرار نیست ازش تست تصادف بگیریم. نه نه.. از اون بخش صرف نظر میکنیم.
در مورد ایمنی، نسبت به محصولاتی که الان هست چیزای بیشتری داره؛ برای مثال کاری کردن که شاسی، جلوی ضربه رو بهتر بگیره. ایمنی فعال، واژه کلیدیشون بوده و در حال حاضر تمام "فورستر" ها مجهز به " چشمی" هستند و این مختص مدل خاصی نیست، بلکه تمام مدل ها حتی پایین ترین مدل هم اینو داره.
مدلی که امروز زیر پامونه اسپرته. یه سری آپشن ها داره که تو مدل استانداردش پیدا نمیکنید؛ چیزایی مثل "اِسپورت شارپ "، روی "اِس آی دِرایو " داره. بریم فعالش کنیم و ببینیم چیکار میکنه. یه گراف کوچیک برام میاره که میگه ماشین رو حالت خشن تری قرار گرفته. بله، میتونم حسش کنم. "پدل شیفتر" ها ماشینو تو حالت رانندگی مرحله ای قرار میدن و تعویض دنده ها رو تندتر انجام میدن. خب حالا ایا هندلینگِ این مثل، شبیه به یه ماشین اسپرته؟ نه نیست..
میدونید، موتور این ماشین بطرز قابل توجهی اصلاح شده و نسبت به مدل قبلی، اسب بخارِ بیشتری داره؛ 182 اسب قدرتشه و 176 پوند-فوتم گشتاورشه. ماشین با قابلیتیه، ولی پرشتاب نیست.{یه جورایی مثل شراب میمونه که جالبه}.
یکی دیگه از مزایای شاسی این ماشین، کنترل لغزش ماشینه که بهتر شده؛ به محض اینکه وارد پیچ ها میشیم، ماشین تکون تکون نمیخوره؛ در واقع مثل کیوسک تلفن نیست. خیلی خوب از پس پیچا بر میاد، باید در نظر بگیریم که فاصله خالص این ماشین از زمین 8.7 اینچه.
ما داریم به سمت یه قله میریم و جای مسطحی نیستیم، و این داره خوب عمل میکنه. وقتی میرسم سر پیچ ها، یه اتفاق دیگه که میوفته، عملکرد "مولفه گشتاور فعاله". {خب تو نقد و بررسی "سابورا ایمپِرِسا" مفصلا راجع بهش صحبت کردیم}. کاری که انجام میده اینه: داخل چرخ جلو رو میشکونه تا به ماشینْ برای پیچیدن در پیچ ها کمک کنه. اصلا متوجهش نمیشید. هیچ صدای ناهنجارِ شکستنی به گوشتون نمیرسه. آرومه و پشت صحنه کارشو انجام میده، اما باعث میشه سر پیچ ها بهتر مسیر رو دنبال کنید.... این پیچ، خیلی تند بود. به محض اینکه گاز میدید، فرمون پذیری رو پویاتر و بطرز چشمگیری بهتر میکنه! دیگه چی کار میخواین براتون بکنه؟
چیزی که تو این ماشین سورپرایزم کرد، نبودن سروصدا بود؛ منظورم سروصدای ناهنجاره؛ چیزی که هیچ خودروسازی نمیخواد اتفاق بیوفته؛ این چیزیه که ماشینای لوکس رو از ماشین های معمولی و ارزون جدا میکنه. کنترلِ این صداها، از سخت ترین کارهاست. همیشه میتونید وزن ماشینو زیاد کنید، اما خب این، روی عملکرد، مصرف ماشین و خیلی چیزای دیگه تاثیر میذاره. به همین دلیله که لکسوس از ساخت ماشین های فوق سنگین خودداری میکنه؛ ماشینای اونا خیلی آرومن. این ماشین، شاسی سبک و ساختارِ فلزی فوق العاده ای داره. تمام این جزئیات، صدا رو جذب میکنن، به نحوی که رانندگی با این ماشین واقعا راحت میشه. کل چیزی که من اینجا میشنوم صدای موتوره و بعدش شاید لاستیک ها؛ مثل همین الان... خب این هندلینگ بهبود یافته، ممکنه باعث شه که فکر کنید "فورستر" آفرود رو فراموش کرده. نه نه. اینطور نیست. فاصله هشت و هفت دهمِ اینچیِ این ماشین از زمین، اونو تو کلاس خودش بهترین کرده.
اگه فاصله خالص زیادی از زمین نداشته باشید، آفرود بی معنیه. بعضی از "کراس اُوِرها"، دارم تو رو میگم "راوْ فور "، که فاصله خالصشون اندازه کمریه، مناسبِ این کار نیستن؛ نه نیستن؛
خب یه چزی ناراحت کننده هست، که و فکر میکنم باید به خاطر استفاده نکردن از موتور توربو در "فورستر" سکوت کنیم؛ برای سال 2019 موتور توربویی درکار نیست. این به این معنی نیست که از این موتور در "فورسترِ اِس تی آی" استفاده نشه
خب ما الان داریم "فورستر" رو به محل اصلی زندگیش میبریم؛ جنگل... حیات وحش در کارولینای شمالی.
این مسیر به طرز مسخره ای آسونه؛ اونقدر آسونه که میتونیم بعدا دوباره از سوبارو درخواست کنیم که یه بار دیگه ماشینشو در اختیارمون بذاره تا یه تست آفرود مناسب ازش بگیریم.
خب کنجکاوم بدونم آیا این پدال ها کاری انجام میدن؟ نه، کاری انجام نمیدن. خوشم میاد، مثل جیپه، وقتی که به اینصورت پایین میره. سریعتر از چیزی که میخواستم داره میره. اوه، داره از ترمز جادویی خودکارش استفاده میکنه. سر تمام پیچ ها کار خودشو به نحو احسنت انجام میده. خیلی راحته. آیا کار با ترمز های معمولی تمومه؟ بله احتمالا. این واقعا ساده بود و صادقانه بگم، برای کسی خوبه که بی تجربه باشه و با یه همچین سرازیری مواجه شه؛ در اون صورت میتونه بگه: "خب تجربه نمیخواد و فقط کافیه این دکمه رو تو سرازیری بزنم؛ ماشین خودش برام ترمز میگیره". پس این به کسی که آفرودْبازِ قهاری نیست اعتماد به نفس لازم رو میده.
اینجا خیلی لغزنده ست و چمنش لیزه. یه کم هم گلالوده، اما اونقدرام سخت نیست.... درواقع اصلا سخت نیست.
در پایان باید گفت این "فورستر"، از خیلی نظرها ماشین خوبیه. بی سر و صدا، راحت و اقتصادی. مصرفش تو جاده، یک گالن برای 53 کیلومتره. بطور استاندارد در تمام مدل ها، سیستم تمام چرخ متحرک رو داره و خیلی بهتر از مدل های محور جلوی رقباست. آپشن "شورت شارپ" ایده جالبیه، اما حتی کنترلِ خشن گازخورِ ماشین، نمیتونه این حقیقت رو که ماشین کُندیه عوض کنه. صفر تا صدِ این ماشین ده ثانیه ست. برای اون دسته که دنبال حال کردن با یه ماشین تو این کلاس هستن، "هوندا سی آر وی " با موتور توربو شارژ احتمالا گزینه بهتری باشه. اما اگه ایمنی، راحتی و توانایی، براتون نسبت به شتاب اولویت بالاتری داره، این "فورستر" جدید گزینه فوق العاده یه.
ممنون که به تماشای این برنامه نشستید.
موتوتل 
تا کنون هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که در مورد این موضوع نظر می دهد.