امروز رفتیم سراغِ هوندا سیآروی 2019 . با توجه به زمانِ عرضه شدنش؛ یعنی ،2017 تغییری نکرده و هنوزم یه کراس اُوِر کامپکت و یکی از پرفروشترینهاست. امروز میخوایم طراحی خارجی، داخلی و صندوقش رو بررسی کنیم و البته رانندگیش رو هم تست کنیم. بیشتر از این منتظر نشیم و بریم شروع کنیم.
ممنون از اینکه در بررسیِ هوندا سیآروی 2019 همراهم هستین.
هوندا سیآروی جدید نسبت به مدل سال قبلش تغییری نکرده، همون 4 نسخه رو داریم. اِلایکس، ایایکس که اینجاست، ورژنِ ایایکساِل و تورینگ هم داره. ایایکساِل از همه پرفروشتره، ولی فقط سه هزار دلار از مدل پایه گرونتره.
بریم ببینیم چه جوریه.
از جلوی ماشین شروع میکنیم. تمام مدل های سیآروی، دِی لایت های الایدی دارن که زیر چراغ های اصلیه و چراغ های راهنما هم الایدی هستن. مدلی که ما اینجا داریم مه شکن ها و چراغ جلوی هالوژنی داره. مدل تورینگ، چراغ جلوی الایدی داره. اما مه شکنهاش هالوژنی هستن. جلو پنجرش، اکتیو اِرو شاتِر داره. همونطور که گفتم چیزی نسبت به مدل قبلی تغییر نداشته. اسم این رنگ هم لاوای گداخته ست. ترکیبی از قرمز و نارنجی سوختهست. سیآروی 2019 دو تا رینگ مختلف رو به ما ارائه میده؛ 17 اینچی و 18 اینچی. رینگ ماشینِ ما، 18 اینچیه.
ظاهرشون یکم متفاوتتره. فقط روی مدلِ اِلایکس، رینگهای 17 اینچی دریافت میکنین. لاستیکهاش 235 و پهنه. ترمز های دیسکیِ جلو، تهویه دارن و سرامیکی هستن. عقبِ ماشین، سیستم تعلیقِ مجزا داره.
بریم سراغ آینه بغلِ مدل اِلایکس که برقی هستن. آینههای مدل اِلایکس برقی هستن و گرمکن و راهنما هم دارن. اما برقی باز و بسته نمیشه. دستگیرههای درِ اِلایکس مشکیه ولی تو بقیه مدلها هم رنگِ بدنه ست.
طولِ سیآروی بین هوندا اِچآروی و پایلوت . طول اِچآروی 4مترو30 سانتیمتره، خودِ سیآروی، 4مترو33 سانتیمتر و پایلوت تقریبا 5متره. سایزش متوسطه.
پایلوت به نسبت از این بزرگتره. ماشین، 19 سانتیمتر از زمین فاصله داره اما مدلهای 4 چرخ محرک، 21 سانتیمتر فاصله دارن که برای یه کراس اُوِر، مناسبه.
در مدل تورینگ، شما ریلهای سقفی دارین. و زیرِ در باکِش، یه درِ پیچشیِ دیگه نیست که خیلی خوبه.
چراغ های عقبِ سیآروی، خیلی خاصه. بالا و پایینش الایدی. چراغهای راهنماش هم الایدی. در نوع خودش چراغهای منحصر به فردی داره. واقعا تو شب به چشم میان. نوارهای الایدی-ش من رو یاد چراغهای سیویک میندازه و اینجا هم یه خروجی اگزوز داره. اما مدل تورینگ، دو تا خروجیِ اگزوز کرومی داره.
تو مدل ایایکس به بالا، ویژگیهای امنیتی ارائه میشه؛ مثلِ هشدار تغییر مسیر، سیستمِ رانندگی بین خطوط با قابلیتِ تغییر مسیرِ خودکار، کروز کنترل تطبیقی در سرعتهای پایین، چراغهای برد بلندِ خودکار، هشدار نقطه کور، هشدار برخورد از جلو با ترمز خودکار و برف پاککنهای حساس. فقط مدل تورینگ مورد اخری رو داره.
به فضای صندوق سیآروی نگاهی میندازیم.
داریم مدل ایایکس رو بررسی میکنیم. درِ صندوق دستی باز میشه. اما مدل ایایکساِل برقی باز میشه و ورژنِ تورینگ بدون دخالتِ دست، باز میشه.
یه صفحه لمسی داره و با کمی کمک به راحتی بالا میره. یه دستگیره اون بالا داره. پشتِ ردیفِ دومِ سیآروی، 12 متر فضا دارین و اگه صندلیها رو بخوابونین، 23 متر میشه که یکم بعد نشونتون میدم. تو این کلاس، فضای زیادی محسوب میشه. یه پوششِ آپشنال برای داخلِ صندوق داریم که معمولا اینجا قرار نداره. همونطور که میبینین، هر طرف یه فضای کوچیک داره. قلاب هم داره که به درد میخوره. هر دو طرف چراغهایی داره که میتونین خاموش کنین. در مدل ایایکس، پوششِ بار دارین که اگه خواستین میتونین برش دارین و تا وقتی لازم بشه، اون پایین بذارینش. همهی مدلها لاستیک زاپاس دارن. بذارین نشونتون بدم. دقیقا این زیره و خب دیگه لازم نیست با کیت پنچرگیری سر و کله بزنین. خیلی خوب عایق شده تا سروصدا ایجاد نکنه. میتونین چیزهای کوچیکی این زیر هم بذارین. من الان نمیخوام انجامش بدم، ولی میتونین ارتفاعِ کف صندوق رو تا اون لبه بیشتر کنین. برای اینکه صندلیها رو بخوابونین که خب اون صندلی تا اخر خوابیده، بدونین که من این رو لمس نمیکنم، فقط با این دستگیره میخوابونمش. کمربندِ یکیشون بستهست اما با این حال خم شد.
حتی اگه صندلیِ جلو تا آخر عقب اومده باشه، لازم نیست پشت سریش رو بردارین. بذارین این یکی هم کنار بزنم. اوه پسر.. این یکی به کمربند گیر میکنه. اما همونطور که میبینین اگه یکمی کف صندوق رو بالا بیارین، صافِ صاف میشه. و همونطور که گفتم تقریبا 23 متر فضا بهتون میده که برای این کلاس خیلی هم خوبه.
کلید هوندا سیآروی 2019 ، سیستم هوشمندی داره که برای مدل ایایکس به بالا ارائه میشه و دکمه و ریموتِ استارت داره.
مثل بقیهی ماشینها، فقط کافیه دستتون رو پشتش ببَرین تا باز بشه. سِنسور داره. برای قفل کردنش کافیه دسستتون رو روی خطوط بالاش بذارین. این ماشین قفل اتوماتیک داره. وقتی سه متر ازش دور بشین، خودبهخود قفل میشه. اما چون قبلش قفل شده بود، الان کاری نکرد.
صندلی های جلوی این ماشین، اینجورین. مدلِ الایکس پایه، 6 حالت دستی داره که در همه حالات تنظیم میشه. دسته رو بالا میکشین تا به حالتی که میخواین دربیاد. در مدل ایایکس، 12 مدلِ برقی داریم که گرمکن هم داره. در مدل ایایکسال روکش چرمی داریم و حافظهی تنظیمات داره. تورینگ هم که همهی اینها رو داره. اما هیچ کدوم تهویه ندارن و فقط گرمکن دارن. یه چیز باحال درمورد این صندلیِ 12 حالته برقی اینه که 4 حالت برای کمر داره و خیلی خوبه. از مدل ایایکس شروع میشه. شرایط 1مترو79 سانت برای من خوبه و اینجا کلی هم فضا دارم. کراس اوورکامپکت جاداریه. ارتفاعِ سقف خیلی خوبه و کلی فضا بالای سرم دارم. برای زانو هم فضای کافی وجود داره. کنسولِ وسط یکم بیرونه، ولی من با 179 سانت قد مشکلی باهاش ندارم. صندلیها راحتن. من خیلی روی صندلیها نِشستم، اما لبههای صندلی اندازهی مناسبی دارن. جای سر، مزاحمتی ایجاد نمیکنه. صندلیها معمولی هستن؛ نه خیلی سفتن، نه خیلی نرم، و راحت به نظر میان.
درمورد فرمون بگم که جنسِ فرمونِ ایایکس، از پولییورِتان و تو مدل ایایکسال، باید صندلیهای چرمی بگیرین تا گرمکن ... ببخشید فرمون چرمی داشته باشین. تنظیمگرش زیرشه و تنظیمپذیری خوبی داره. فرمون گرمکندارش اپشناله.
خب درباره طراحی داخل سیآروی، همونطور که میبینین این قسمت رو داریم که همه جا امتداد داره. یه قسمت زیبا هم اینجا داره. جای ارنج جنس نرمی داره. لایه نازکی اینجا داره ولی نرمه. این بالا هم نرمه.
حافظهی تنظیمات نداره، ولی مدل ایایکسال داره. پنجرهی راننده در مدل الایکس، اتوماتیکه. اما در ایایکس، هم پنجرهی راننده و هم سرنشین، تمام اتوماتیکه.
فضای داخلی عمیقه و یه چتر توش جا میشه. بطریِ من توش جا شده. اینجا بازم فضا داره.
در داخل، ترمزِ برخورد از جلو که میتونین خاموشش کنین. و کنترل کششی هم دارین.
طبق معمول درِ هوندا خیلی خوب بسته میشه. از بالای داشبورد میگذریم چون چیزی تغییر نکرده.
هنوز کنترلِ صدا همون شکلیه که دلمون براش تنگ نشه! بریم و با کلید استارت شروع کنیم.
خب روشن شد.
هوندا اینجا یه صفحه لمسی گذاشته. همونطور که میبینین در کنارهها خطوط دیجیتالی قرار داره که تاکومترش این بالاست. بذارین ورق بزنم. چندین صفحه داره که میبینین. سرعتسنج دیجیتالی هم داره.
زمانبندیِ قهوه داره که میگه کی توقف و استراحت کنین. و توجهتون رو جلب میکنه.
چیزهای زیادی داره. پیامگیر صوتی، موسیقی، موبایل،... اگه خواستین کیلومتر بر ساعتشم تغییر میکنه. یه صفحه تقریبا بزرگه که میتونین اطلاعات رو روش ببینین.
جنس این فرمون از پلییورِتان که خطوط اسپرتی رو روش میبینین و این پایین هم یه حاشیه وجود داره. کنترلگرهای موسیقی و صفحه و موبایل روی فرمون قرار داره. میتونین صفحهها رو اگه خواستین عوض کنین. برای تغییر صدا این دکمهی چرخان رو دارین که مثل هونداهای قبلیه و همرنگِ سطح اطرافشه . این طرف هم کروز کنترل رو داریم که فاصله رو تنظیم میکنه و مسیر رو تغییر میده. میتونین خاموششون کنین.
همونطور که در صفحه میبینین اِلکِیاِیاِس و اِیسیسی ، مربوطه به رانندگی بین خطوط و کروز کنترل تطبیقی.
میبینیم که اِلایکس پایه
صفحهی 5 اینچی داره. البته اینجا صفحهی 7 اینچیِ لمسی داره. چرخنده صدا داریم. کلید های لمسی داریم. میتونین به کلی؛ حتی هوندا لینک رو شخصیسازی کنین. صفحهی 7 اینچی، اپل کارپلی و اندرویداتو و سیرییِس ایکساِم رو ساپورت میکنه. حدودا 6 تا بلندگو داره. این مدل 6 تا بلندگو و ایکسال 8 داره. در تورینگ هم 9 تا بلندگو هست. استفاده از سیستمش خیلی راحته. خیلی سریع نیست اما حساسیتش خوبه. کلی اطلاعات بهتون ارائه میده. حتی مدلهای پایه هم بلوتوث دارن که به گوشیتون وصل میشه.
بریم دوربین عقب رو چک کنیم. هیچ چیزی دوربین 360 درجهایی رو محدود نمیکنه. مدل های پایه خطوطِ راهنما ندارن اما بقیه دارن. از سه زاویه میتونیم ببینیم. گسترده، معمولی و مستقیم پس اگه چیزی اینجا باشه، با این حتما میبینیمش. صدای بوقی که شنیدین، صدای هشدار ترافیک بود. چون یکی از پشتم رد شد، من رو مطلع کرد. خیلی باحاله.
کلیدهای کنترل هوا رو داریم. سرعت فن رو میبینین. میتونین هر چیز دیگهایی رو تنظیم کنین. ایایکس تهویهی دوگانه داره ولی مدلهای پایه یک اقلیمی دارن. صندلیِ راننده و سرنشین گرمکنِ سه درجهای داره. صندلیهای سیآروی سردکن ندارن.
دسته دندههای سنگین، به این شکل قرار گرفته. خوب کار میکنه، برای عادت کردن بهش نیاز به زمان زیادی نیست.
حتی حالتِ اِس هم داره که میتونین انتخابش کنین و حالتِ اِل برای دندههای پایینترِ سیویتی . ترمز پارک برقی داره. اگه دکمه ترمز رو فشار بدین، مثلا پشت چراغ قرمز، پشتِ تابلوی توقف یا همچین چیزایی، به جاتون ترمز رو نگه میداره. برین، این سمت ایکان مود که گشتاور رو پایین میاره تا مصرفِ سوخت کم بشه. سوکتِ برق 12 ولتی این پایینه.
اینجا یه قسمتِ کوچیک هست که میتونین چیزای کوچکتون رو توش قرار بدین. جای بطریها هم خوبه. بطری من به راحتی اینجا قرار میگیره، مشکلی نداره. برای لیوانهای سایزِ دیگه هم خوبه. به شخصه طرفدار کنسولهای وسط هوندا هستم. دو تا پورت یواِسبی این پایین داریم.
یکیش برای اپل کارپلی و اندرویداتو –ه که یکمی سریعتر شارژ میکنه، و یکیش شارژر معمولیه و خروجیِ برقِ 12 ولتی هم داره. اینجا رو ببینین... کجا رفت... اهان... یه قسمتِ کنسول رو میتونین در بیارین، گم شده بود. میتونین قرارش بدین و به عقب یا جلو سُرِش بِدین.
پس وقتی کنسولِ استراحتِ دست رو پایین میارین، یه قفسهی خوشگل اونجا به چشمتون میخوره. محل استراحتِ دست نرم و لطیفه که تو مدلهای پایینتر از ایایکسال چرمی نیست. میتونیم این رو برداریم و بعدش یه فضای ذخیره سازی بزرگ رو میبینیم. شامل اون قسمت میشه. این کنسول کاربردیِ هونداست.
با نگاه به داشبورد چشممون به این خطوط مشکی براق میفته، مواد با کیفیتی به کار رفته. دوختهای زیبا، یه نوارِ طرح چوبی هم پایینشه. داشبوردش قفل میشه. به آرومی باز میشه. سایز مناسبی داره. آسترش نرمه اما میتونین قفلش کنین که قابلیت خوبیه. داشبورد از مواد خوبی ساخته شده. جنس نرمی داره. خوشبختانه قرار نیست ازش صدای ترق ترق بشنوین.
بالا رو ببینین که آیینهی وسطی تیره میشه. ایایکسال، آینهی اتوماتیک و سیستم گاراژ هوم لینک داره ولی تو این ماشین باید به صورت دستی تیرهاش کنین... افتابگیرها به چپ و راست حرکت میکنن. افتابگیرها، چراغ و آینه دارن. مدل پایه چراغِ آفتابگیر نداره اما این داره. تو این مدل سانروف داریم که برای مدل ایایکس. سقف پانورامیک آپشن نیست.
یه جا عینکی و یه آینه محدب داریم که اگه کسی پشتتون باشه، ببینیدش.
یه سقف پانورامیک داریم که برای همه مدلها به جز مدل پایه به طور استاندارد وجود داره.
و بعدش وقتی به اطراف نگاه میکنیم و میدونِ دیدش رو بررسی میکنیم، خیلیم بد نیست... در عقبش اون پنجره از چیزی که میبینین بزرگتره اما بین کراس اُوِرهای معمول، عقبش دیدِ خیلی خوبی نداره. اما خب هشدار نقطه کور در هر دو آینه تو این مدل وجود داره.
ردیف عقب سیآروی خیلی جا داره. پشتِ صندلی راننده نشستم، قدم 179 سانتیمتره، با این حال جلوی زانوم کلی جا دارم، کف پام هم تا زیر صندلیِ جلو، جای زیادی داره. یه کنسول، وسطِ ردیف عقبه. دریچههای کولر این پشت تعبیه شده و در مدل ایایکس دو پورتِ یواِسبی داره که سریع شارژ میکنه. وقتی صاف میشینم و پاهام رو دراز میکنم، پاهام راحتن و فضای سر هم خیلی مناسبه، حتی نزدیک به موهام هم نیست. و.. صندلی شاگرد رو تا اخر عقب دادم. اما قبلش بگم که وسط صندلی، یه برامدگیِ کوچیک هست، اما هنوزم صاف نشستم و سرم به سقف نیمخوره، و مجدد با اینکه صندلی شاگرد رو تا اخر عقب دادم، میتونم اینجا بشینم بدون اینکه حتی زانوهام به پشت صندلی نزدیک باشه، کلی جا مونده. این صندلیها جلو یا عقب نمیرن، اما نکته خوبش اینه که تا حدی میشه بهشون شیب داد. اگه خواستین میتونین لم بدین و بیشتر راحت باشین.
علاوه بر اون یه کنسول میانیِ نرم داریم و یه جفت هم جا لیوانی در وسطش داریم. هوندا سیآروی دو موتور مختلف داره. موتور ای اِلایکس، 2.4 لیتری تنفس طبیعی و 4 سیلندره. اما موتورِ ایایکس و مدل های بالاتر، 1.5 لیتری توربو شارژ هستش. هر دو موتور با گریبکس سیویتی کار میکنن. خروجی موتورِ 2.4 لیتریِ الایکس، 184 اسب بخاره و گشتاورش 180 پوند فوته.
و قدرت موتورِ 1.5 لیتری توربو ، 190 اسب و گشتاورش در دوهزار دور، 179 پوند فوته. مصرف سوخت به مدل موتورتون بستگی داره، تو موتورِ پایهی 2.4 لیتری که دیفرانسیل جلو تو شهر، 41 و تو جاده 32 مایل بر گالنه.
و برای موتور 1.5 لیتری توربو که دیفرانسیل جلو هست، این مقادیر به ترتیب 28 و 34 و برای حالت ترکیبی 51 کیلومتر بر گالن هستن. اگه نسخه تمام چرخ محرک رو سفارش بدید 1 کیلومتر بر گالن به مصرفتون اضافه میشه.
ظرفیت باکش 14 گالنه و حداکثر میتونیم 680 کیلوگرم رو یدک بکشیم. خیلی خوب دوستان ممنون که به تماشای برنامه مون نشستید. حتما میدونین که بخش تست رانندگی، بخش محبوب منه و اولین نظری که راجع به سواری هوندا سیآروی –ِ 2019 میتونم بدم اینه که خیلی شبیه سیویک که تازه سوارش شدم.
یه نکته مثبت اینه که فرمون خیلی سبکی داره.. شرمنده حواسم به این پرت شده بود. فرمون خیلی سبکی داره.. خیلی شبیه به سیویک، مانور دادن باهاش خیلی نرم و راحته.
داریم به بزرگراه میرسیم. من با این موتور توربو قبلا رانندگی کرده بودم. موتور 2.4 لیتری رو تو مدل قبلی امتحان کردم. حالا میخوام بگم که چه تفاوتی باهم دارن. حالا که توقف کردیم، درمورد این هم میگم که تکنولوژی خاموش روشن کردن خودکار نداره که موتور هنگام توقف، خاموش بشه. خیله خب بیاین یکم باهاش شتاب گیری کنیم. این صرفا یه شتاب گیری جزئی بود. یه نکته درمورد این توربو وجود داره که خیلی زود بهتون تمام قدرت رو میده. بزرگترین تفاوت این و موتور 2.4 لیتریِ 4 سیلندر اینه که تو دور موتورِ خیلی بالا، قدرت رو بهتون میده. تو این موتور قدرت از دور موتور دوهزار در اختیارتون قرار میگیره. بنابراین بار دوم که پاتون رو روی گاز میذارین، قدرت رو زیر پاتون حس میکنین. و به نسبت بازه، کشش نسبتا زیادی داره که برای رانندگی نرمال چیز خیلی خوبیه. درواقع نیازی نیست که دور موتورتون رو بالا ببرین. ما الان داریم با سرعت متوسط داریم حرکت میکنیم. اتاقش نسبتا ساکته. هنوز تستِ صدا و دسیبل رو انجام ندادم، چون نتونستم این ماشین رو تو جاده ای که همیشه ماشینام رو تست میکنم، ازمایش کنم.
خوشبختانه هوندا میتونه یه ماشینش رو برام بفرسته تا بتونم جای همیشگیمون، تست کاملی از صدای اتاقش بگیریم. اما به نظر میرسه، فضای بسیار ساکتیه. صدای باد به اون صورت به گوشم نمیخوره. درواقع امروز باد زیاد میاد. یه چیز مهم دیگه اینه که سیآروی بطور استاندارد، سیستمِ حذف صدای فعال داره که نمیذاره وزوز یا سروصدا وارد اتاق ماشین بشه.
من پنجره رو پایین اوردم تا نوع شیشه اش رو بررسی کنم، فهمیدم که لَمینِیت نیست. یا حداقل تو این ماشین همچین چیزی وجود نداره. شاید برای مدل های دیگه ش همچین چیزی استفاده شده باشه. کیفیت سواری ماشین خیلی خوبه، بنظرم بین سواریِ راحت و هندلینگش، تعادل برقراره. قطعا هندلینگ تند وتیزی نداره، همینطور دقیقترین هم نیست.
میخوایم یکم سر پیچ امتحانش کنیم.س حسی که بهتون دست میده اینه که فرمونپذیریش خیلی دقیق نیست. اما رانندگی باهاش فوق العاده راحته، همونطور که گفتم فرمون نرمی داره. بدنهی ماشین دچار لغزش نمیشه، که خوبه.
نظر من اینه که این ماشین توی این کلاس، اعتماد به نفس زیادی بهتون میده.
حالا درمورد ترمزهاش بگم که... یکم اینجا ترمز میکنیم. هیچ مشکلی تو این زمینه وجود نداره، رو راست بگم حس خیلی خوبی دارن. اگه یه توقفِ کامل انجام بدیم، ترمزها دقیقا همون چیزی هستن که انتظارش رو دارین. چیز مبهمی در موردشون وجود نداره. نه زیادی شُل هستن و نه زیادی سفت. کارشون رو اونطوری که باید انجام میدن.
سیآروی یه حالت اِس و یه حالت ایکان داره که البته من نمیخوام تو حالت ایکان بذارمش. چون این حالت مصرف سوخت رو کم میکنه و گشتاورتون رو پایین میاره. رو حالت اِس میذارمش تا ببینیم چطوری عمل میکنه. کافیه دستهدنده رو پایین بیارین، تا سیستم انتقالِ سیویتی، دورِ موتور رو کمی بالاتر ببره. از اول که راه میفتین، احتمالا متوجه تفاوت چندانی نمیشین، اما به محض اینکه سرعت گرفت و بعدش پاتون رو از رو گاز برمیدارین، دور موتور رو بالا نگه میداره.
حالا اگه بذارم رو دنده دی ، دور موتور رو پایین میاره، اما چیزای دیگه بالا نگه میداره. به خاطر همین عکس العمل گشتاورش بهتره. مجددا سر این پیچا.. فرمونش واقعا نرم و سبکه. تو پیچ تلاش خاصی نمیکنین.
باتوجه به ابعاد کوچیک سیآروی، راحتتر جای پارک پیدا میکنین و مانور میدین.
درمورد صدای ماشین اینطوری بگم که هیچ ترق ترقی نمیشنوم. این ماشین جدیده، تو مدتی که سوارش بودم هیچ ترق توروق یا همچین چیزی ازش در نیومده. البته کمی صدای باد رو شنیدم. موقع روندن، فقط صدای نیرو محرکهی ماشین رو میشنوین... و غرش موتورش..
کشش خیلی خوبی داره، تو کلاس خودش ماشین سریعیه، به اندازه سیایکس5 که موتورش 2.5 لیتری توربو یا ایکویناکس که موتورش 2 لیتری توربو، سریع نیست. اما برای استفادهی عادی، سرعت خوبی داره.
مهمترین چیز در مورد این موتورهای توربو شارژ اینه که مصرف سوخت خیلی خوبی دارن، ازین جهت خیلی خوبن. اما اگه بخواین باهاشون سریع و پرگاز حرکت کنین، ارقام مربوط به مصرف سوختش به شدت بالا میره. پس وقتی خریدینش، باید حواستون باشه و ببینین که مصرفش چه جوریه. بعد از مدتی دستتون میاد که چطوری برونینش تا مصرف مناسبی داشته باشه.
درمجموع به نظرم سیآروی ارزش قیمتی مناسبی داره. اگه بخواین برای مدل پایه، موتور تنفس طبیعی هم داره. مدل ایایکس که الان زیر پامونه که 3 هزار دلار گرون تره، در عوض اپشنهای زیادی داره. درواقع تو هوندا، هیچ چیزی کم ندارین که بخواین به عنوان اپشن بهش اضافه کنین. هر مدل یه سری چیزایی داره که مدل قبلیش نداشته. این مدل پرفروشه و خیلی هم ارزشمنده. در مدل ایایکسال صندلی ها چرمی هستن و نهایتا نسخه تورینگ رو دارین. به نظر من، این مدل واقعا میارزه. اگه واقعا دنبال صندلی چرم یا صندوق برقی، یا مموری برای صندلی هاتون هستین، برین سراغِ ایایکسال و بعدش تورینگ که تجهیزات بیشتری بهتون میده.
تا کنون هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که در مورد این موضوع نظر می دهد.