موتوتل 
امروز اینجا تو اوهایو مرکزی با "آکوارا آی اِل ایکسِ 2019" هستیم. این مدل برای سال 2019 باز طراحی شده و مثل بقیه "آکوارا" هایی که تو امریکا بفروش میرسن بروز شده. حالا شاید تعجب کردید که چرا تو اوهایو دارم از "آکوارا" فیلم تهیه میکنم، دلیلش اینه که 99 درصدِ "آکوارا" هایی که تو ایالات متحده به فروش میرسن، از جمله "آی اِل ایکس"، تو اوهایو ساخته میشن. درواقع تنها "آکوارا"یی که تو امریکا فروخته میشه، اما اینجا ساخته نمیشه مدل "آر اِل ایکسه" که فروش چندانی نداره. بقیه "آکوارا" هایی که اطرافتون میبینید ساخت امریکان.
"آی اِل ایکس" ارزون ترین و کوچکترین ماشین "آکوارا" تو امریکاست و برای سال 2019 قیمتش هنوزم زیر 26 هزار دلاره. با نگاه کردن به ماشین، به اهمیتِ موضوع قیمتش پی میبرید. چون قیمت پایه این ماشین به شدت از ماشینی مثل "مرسدس اِی 220" جدید، "مرسدس سی اِل اِی " قدیمی یا جایگزین های دیگه مثل "بی اِم دبلیو 320 آی" یا "آئودی اِی تری " ارزونتره. موضوع مهم دیگه اینه که سازندگان ماشین های لوکس، همه توقعات یک خریدار رو در نظر نمیگیرن؛ چون مثلا ما "آی اِل ایکس" سدان رو داریم، و از اون طرف، "سی اِل اِی " و یا "آئودی اِی تری" رو. به هر حال لکسوس، خریدارایِ ماشینای پایه خودش رو با "یو ایکسِ" جدیدش که یک ماشین کراس اُوره خوشحال کرده؛ ولوو هم همین کارو با مدل "ایکس سی فورتی " انجام داده.
بزرگترین تغییر در سال 2019 طراحی جدید جلوی ماشینه؛ مشابه دیگر محصولات "آکواراه" که جلو پنجره الماسی شکل دارن. این المان های کوچیک و منحصر بفرد رو داره. چراغ های جلو تماما "اِل ایی دی" هستن؛ "اِل ایی دی" های برد کوتاه و برد بلند. 7 نوع ماژول مختلف براشون وجود داره. لامپ های دِی لایتِ منحصر بفرد "آکوارا" رو میبینیم که داخل چراغ کار شدن. همچنین مه شکن های آپشنال "اِل ایی دی" که در پایین سپر قرار گرفتن و صرفا در مدل های تاپِش وجود دارن.
تغییر بزرگ دیگه برای سال 2019 استفاده از پکیج "آکوارا واچه". این پکیج شامل سیستم ایمنی فعال میشه که از ترکیب یک دوربین در پشت شیشه و یک سنسور راداری در جلوی ماشین تشکیل شده. این سیستم که در تمام مدل های "آکوارا" وجود داره، شامل "کروز کنترل تطبیقی راداری"، "ترمزگیری خودکار"، "سیستم کمکی حرکت بین خطوط به همراه تغییر مسیر در صورت نیاز" و "نورِ برد بلندِ فعال" میشه. اینا چیزایی هستن که اساسا روی همه محصولات "آکوارا" حتی گرون ترین مدل های این ماشین وجود دارن. وقتی بحث ارزش قیمتی پیش میاد، این میتونه با خیلی از محصولات اروپایی رقابت کنه، با این حال این سطح از امکانات ایمنی رو در اون ماشینا نمیبینیم. تنها ماشینی که از این لحاظ رقیب این به حساب میاد، محصول جدید لکسوس یعنی "یو ایکسه".
با داشتن چهارو نیم متر طول، از چیزی مثل "آئودی اِی تری" بلند تره؛ احتمالا به این دلیل که "آی اِل ایکس" بعنوان یک ماشین کامپکت پا به عرصه حیات گذاشت، نه یه "ساب کامپکت ". یه جورایی تو امریکا برخلاف اروپا ما به ماشینایی مثل "اِی تری " یا "سی اِل اِی" ساب کامپکت میگیم، نه کامپکت. اگه تو اروپا باشید، ممکنه فکر کنید که یه ماشین چهار و نیم متری بزرگتر از یک سدان سایز متوسطه. یادتون باشه دسته بندی ماشینها تو امریکا یه کم متفاوته. مدلی که ما امروز نگاه میکنیم مدلِ جدید "آی اِل ایکسه اِی اِسپَکه "؛ پس یه آرمِ "اِی اِسپَک" در پانلِ جلویی و یک باله کوچک و مشکی رنگ روی صندوقش داره.
طراحی پشت ماشین هم برای سال 2019 تغییراتی کرده. این باله مشکی رو این بالا داریم؛ لوگوی بزرگ "آکوارا" در وسط و چراغ های عقب "اِل ایی دی" با طراحی جدید. وقتی از چراغ های ترکیبیِ "اِل ایی دی" صحبت میکنیم، منظورمون همینه؛ کل ماژول "اِل ایی دی" نیست؛ چراغ های ترمز "اِل ایی دی" اَن، اما چراغ های راهنماش معمولیه و دارید می بینید که فلش میزنه. یه تریم مشکی زیر ماشین هست و نهایتا یک خروجی اگزوز در سمت سرنشین داره.
زیر کاپوتش همون موتور 2.4 لیتر 4 سیلندری که در "آکوارا تی اِل ایکس" بکار رفته بود رو میبینیم؛ حتی سیستم انتقالشونم که 8 سرعته یِ دو کلاچه ست، مشترکه.
این موتور، 201 اسب بخار و 180 پوند-فوت گشتاور تولید میکنه. این نیرو از طریق سیستم انتقال دو کلاچه به چرخ های جلو منتقل میشه.این نسل از "آی اِل ایکس" مجهز به سیستم تمام چرخ نیست.
وقتی بحث راحتی به میون میاد، یک نکته کلیدی رو باید تو ذهنتون داشته باشید، و اون اینه که سانروف تو تمام مدل هاش هست و این یعنی فضای سرْ نسبت به بعضی از رقبا محدود تره. قدِ من یک و نوده و صندلی رو متناسب با خودم تنظیم کردم. اگه بخوام صاف بشینم، موهای سرم سقفو لمس میکنه و به سختی میتونم انگشتام رو بین سرم و سقف قرار بدم. این یعنی کل مدت روز که پشت این ماشین میشینم احساس فشردگی دارم و راحتیش کمتر از چیزیه که دلم میخواد. اگه فردِ قد بلندی هستید، برای نشستن در جلوی "آی اِل ایکس" به مشکل بر میخورید. فرمون در دو حالت مناسب قابل تنظیمه. صندلی راننده برقیه و پشتی کمر در دو حالت بصورت برقی تنظیم میشه. صندلی شاگرد به شکل استاندارد برقی نیست، ولی به صورت یه آپشن برقی میشه سفارشش داد. در ردیف پشت نشستم و جلوی پام هنوز دو و نیم سانت جا داره. اما فضای سرش بخاطر شکل کلی سقف محدوده، اگه دنبال یه ماشین لوکس و ارزون هستید که فضای سر بیشتری داشته باشه، بهتره بجای سدان برید سراغ کراس اُورهای ارزونی مثل "مرسدس جی اِل اِی " و "آئودی اِی تری ". از لحاظ عرض، ردیف عقب فضای بیشتری نسبت به خیلی از ماشینای دیگه داره اما قطعا فضای سر زیادی نداره. اگه کلا برم سمت راست، در حالتیکه صندلی جلو کامل عقب اومده، زانوهام پشت صندلی رو لمس میکنه؛ اما بازم در صورت لزوم میشه نشست.
صندلی های پشت میخوابن، اما بجای طراحی شصت-چهل، به صورت یک واحد کامل میخوابن که باعث میشه عملگرایی ماشین کاهش پیدا کنه.
یادتون باشه که ما تو یه "آی اِل ایکس اِی اِسپَک" نشستیم که اساسا تاپ ترین نسخه این ماشینه. همونطور که قبلا گفتم تمام مدل ها بصورت استاندارد سانروف دارن. کمربند راننده و سرنشین هم به لحاظ ارتفاعی قابل تنظیمن و پشتی سرها هم در دو حالت تنظیم میشن.
صندلیهاش شبیه دیگر محصولات "آکوارائه". مدلی که ما داریم این صندلیای جذابِ قرمز رنگو داره و در وسطشم یه فرو رفتگی هست. برای سال 2019 رنگاشو محدود کردن. همونطور که دیدید صندلیای عقبش خیلی جادار نیستن. تو درهای جلو بیشتر از حدی که انتظار دارید مواد نرم بکار رفته. قسمت بالایی نرمه، قسمت میانی هم با پارچه صندلی ها هماهنگه. محل استراحت دست هم نرمه. تو قسمت پایینش هم پلاستیک سخت به کار رفته.
طراحی کلی داشبورد برای سال 2019 تغییری نکرده. دو دریچه کولر سمت شاگرد گذاشتن. یه نوار مشکی رنگ اینجا هست که اگه زوم کنم متوجه میشید که طرح چوب نیست. وسطش یه نوار کروم رنگ بکار رفته و درِ داشبوردو که باز میکنیم میبینیم که فضای داخلش برای ماشینی تو این کلاس خیلی بزرگه. به راحتی میتونید توش یه تبلت بزرگو جا بدید.
طراحی کلی داشبورد مثل مدل 2018شه. این دو تا نمایشگر سرگرمی اطلاعاتی، حالا دیگه از "اتو اندروید" و "اَپل کارپلی " هم ساپورت میکنن. نمایشگر بالایی بعنوان رابط کاربری گوشی هوشمندتون استفاده میشه؛ بلوتوث، راهیابِ کارخونه و ازین جور چیزا. نمایشگر پایینی با نمایشگر بالایی هماهنگه. این جاییه که شما منبع سیستم صوتی رو عوض میکنید؛ "اَپل کارپلی "، "اتو اندروید" و ....، و ورودی های "یو اِس بی"؛ با این دکمه ها عقب و جلو میکنید. صدای سیستمو تنظیم میکنید. کنترل های تهویه مطبوع رو این زیر داریم و یه دکمه فیزیکی که با نمایشگر بالایی ارتباط برقرار میکنه. اگه دکمه گوشی هوشمند رو تو این قسمت فشار بدیم، "اَپل کارپلی " بالا نمیاد که به نظرم اگه میومد کار کردن باهاش راحت تر میشد؛ روی صفحه بالا به نمایش در میاد. از این دکمه پیچی برای کار کردن با "اَپل کارپلی" استفاده میکنن. دکمه روشن برای استارت زدنه و اینام برای تهویه هوا هستن. بعلاوه یک فضای ذخیره سازی کوچیک هم پشت دنده قرار داره. کنترل های گرم کن صندلی ها و یک دنده کاملا استاندارد هم دارین. "دی" D در انتها و "اسپورت" یک دندونه پایین تر از اونه؛ اینم یک ترمز دستی کاملا معمولی و دو تا جا لیوانی با سایز متوسط.
بین صندلی های جلو یک کنسول برای استراحت دست گذاشتن؛ درشو که باز میکنید یه "یو اِس بی"، یه پورت "اِی یو ایکس" و یه فضای ذخیره سازی کوچیک هست. پشت آمپر ماشین بسیار معمولیه. سرعت سنج و دورموتور فیزیکی و یک نمایشگر رنگی چندکاره داره.
فرمون این ماشین از طرحای قدیم "آکوارا"ست. حالت اسپرتی داره و کنترل های سیستم سرگرمی اطلاعاتیش در سمت چپ هستن. این برای کم و زیاد کردن صدا و عوض کردن کانالاست که برای موزیک هم کاربرد داره. دکمه های تلفن و فرمانبر صوتی اینجان. سمت راست تعدادی دکمه هست که میتونید ازشون برای کنترل نمایشگر پشت آمپر استفاده کنید. این دکمه هم مربوط به سیستم حرکت بین خطوطه. این دکمه ایه که برای کروز کنترل تطبیقی کاربرد داره.
یکی از اولین چیزایی که در زمان رانندگی با "آی اِل ایکس" تو جاده متوجه اِش میشید، سیستم انتقال دو کلاچه ماشینه. از اونجا که این ماشین "مبدلِ گشتاور" داره، مثل سیستم انتقال اتومات قدیمی، حس بسیار متفاوتی رو در زمان شروع به حرکت بهتون منتقل میکنه. وقتی وایمیسین و بعدش خیلی آروم راه می اُفتین، حسی که میده مثل جعبه دنده های معمولیه اتوماته. وقتی پامونو بذاریم رو گاز، بیشتر شبیه یه سیستم دو کلاچه عمل میکنه؛ همونایی که دنده رو سریع عوض میکنن. تقریبا برعکس "اِی اِم جی" عمل میکنه. تو اون، از جعبه دنده اتومات استفاده کردن و "مبدل گشتاور" رو حذف کردن و بجاش پکِ کلاچ رو گذاشتن. کاری که "آکوارا" با این سیستم انتقال انجام داده این بود که سیستم دو کلاچه رو برداشته و اتوماتش کرده و "مبدل گشتاور" رو بهش اضافه کرده، تا هم به اون موقعیت هایی که با سرعت کم شروع به حرکت میکنید کمک کنه، و هم اینکه تغییر دنده ها رو بهبود ببخشه. انتقال دو کلاچه سنتی، خیلی تو جریان های ترافیکی که هی باید ترمز بگیرید و گاز بدید خوب عمل نمیکنه. این دقیقا چیزیه که تو بعضی از ماشینا مثلا "مرسدس سی اِل اِی" هست و میتونید با "آی اِل ایکس" مقایسه اَش کنید. این، به مراتب تو بزرگراه و ترافیک نرم تر عمل میکنه.
اما وقتی صحبت از شتاب گیری میشه، سیستم دو کلاچه تاثیر خودشو میذاره و بطور کلی "آی اِل ایکس" کارشو تو این قسمت خوب انجام میده. از اونجا که چیزی زیر کاپوتش تغییر نکرده حدسم اینه که شتابش هم تغییری نکرده باشه. من نتایج نهائی تست شتاب گیریمون رو از آخرین باری که با "آی اِل ایکس" رانندگی کردیم اون بالا براتون میذارم. حدس هم میزنم که ترمز گیریش هم تغییری نکرده باشه. در بحث هندلینگ، "آی اِل ایکس" کارشو خوب انجام میده. بعضیا مسخره میکنن و میگن "آی اِل ایکس" چیزی جز یه "سیویکِ" تزئین شده نیست، اما اگه اینطوریم باشه، به عنوان اولین سدان لوکسِ کامپکتتون چیز بدی نیست. "آی اِل ایکس" هم، مثل "سیویک" قدیمی هندلینگ خوبی داره. یادتون باشه که تو ماشین های این کلاس دیفرانسیل جلو بودن چیز نرمالیه و عیب محسوب نمیشه. ماشینایی مثلِ "سی اِل اِی"، یا "جی اِل اِی " ویا "اِی تری" و یا حتی چیزی مثل "آئودی کیو تری" هم محور جلو عرضه میشن. حتی ماشینایی مثل "بی اِم دبلیو ایکس وان " یا "ایکس تو " هم محور جلو هستن. با این وجود فکر میکنم با "بی اِم دبلیو 320 آی " هم بتونید مقایسه ش کنید، با اینکه تو یه کلاس بالاتر طبقه بندی میشه. "سیسصدو بیستِ آی" محور عقبه، پس وقتی موضوع دینامیک کلی سواری مطرح میشه، تنها ماشینیه که با "آی اِل ایکس" یه مقدار متفاوته. کیفیت کلی سواری "آی اِل ایکس" نسبتا خوبه. یادتون نره که نسخه "اِی اِسپک" این ماشین، سیستم تعلیقش کمی سفت تره. اما بازم تعادل خوبی در کل داره. من واقعا انتظار داشتم که "آی اِل ایکس" 2019 ، یه مقدار قدیمی تر از بعضی از رقبای جدیدش تو این کلاس باشه. اما این واقعا خودشو تو سطح بالایی از لحاظ دینامیک سواری حفظ کرده. سخته بخوام در مورد سر و صدای اتاقش صحبت کنم، چون هنوز روی زمین خاکی خونه خودمون تستش نکردم، پس باید صبر کنید تا این قضیه رو کامل بررسی کنم و بهش نمره بدم؛ اما به نظرم نسبت به بعضی از رقباش صدای بیشتری داره؛
که اگه عمر "آی اِل ایکس" رو در نظر بگیریم، قابل انتظارم هست. در مورد مصرف سوختش باید بگم ما با خشونت با این رانندگی کردیم و متوسطی که بدست آوردیم 25 مایل بر گالن بود. مصرفش تو این کلاس خوبه. به نظرم در مقایسه با بعضی از کراس اُور های کامپکت یا ساب کامپکت مصرف سوخت بهتری دارید؛ اونایی که مردم فقط برای برندشون دنبالشون میرن. اگه شما فرضا دنبال ارزون ترین مدل ولوو هستید، اون ماشین "ایکس سی فورتیه " که یک کراس اُوره و قیمتش در مقایسه با کوچکترین کراس اُورِ "آکوارا" به "آی اِل ایکس" نزدیک تره.
"آی اِل ایکس" میتونه کوچیک ترین و ارزون ترین محصول "آکوارا" باشه که سواری و حس "آکوارا" رو داره. تنها عیبش نداشتن آپشن "تمام چرخ محرکه " که یه کم ناراحت کننده ست. یه عیب دیگه از نظر من اینه که هیچ تغییری تو موتورش بوجود نیومده. امیدوار بودم که تو این نسل، "آکوارا"، یکی از موتورهای توربو شارژشو برای "آی اِل ایکس" ارائه کنه. اما اونا تصمیم گرفتن که این کارو نکنن. هنوزم یه موتور 2.4 لیتری 4 سیلندر تنفس طبیعی رو داریم. از طرف دیگه، اگه دنبال موتورِ قابل اعتماد تری تو این کلاس میگردید باید بگم که میتونید رو این ماشین حساب کنید. علاوه بر این، اگه موتور تنفس طبیعی رو ترجیح میدید، بازم باید بگم تنها انتخابتون همینه.
حالا می پردازیم به اصل مطلب. خرید "آی اِل ایکس" چقدر براتون هزینه داره؟ خب مدل 2019 با قیمتی کمتر از 26 هزار دلار شروع میشه. دقیقشو بگم "بیست و پنج هزار و نهصد" دلار. خیلی پایین تر از مدل های ابتداییِ خیلی از برند هاست. به طرز قابل توجهی از "سی اِل اِی" یا "آئودی اِی تری" یا "ولوو ایکس سی فورتی" یا حتی "لکسوس یو ایکس 200 " ارزونتره. راجع به نسخه های مختلف ماشین، باید بگم که مدل پایه میتونه یه معامله خوب باشه، بخاطر تجهیزات زیاد استانداردش، و اینکه باعث میشه فراموش کنید که طراحی این ماشین خیلی بروز نیست. پس شما چراغ های جلوی "اِل ایی دی"، رینگای 17 اینچی آلومینیمی، صندلی برقی راننده، سانروف برقی،
سیستم ایمنی "آکوارا واچ" و تهویه مطبوع دو گانه رو خواهید داشت. داشتن تمام این امکانات در اکثر رقبا حداقل براتون 5 تا 10 هزار دلار آب میخوره، در صورتی که همه اینا رو اینجا تو "آکوارا آی اِل ایکس" داریم. اگه "آی اِل ایکس" تون رو به تمام آپشن های موجود مجهز کنید، مثل این ماشین سفید رنگی که اینجا داریم، "سی و یک هزارو پونصد و شصت" دلار هزینه اَش میشه. این "اِی اِسپَکه" وبسته تکنولوژی هم داره. اگه صندلی چرم، "اَپل کارپلی " و "اتو اندروید" رو هم میخواید، قیمت پایه ماشین به "بیست و هفت هزار و ششصد و پنجاه" دلار برای این مدل بخصوص میرسه؛ که بازم بطرز قابل توجهی نسبت به رقباش ارزون تره. خب حالا رقیب دقیق "آی اِل ایکس" چه ماشینیه؟ این واقعا سوال جالبیه چون این ماشین مشابه "مرسدس بنزِ اِی220 " و یا "بنزِ سی اِل اِی250 " ویا "لکسوس یو ایکس" نیست؛ همه اونا رو به عنوان ماشینای ابتدائیِ برند های اصیل تو امریکا میشناسن. هندلینگ "آی اِل ایکس" عالیه و اتاق راحتی هم داره، البته تا وقتی که قدتون به بلندی من نباشه. تمام امکانات ایمنی فعال رو داره و اصالت برندش رو حفظ کرده. امکاناتش رو با قیمتی ارزون تر از رقبا بهتون میده. اما بازم میگم طراحیش مثل بعضی از هم رده هاش بروز نیست و فکر میکنم عیبش همینه. ای کاش "آکوارا" یکی دو سال دیگه هم صبر میکرد و بعدش برامون یه ماشین کاملا باز طراحی شده رو رو میکرد. در حال حاضر براحتی میتونم بهتون بگم که اگه میخواید ماشین پایه یک کمپانیِ با اصل و نسب رو بخرید و از جریان معمول ماشین های کامپکت خارج شید و به سمت یه برند بهتر با اتاق بهتر برید، حتما "آی اِل ایکس" رو تو برنامه خریدتون بذارید. گفتن این نکته هم خالی از لطف نیست، که اگه دنبال ماشینی هستید که حس و حال موتورای تنفس طبیعی رو بهتون منتقل کنه، باید بگم که "آی اِل ایکس" تنها انتخابتون بین ماشینای پایه ای این سگمنت بخصوصه.
اگه دنبال یه ماشین لوکس ژاپنی هستید و با "سی وی تی " حال نمیکنید، این همونیه که شما میخواید چون "یو ایکس لکسوس" هم "سی وی تی " داره و اینم بگم که خیلی سریعتر از اونه و هندلینگشم بهتره.
تا کنون هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که در مورد این موضوع نظر می دهد.