از سال 2014 که نسل فعلیِ نیسان رُگ عرضه شد، فروش خیلی خوبی داشته. برخلاف نقدها و بررسیهای خودِ من و مشتریهای دیگه و اخبارِ ماشینها، این کمپانی حدود چهارصدودوازده هزار دستگاه از این ماشین رو در سال 2018 فروخت. دومین ماشین بعد از تویوتا راو4 . با وجودِ امروز آخرین رُگ اِساِل رو برام فرستاده که پکیجِ پلاتینیومِ نیسان رو هم داره، و میشه گفت رقیبِ نسخههای جدیدِ تویوتا راو4، سوبارو فورِسْتِر ، سیآروی ، سیایکس 5
اگه دنبال یه کراس اوور کامپَکت میگردین، باید ببینیم این میتونه خوب باشه یا نه؟ بریم بفهمیم.
طراحی رُگ 2019 نشون میده که چیزِ جدیدی برای ارائه نداره. از سالِ 2017 که این ماشین رو بهتون نشون دادم، نیسان تغییراتِ زیادی رو روش اعمال نکرده. اون سال ماشین به کلی به روز شده بود.
این رنگِ نارنجیِ سلطنتی، ظاهر ماشین رو واقعا قشنگ کرده. زیرِ نور خورشید میتونین جلوی ماشین رو خوب ببینین، جلو پنجرهی ویموشِن نیسان رو میبینین. اما زبانِ طراحیش همون چیزیه که تو نیسان آلتیما دیدیم، البته به نظرم اون خوشاستیلتر بود.
اما بازم در نوع خودش برجسته ست... اگه چراغجلوی الایدی میخواین، باید نسخهی تاپِ اِساِل و پکیجِ پریمیومش رو سفارش بدین.
چراغجلوی بقیهی مدلها هالوژنیه. این ماشین به طور استاندارد چراغهای دِیلایت الایدی داره. چراغهای راهنماش معمولیه و اگه ورژنهای بالاتر رو بخرین، مِهشکنهای هالوژنی دارن.
کلا رُگ، هنوزم قشنگه، به شرطی که رنگش وانیلی باشه! چون این رنگی رو تو خیابون زیاد میبینین.
رگ بهترینِ خودش رو ارائه داده، از رقباش کمی بزرگتره، دو مترو نیم بین محورهاش فاصله ست، طول خود ماشین چهارمترونیمه.
چند سانت بلندتر از راو4، سیآروی و فورِستِر.
این مدل اِساِل –ه. رینگای خاص 50 سانتی داره و لاستیکهاش سریِ 55 ، و 63 سانتیه. مدلهای پایینتر، رینگای 43 سانتی دارن که احتمالا کیفیتش بد نیست. به نظر من رینگای ماشین جذابن، خصوصا با این رنگ مخصوص بدنهاش.
ورژن اولیهی این ماشین، سه ردیف برای نشستن داشت، اما بعدها این آپشن رو حذف کردن. چون به نظرم مردم استقبال زیادی ازش نکردن، به هر حال نسبتا کوچیک بود.
پشت ماشین خیلی شبیهِ قبله. چراغهاش تو سال 2017 با یه تمِ سیاهرنگ اضافه شد.
این برچسبِ رُگاِساِل رو اینجا دارین.
این ماشین دیفرانسیل جلو، اما اگه ماشینتون تمام چرخ باشه یه برچسبِ چهار چرخ محرک هم پشتش داره.
خروجی اگزوزش هم معلوم نیست. زیر سپر قایمش کردن. یکی از ویژگیهای پر طرفدارش اینه که درِ صندوق با حرکتِ پا باز میشه. البته فقط برای مدلِ اسوی اینطوره.
معمولا کمپانیها بابت همچین قابلیتهایی هزینهی زیادی ازتون میگیرن. صندوق برقیش یکم اهسته عمل میکنه، اما رُگ چون یکم بزرگتره، فضای صندوقش بزرگه. حدود 11 متره، این در حالیه که صندلیها سرجاشون باشن، طبق گفتهی نیسان اگه اونا رو کاملا بخوابونین، این فضا 21 سانتیمتر بیشتر میشه که یکم از فضای راو4 و سیآروی کمتره. یه ترفند خوبی که به کار رفته، فضای این زیره که نسبتا عمیقه و چند سانت هم به فضاتون اضافه میکنه. میتونین بعضی چیزا رو این زیر قایم کنین که خب خوبه.
برای سالِ 2019 نیسان، تغییری روی رُگ اعمال نکرده. بذارین بریم داخلش و ببینیم برای امسال چه تغییری کرده. همونطور که اینجا میبینید ریموتش همون ریموت قدیمی نیسان برای رُگ که دسترسی هوشمند و ریموت استارت داره. اگه مدل اسوی و بالاتر رو بخرین، این ریموت رو با دکمه استارت خواهید داشت. برای فعال کردنش باید دکمه قفل رو یه بار فشار بدین، بعد دکمهی فلش رو فشار بدین و نگه دارین تا ماشین استارت بخوره. خیلی آپشن خوبیه. اگه خواستین موتور رو خاموش کنین، باید یه بار دیگه دکمهی بالا رو بزنین و نگه دارین... به درِ ماشین نزدیک میشیم، یه دکمه روی دستگیرهی دَره. اگه فشارش بدین، درها رو قفل میکنه. برای باز کردنش مجددا همون دکمه رو فشار میدین و بعدش درها رو براتون باز میکنه. ماشین ما چیزی داره که نیسان بهش میگه پکیجِ اِساِل پلاتینیوم ریزِرو و قیمتش 250 دلاره. روی صندلیها، چرمِ نارنجی با خطوط متضاد کار شده.. در مجموع اتاق رُگ زیباست. همیشه اتاقهاش زیبا بوده. برای صندلیِ این ماشین، سردکن نذاشتن اما بقیه رقبا این آپشن رو دارن. صندلیاش فقط گرمکن دارن. صندلی راننده در 10 جهت و تماما برقی تنظیم میشه. صندلیهای این ماشین از نوع بیجاذبه و مخصوصِ ناسا که حافظه هم دارن. بنابراین خیلی راحتن. دو مموری برای صندلی اینجا داریم و در ادامه چرم قهوه ای رنگ روی پانلهای در به همراه مقداری نوار مشکی رنگِ پلاستیکی. تاثیر خوبی در همون لحظات اول وقتی در رو باز میکنین، رو ادم میذاره. ارتفاع ورودیِ ماشین خیلی مناسبه. خیلیا به خاطر همین موضوع از کراساوورهای کوچیک خوششون میاد. و بعدش وقتی میخواین در رو ببندین. با توجه به این که طراحیش مال سال 2014 ، هنوز صدای محکمی میده. بازم میگم به محض اینکه تو اتاقش میشینین، حس خوبی بهتون میده. شاید برای همینه که هر سال یه عالمه رُگ فروخته میشه. طبق آمار، چهارصد هزار تا از این رُگ فروخته شده.
پام رو میذارم روی ترمز و این دکمه رو فشار میدیم تا موتور روشن شه.
هنوزم همون موتور 2.5 لیتری 4 سیلندر که تو آلتیما بهتون نشون دادم، روشه. گِیجهاش همون شکلی هستن. شبیه پشتآمپرِ ماشینهای اینفینیتی چند سال پیشه.
تقریبا دورِ موتورش آزاد بالا میره.
در ادامه رانندگیش رو با هم تست میکنیم. با هم میبینیم که نیرو محرکهی ماشین بعد از این همه سال، چطوره.
این ماشین فول آپشنه، مواد و مصالحِ با کیفیتی توش کار شده، اما نمیشه گفت که تو کلاس خودش پیشتازه، قطعا این عنوان متعلقه به مزدا سیایکس5 .
یه داشبوردِ نرم این بالا دارین. جنسِ این قسمت از چرم طبیعیه که به همراه این دوختِ تمیز، واقعا زیبا شده. یه پلاستیک سخت این پایین داریم. انتظارش رو نداشتم. بالای پانلِ در، جنس نرمی کار شده. دستگیرههاش کرومی . جالب اینجاست که فقط پنجره راننده اتومات بالا و پایین میره. به خاطر کلاس این ماشین، انتظار داشتم که حداقل پنجرهی سرنشینِ جلو هم اتومات باشه. یه لایهی نرمی اینجا کار گذاشتن. این زیر، فضا در اختیارتونه. همه این پلاستیک سخت هستن. دکمههای بیشتری اینجاست. تمام حالت اسپرت، اکو و تنظیمات سیستم انتقالتون رو میتونین انتخاب کنین. از جایی که این دکمهها رو گذاشتن، هیچ خوشم نمیاد. گرمکنِ فرمون رو بازم این پایین گذاشتن. میتونین سیستم کمکی پروپایلوت رو خاموش کنین. با این دکمه، صندوق عقب باز میشه. کنترلِ پایداری رو خاموش یا روشن بکنین. این همه دکمه کاربردی اون زیر مخفی شدن. امیدوارم نیسان برای نسل بعدیِ این ماشین یه جای بهتر براشون پیدا کنه. فرمون همون طرح پایین صافِ قبلی رو داره که تو محصولاتِ دیگهی نیسان هم دیده بودیم. این دکمه، سیستمِ کمکی پروپایلوت؛ یعنی دوربین دید 360 درجه، سنسورها و از این چیزا رو فعال میکنه. مثل سیستمِ اینفینیتی که قبلا بهتون نشون داده بودم عمل میکنه. بعدا میریم سراغ رانندگیش.
فرمون تو چهار جهت عمودی و افقی جابهجا میشه. تو این مدل گرمکن هم داره. گیجها ظاهر زیبایی دارن. بین دو تا گِیج، یه نمایشگرِ 7 اینچی قرار گرفته. خبری از نمایشگرِ هِدآپ که تو بعضی از رقبا میبینیم نیست. این سیستم برای سال 2018 ارتقا یافته، و دیگه از اپل کارپلی و اندروید اتو پشتیبانی میکنه. هنوزم سایزش کوچیکه، خیلی کوچیکه. یه نمایشگرِ 7 اینچی داره، در حالی که خیلی از رقبا رفتن به سمت نمایشگرهای 8 اینچی و حتی بزرگتر و 10 اینچی. همچنان نیسان باید رو این قسمت کار کنه. رزولوشنش خوبه. صفحات به این صورت جابهجا میشن. وِیز رو باز میکنیم. در کسری از ثانیه باز میشه. نسبتا خوبه، البته نمایشگر کوچیکش یه جورایی ناامیدکننده ست. میتونین با سیستم رهیابِ نیسان هم کار کنین؛ البته خیلی قدیمیه...
ولی یه مقدار آپدیت شده. به نظرم هیچکدومتون با این کار نمیکنین و میرین سراغِ اپل کارپلی. به همین دلیله که خیلیا از رهیابِ کارخونه استفاده میکنن. همونطور که میبینین این در حالت نمایش کل صفحه ست. میتونین شخصیسازی انجام بدین، میانبرها رو بذارین تو صفحهی اولِ سیستم.
وقتی میذارین تو دندهی عقب. ماشین من، دوربینِ دیدِ 360 درجه داره که خیلی خوبه و نیسان بهش میگه سیستمِ کنترل اطراف.
یه چیز دیگه داره که میتونه اجسام متحرک رو تشخیص بده و اسمش هشدار برخورد با ترافیک. کنترلِ نقطهی کور هم داره. ترمز عقب و جلوی خودکار داره که واقعا ویژگی خوبیه.
اینا بخشی از سیستم کمکیِ پروپایلوت هستن. همه چیز خوبه. کنترلهای مربوط به تهویه مطبوع دو اقلیمی، یه عالمه دکمه خوب و علامتگذاری شده. البته یکم کوچیک هستن. پورتِ یواسبی اون پایینه. ترمز پارک برقی به همراه نگه داشتن خودکار ماشین هم اینجاست. میتونید گوشیتون رو اینجا قرار بدین، با این حال دلم میخواست یه مقدار فضاهای مخفیش بیشتر بود. رقبای دیگهش، فضای مخفیِ بیشتری ارائه میدن. بگذریم.
برای گیربکسِ ایکسترُنیک سیویتی -ش یه دسته دندهی قدیمی گذاشتن، که راجع بهش حرف میزنیم.
یه جفت، جالیوانی و کمی فضا این پایین هست که میشه گوشی رو توش بذارین. فقط گرمکنهای دو درجهای برای صندلیهای جلو داریم و خبری از سردکن نیست. کنسولِ وسطش، روکش نرمی داره. داخلش یه شارژر یواسبیِ دیگه و خروجی 12 ولتی وجود داره. فضای مناسبی داخلش هست... درمورد صندلیا... من فکر میکنم راحتن. چیزیه که نیسان به خاطرش معروفه. یعنی صندلیهای بیجاذبه ست. با این ترکیب رنگِ قهوهای، قشنگ شده. داشبورد، فضای داخلیِ بزرگی داره. عمیقه اما آسترش نرم نیست. خیلی خوبه. این سقفِ پانورامیکِ بزرگ، آپشن محسوب میشه. قطعا یکی از بزرگترین سقفهای شیشهای بین رقبای خودش به حساب میاد. رُگ از معدود ماشینهاییه که این رو ارائه میده و این یکی از عوامل مهم فروششه. بقیهی اتاقش هم همین قدر خوبه. تکنولوژیِ مرسوم داخلش به کار رفته. کیفیتِ داخلیش متوسطه. طراحیش هم متوسطه... باز هم این یکی از دلایلِ محبوبیت این ماشین محسوب میشه. نیسان تو این سالها سعی کرده ظاهر ماشین رو تازه و مدرن نگه داره.
نسل فعلیِ رُگ، برای خانوادهها خیلی مناسبه و دلیلش هم خیلی ساده ست. وقتی تو ردیفِ عقب میشینین،
درها کاملا باز میشن و خیلی عریضن، و این باعث میشه که به راحتی سوارش بشین یا صندلی بچه رو توش نصب کنین.
وقتی به عقب تکیه میدین، کلی جا دارین. به گفتهی نیسان، فضای پا 96 سانتیمتره که به نسبت رقبای خودش جای زیادیه. کف اتاقش تقریبا صافه. این پایین پورت یواسبی و یواسبی-سی گذاشته شده. و تو این مدل تاپ و ویژه، دریچه کولر هم وجود داره. خوشم میاد که پشتِ صندلیهای جلوش، جیب داره و این سانروفش خیلی بزرگه. نورگیریِ اتاقش عالیه.. میتونین این صندلی رو تنظیم کنین و عقب و جلو ببرینش تا فضا برای ردیفِ سومِ صندلی که قبلا بودش، بازتر بشه. اگه دنبال جایی برای استراحتِ دستتون میگردین، باید بگم که این یه کنسوله، تا میشه و دو تا جالیوانی هم داره. با این حال خوشم نیومد که لایهی نرم روش کار نشده. ارنج یا دستتون رو روی یه پلاستیک سفت میذارین... یه سری ویژگی داره که اینجا وجود نداره، مثلا آفتابگیرهای پنجرههای عقب، این که گرمکن برای صندلیهای عقب تعبیه نشده.
در کل میشه گفت برای خانوادهها؛ مخصوصا خانوادههای جوان، مناسبه، چون فضای زیادی داره که صندلی بچه رو بذارین. باید بگم که رُگ گزینهی خوبیه.
حالا بریم سراغِ زیر کاپوت.
احتمالا خیلی از شماها میخواین موتور استانداردش رو بخرین،ولی یه گزینه دیگه هم هست. موتورِ هیبریدی 2 لیتری که باید درموردش حرف بزنیم. ولی این موتور 2.5 لیتریِ 4 سیلندر کیوآر25دیای که بیشتز از یک دهه روی محصولات نیسان دیدیمش. خروجی و قدرت این موتور قابل قبوله. قدرتش 170 اسب بخار و گشتاورش 175 پوند فوته. یادتون باشه نیسان نسخهی جدیدترِ این موتور رو تو آلتیما استفاده کرده که قدرتش 12 اسب بیشتره. واقعا انتظار داشتم که نیسان روی این ماشین توربو بذاره؛ یعنی یه موتور 2 لیتری توربو. اما باید ببینیم برنامه اونا برای نسل بعدیِ این ماشین چیه. سیستمِ انتقال رُگ، ایکسترُنیک سیویتی. خبری از گیربکسِ دستی نیست. ظرفیتِ یدک کشیش 500 کیلوگرمه که در مقایسه با رقباش رقم بالایی نیست. مدل تاپ این کلاس، تا 2 یا 3 هزار پوند میتونه یدک بکشه. وزن این ماشین حدود یه تُن و پونصدوهشتاد کیلوگرمه. 45 کیلوگرم سبکتره، چون تمام چرخ محرکه. مصرف سوختشم بدک نیست. برای مدل دیفرانسیل جلو، 41 کیلومتر بر گالن در داخل شهر و 53 در خارج شهر. و اگه نسخهی تمام چرخ رو خریدین، مصرفتون بالاتر میره و به ترتیب به 40 و 51 میرسه. بریم تو جاده ببینیم عملکردش چطوریه.
خب بیشتر از 400 هزار نفر، رُگ 2018 رو خریدن. خب این افراد دیوانهان یا واقعا نیسان یه ماشین خاص ساخته؟ درواقع تو این چند سال با رُگ رانندگی نکردم، احتمالا این اخرین تجربه رانندگیم با نسل سوم این ماشینه، چون نیسان داره روی مدلِ 2020 جدیدش کار میکنه. این پرفروشترین محصولشونه، پس باید احمق باشن اگه نسخهی جدیدش رو در آیندهای نزدیک ارائه ندن. درکل دینامیکِ رانندگیِ رُگ، چیز خیلی خاصی نیست. اگه دنبال یه سواریِ باحال و پر هیجان نیستین، رُگ شما رو راضی میکنه. یه ماشینِ راحت ولی بی حس و حاله که تو چیزِ آزاردهندهی مهمی نداره. نیرو محرکهی این ماشین از موتور 2.5 لیتری 4 سیلندر و گیربکس سیویتی تشکیل شده. البته نسخهی هیبریدش رو هم میتونین بخرین، اگه دنبال مصرف سوخت بهینهتر هستین. این ترکیبیه که اکثر افراد میخرن و نیسان حتما به نحوی تنظیمش کرده تا توی جاده سرحال باشه. اما متاسفانه وقتی باهاش میرین بزرگراه و پاتون رو میذارین روی گاز، واقعا تاخیر سیویتی، و 4 سیلندر بودن رو حس میکنین. خود سیویتی عموما عکسالعمل خوبی داره. وقتی پام رو روی پدال گاز میذارم، عملکردش خوشاینده. سریع دور موتور رو بالا میبره و به حداکثرِ قدرت میرسونه و شتابگیری رو شروع میکنه و دندهها رو تعویض میکنه. البته این یه جورایی صدای وزوز 4 سیلندر رو زیاد میکنه که در کل صدای مطلوبی نیست. سواریِ رُگ خوبه. منظورم اینه که وقتی با سرعت های معمول حرکت میکنین، هنوزم کراساُوِریه که سواری و ارتفاع دیدش، خوب و بلنده، کیفیت سواریش هم خوب و راحته. صندلیاشم راحتن. ولی وقتی گاز نمیدین و به موتور فشار نمیارین، داخلش بیسروصداست. خیلی خوب شد که نیسان در سال 2018 سیستم کمکی پروپایلوت رو برای این ماشین معرفی کرد. تو بحث سیستمهای کمکیِ راننده از اخرین تکنولوژیها بهره میبره، هدایتِ فعالِ فرمون که شما رو بین خطوط نگه میداره. و
اگه فاصلهی کمی با ماشینِ جلویی داشته باشین، تمامِ مدت بوق میزنه. تو تمامِ سرعتها، کروز کنترل تطبیقی داریم. پشت فرمونش، پدال نداره، در حالی که حالتِ اسپرت داریم و دکمهاش اون پایینه و شاید بهتر بود روی فرمون یا روی کنسولِ دنده قرار میگرفت. اون پایین سخت میشه دیدش. به محض اینکه روی اسپورت میذارینش، متوجه میشین که سیویتی میخواد دور موتور رو بالاتر ببره.
با رُگ میتونین تمام روز تو بزرگراه برونین و نگران مصرف سوختتون نباشین. سواری راحتی داره. دید خوبی هم به بیرون داره و خیلی خوبه. آینههای جانبیش بزرگ هستن، دید خوبی از پشت دارین. و اتاقش راحته. حالا میشه فهمید چرا انقدر فروشش تو این سِگْمِنْت بالاست. این ماشین در جایگاه دوم؛ پشت سر تویوتا راو4 ، قرار گرفته. نسبت به سیآروی ، مزدا سیایکس 5 ، فورد اِسکِیپ ، جیاِم از همهی اینا بیشتر فروش داشته. قطعا نیسان به چیزی دست یافته، فقط دلم میخواد یکم حالِ رانندگی با این ماشین رو بیشتر کنن، شخصیتِ بیشتری بهش بِدن. و در کل ماشین خاصتر و بهتری عرضه کنن... در کل مجددا میگم شتابگیریش قابل قبوله. 0 تا 100 -ش حدودا 8 ثانیه ست که خیلی خوبه. این رو مدیون گریبکسِ سیویتی-شه که عکس العمل سریعی داره. فقط یه مدل گیربکس داره. اما برای کسانی که میخوان این ماشین رو بخرن، باید بگم برای اکثر موقعیتهای رانندگی روزمرهتون کافی و مناسبه. تعلیق نرمش، توی پیچها یادتون میندازه که مزدا سی ایکس 5 نخریدین! کمی سسته و فرمونپذیری تیزی نداره، واکنشش هم کُنده. بازم میگم قرار نیست جادهها رو با رُگ با عجله برونین. ماموریت این ماشین این نیست. باید اولویتها، علایق و چشم اندازتون رو برای خرید یه کراساُوِر، مثل این مشخص کنین؛ ایا ماشینی میخواین که رانندگیش شما رو سرِ حال بیاره یا چیزی میخواین که پر از امکانات و تکنولوژی باشه، قیمت مناسبی داشته باشه، کابینش بزرگ باشه، سواری نرمی رو ارائه کنه. این تمام واژگانی بود که میتونست رُگ رو توصیف کنه. قرار نیست با این ماشین به پیچها و رَمْپها حملهور بشین.
برای این کار گزینههای دیگهای مثل راو4، سیآروی، مزدا سی ایکس 5 وجود داره. این ماشینا هندلینگ تیزتری نسبت به این ماشین دارن. البته اینم هندلینگ خوبی داره، یه سری محدودیت داره اما بخواین این کارها رو باهاش انجام بدین، خیالتون راحت نیست. حالا بیایم یه شتاب گیریِ کامل ازش داشته باشیم. شروع میکنیم، ماشینِ من دیفرانسیل جلو، یکم لاستیکهاش میلغزه. تو حالت اسپرته، همونطور که میبینید دندهها رو بالا میبره، بالاخره به 60 رسید. باید صبور باشین. اما هی!
خیلی دوست دارم نیسان برای نسل بعد خودش از موتورهای توربو استفاده کنه. اما حس من میگه این از همون نیرو محرکه نیسان آلتیما بروز شده استفاده میکنه که احتمالا نیسان تو این مورد داره محافظه کاری میکنه، اما کسی چه میدونه، شاید آخرسر ما رو متعجب کردن.
درمورد مصرف سوختش. قبلش بگم این سیویتی برای افراد اهلِ هیجان، نامتناسبه، اما مصرفِ سوخت مناسبی داره. در طول یک هفتهای که باهاش رانندگی کردم، مصرفش 37 کیلومتر بر گالن بوده. تو جاده حدود 49 کیلومتر بر گالن بود، نه بَده و نه خیلی خوب. معمولیه. همه چیز این رُگِ جدید، متوسط و معمولیه. نه چیزی داره که اذیتتون بکنه، نه چیزی که شگفتزدهتون کنه. این کل چیزیه که درمورد رُگ میشه گفت. شاید برای همینه که به مذاق بیش از چهارصدهزار نفر خوششون اومده. هنوزم رانندگی با این کراس اوور لذت بخشه، درسته که خوشاستیلترین نیست، اما امکانات و تجهیزات زیادی داره. اپل کارپلی، اندروید اتو، سانروفِ پانورامیک، دوربین دید 360 درجه، صندلی های راحت، سواری باکیفیت، کابین جادار و البته بسته منطقهی زندگیتون میتونین تخفیف هم بگیرین. خودم دیدم که بعضی نمایندگیهای نیسان این ماشین رو با یه تخفیفهای هنگفتی میفروختن که یه جورایی قیمت بالای مدل فول این ماشین رو متعادل میکنه. برخلاف رقبای جدیدِ این ماشین، مثل تویوتا راو4، سوبارو فورِستِرِ امسال، این نسلِ نیسان رُگ، بازم میتونه مناسب خانوادههایی باشه که دنبال یه کراساُوِر اسیووی جمع و جور میگردن.
از اتاقِ جادارش و طراحی خوب داخلش گرفته تا فضای فراخ صندوقش و تجهیزات ایمنی رقابتیش همه اینا باعث شده که این ماشین تو لیست انتخاب کوتاه اکثر مردم قرار بگیره. تنها جایی که رُگ توش ضعف داره دینامیک کلی رانندگیشه. موتور پرسروصدای 4 سیلندر، شتاب گیری کند و سیستم انتقال سیویتی کندی داره، ولی این ماشین برای رانندگی روزمره قابل قبوله.
خوشبختانه اون نقاط ضعف، دلیل نمیشن که مردم این اسیوویهای کوچیک رو نخرن و دیدنِ این که این ماشین برای سالِ 2019 چطور میتونه فروشش رو حفظ کنه، میتونه جالب باشه. صحبتها حاکی از اونه که نیسان برای سالِ 2020 روی مدل کاملا جدیدی داره کار میکنه. اما تا اون موقع، اگه خواستین مدل رُگ2019 رو بخرین، چقدر باید بپردازین؟ خب مدل پایهی اِس، از بیستوچهارهزارونهصدوبیست دلار شروع میشه و هزاروسیصدوپنجاه هم به خاطر تمام چرخش اضافه میشه. احتمالا اکثر شما ترجیح بدین هزاروچهارصد دلار پرداخت کنین و مدل اِسوی رو بگیرین. قابلیتِ باز و بسته شدنِ صندوق با حرکات دست و پا به صورت برقی و ریموت استارت رو داره. اما اگه همه چیز رو میخواین، باید مدل دیفرانسیل جلو اِساِل رو بخرین که از سیویکهزراوسیصدونود دلار شروع میشه و به طور استاندارد سیستم کمکی پروپایلِتِ نیسان، نویگیشن، دوربینِ دید 360 درجه و صندلیای چرمی رو داره. ماشین نارنجی که پشت سرمه پکیج پریمیوم داره که سانروفش پانورامیک، چراغ های جلو الایدی و زیر سیوپنج هزار دلار قیمت داره. همونطور که گفتم میتونین این ماشین رو با تخفیف 7 هزار دلاری بخرین.
تا کنون هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که در مورد این موضوع نظر می دهد.