موتوتل 
"کادیلاک سی تی اِس-وی 2019 " یکی از دیوونه ترین سدان های در حال حاضر بازاره. قدرتش 640 اسبه. با این که چند سال پیش روونه بازار شده، هنوزم از "بی ام دبلیو اِم فایوِ جدید"، "بی ام دبلیو اِم فایوِ کامپتیشن" و "مرسدس اِی اِم جی ایی سیکستی تری " پر قدرت تره. امروز میخوایم این ماشینو با هم بررسی کنیم.
این"سی تی-اِس ویِ " نسخه "پدستاله" و رنگشم برنزی متالیکه. امسال پانزدهمین سال فعالیت برند پر قدرت "ویه".
"سی تی-اِس وی" خیلی تاثیر گذاره. طراحی این نسلش به سال 2016 بر میگرده. یک موتور "شش و دو دهمِ" لیتریِ "وی اِیت" داره که 640 اسب قدرت، و 854 نیوتون متر گشتاور داره. موتورش مال "شورولت کوروتِ زی اُ سیکسه"؛ نه کوروت معمولی، بلکه "زی اُ سیکس". دیفرانسیل عقبه و صفر تا صدش حدود "سه و هشت دهمِ" ثانیه ست.
این بهترین ""سی تی-اِس وی" ساخته شده ست و بهتر از مدل اولیشه که من داشتم. از نسل دومش هم بهتره. کادیلاک داره خط تولید سدان هاشو یکی میکنه و ""سی تی اِس" و "اِی تی اِس " کوچیک رو به یک مدل تبدیل میکنه. تولید "سی تی اِس" خیلی زود به پایان میرسه، برای همین تصمیم گرفتم قبل از کنار رفتنش بررسیش کنم. امروز میخوایم تمام امکانات و جزئیات یکی از قویترین سدان های جهان رو باهم بررسی کنیم.
بعدش میریم تو جاده و باهاش رانندگی میکنیم و در نهایت بهش نمره میدم.
با تجهیزاتش و حالت های رانندگی شروع میکنیم: 4 تا حالت داریم. "عادی"، "اسپرت"، "پیست" و "برف و یخ". نکته جالبش اینه که حالت مخفی پنجمی هم داریم. وقتی بذاریدش تو حالت پیست و کنترل کشش رو دوبار فشار بدید، یک آیکون روی پشت آمپر به نمایش در میاد که بهتون اجازه میده وقتی تو حالت "پِرفورمنس-تِرَکشِن " هستید، ماشین رو به دلخواه خودتون تنظیم کنید و بین حالت های "خیس"، "خشک"، "اسپرت یک" و "اسپرت دو" یکی رو انتخاب کنید. پس وقتی تو حالت پیست هستید، انتخابای بیشتری دارید. یه نکته دیگه اینکه، میتونید دو حالت "اسپرت" و حالت "پیستو" انتخاب کنید؛ این حالت ها روی فرمون پذیری، پدال گاز، تعویض دنده ها و اگزوز ها تاثیر میزارن. به صدای اگزوز در حالت پیست گوش بدید.
کنار دکمه ای که حالت های رانندگی رو عوض میکنه، درپوش جالیوانی رو دارید. اگه یه چیز معمولی بود، شاید بهش اشاره نمیکردم اما جالبیش اینه وقتی هلش میدید بطور خودکار باز میشه و میتونید نوشیدنیتونو داخلش بذارید. وقتی میکشیدش، مجددا بطور خودکار خلاف جهتی رو که رفته برمیگرده و جالیوانی ها رو پوشش میده. درپوش جالیوانی ها تنها چیز جالب و قابل توجه اینجا نیست. یک بخش مخفی هم پشت دکمه های کنترل های مرکزی داشبورد وجود داره.
اگه پایینِ کنسول وسط رو هم فشار بدید، میره بالا و این بخش مخفی نمایان میشه که درواقع شارژر وایرلسِ گوشیه. میتونید بازش کنید تا موقع رانندگی گوشیتونو شارژ کنه؛ البته میتونید درشو ببندید تا هیچکس نفهمه گوشیتون اونجاست. یه چیز دیگه که درباره این کنسول بازشو جالبه، اینه که وقتی بازش میکنید تمام دکمه ها خاموش میشن. وقتی درشو ببندید، دکمه ها مجددا ظاهر میشن. دلیلش اینه که اینا دکمه های فیزیکی نیستن. مثل خیلی از مدلای کادیلاک، این یک پنل برقیه و بجای فشردن دکمه های قدیمی، شما قسمت های مختلف این پانلو لمس میکنید تا مثلا تنظیمات مربوط به تهویه رو تغییر بدید. وقتی لمسش میکنید به انگشتانتون یه شوک وارد میکنه و باعث میشه مطمئن شید که کنترل مربوطه رو لمس کردید. تمام این کنترل ها و دکمه ها تا وقتی ماشین روشن نشه، خاموشن. این یعنی وقتی ماشین خاموشه، داشبوردش ظاهر مرتب تری داره. به شخصه از این پنل برقیِ مشکی رنگ که جایگزین دکمه های سنتی شده خوشم میاد. اما یه جاهایی هست که به نظرم کادیلاک شورشو درآورده. مثلا در گوشه بالای راست کنسول مرکزی، یک سوئیچ کوچیک مشکی تعبیه شده که درِ داشبوردو باز میکنه. راستش من مشکلی با دستگیره های سنتی برای بازکردن داشبورد ندارم و فکر نمیکنم نیاز به دکمه برقی داشته باشه. تو کنسول مرکزی چیز خاص دیگه ای به چشم نمیخوره. یک فضای معقول، پورت های "یو اس بی" و یک خروجی برق اینجا تعبیه شده. اگه میخواید همزمان با رانندگی با ""سی تی-اِس وی" تون، مخلوط کنتون رو به برق وصل کنید، کادیلاک این امکان رو براتون فراهم کرده. مورد بعدی تکنولوژیه که تو آینه وسط به کار رفته. شاید بگید که چه تکنولوژی رو میشه تو آینه بکار برد. خب باید بگم که این آینه نیست، یه نمایشگره. کادیلاک، آینه های سنتی رو کنار گذاشته و
به جاش یک دوربین رو پشت ماشین کار گذاشته که تصاویر رو به این آینه میفرسته. تئوریشون اینه که وقتی به آینه معمولی نگاه میکنید، علاوه بر تصویر پشت سر، صندلیها و پشت سریها رو هم میبینید، در حالی که با دوربین، یه دید واضح و بدون مانع نصیبتون میشه. به نظرم ایده خوبیه و شاید ماشینای بیشتری این کارو بکنن. دو تا نکته وجود داره: یکی اینکه میتونید این نمایشگر رو به آینه معمولی تبدیل کنید؛ که یه کم عجیبه، چون عملگرایی کمتری داره و دوربین بهتره؛ البته دولت وجود آینه های سنتی رو اجباری کرده و براش مهم نیست که یک سیستم دوربینی بهتره. نکته دوم اینه که، از اونجا که دوربین در انتهای ماشین نصب شده، شما فکر میکنید ماشینای پشت سرتون مستقیم تو سپرتون هستن. علتش اینه که وقتی از آینه معمولی استفاده میکنید، بقیه اجزای ماشین رو هم میبینید، اما با دوربین، فقط چیزی که پشت ماشینه رو میبینید. پس تو آینه، انگار ماشینای معمولی شش متر باهاتون فاصله دارن، اما تو این یک و نیم متر. حالا راجع به نسخه "پدستال " صحبت میکنم. همونطور که گفتم این پانزدهم سالِ فعالیت خط تولید محصول قدرتی کادیلاک یعنی نسخه ویه. رنگش ماسه ای-برنزه متالیکه و یه تریم فیبر کربنی برنز داخلش کار شده که بسیار زیباست. همینطور صندلی های سفید که خیلی خوشگل بنظر میرسن. کادیلاک قراره فقط چند صد دستگاه از نسخه "پدستال" تولید کنه، اونم برای مشتاق ترین خریداران ""سی تی اِس". صحبت از صندلی شد، صندلیهاش حسابی مجهزن و قطعا برقی هستن؛ چون این ماشین، صد وپنج هزار دلار پولشه. میتونید به روش های قدیمی، بالا،پایین، چپ و راست ببرینشون. یک صفحه دوار هم اونجاست که ممکنه نفهمید دقیقا کارش چیه.
وقتی صفحه رو می چرخونید، کنترلهای مربوط به صندلی در نمایشگر به نمایش در میاد و بهتون نشون میده که با جابجا کردن صفحه دقیقا دارید چیو کنترل میکنید. ایده واقعا خوبیه و شما رو از سردرگمی نجات میده و دیگه نمیگید من الان به چی دست زدم؟ حالا دیگه میدونید. خوبیش اینجاست که هم سرنشین و هم راننده میتونن صندلیاشونو همزمان تنظیم کنن؛ هر دو صندلی تو سیستم نشون داده میشه و هر دو میفهمید که دارید چیو تنظیم میکنید. یه چیز باحال درباره این صندلیها اینه که اگه تو نمایشگر نشون داده بشن، برای جابجا کردنشون نمیتونید نمایشگرو لمس کنید و بهتون پیغام میده که لطفا از کنترلر برای جابجایی صندلی ها استفاده کنید. در واقع اجازه این کار رو بهتون نمیده. بریم سراغ سیستم سرگرمی. این ""سی تی-اِس وی" به جدیدترین سیستم سرگرمی کادیلاک مجهز شده. خیلی از راننده ها با سیستم قبلی حال نمیکردن. این نسخه، آپدیت شده و به مراتب بهتره. عکس العمل تاچش خیلی سریعتره و بین لحظه‌ای که لمسش میکنید تا اونکارو انجام بده تاخیری وجود نداره؛ مثل یه گوشی هوشمند شده، خصوصا تو سیستم راهیابش. وقتی زوم میکنید یا از زوم خارج میشید، یا با نقشه کار میکنید، به مراتب سریعتر از سیستم قبلی واکنش نشون میده. این سیستم جدیده و امکانات جدیدی بهش اضافه شده؛ مثلا یکیش" هشدار منطقه مدرسه" ست. وقتی رانندگی میکنید و وارد منطقه ای که توش مدرسه ست میشید، ماشین با یه صدا، و همینطور توی نمایشگر بهتون هشدار میده؛
این ایده خوبیه، چون ممکنه حواستون نباشه و واسه خودتون با سرعت 65 کیلومتر بر ساعت تو اون منطقه برونید. این ماشین نمیزاره!
سیستم دوربین این ماشین، یکی از مواردیه که میشه ازش به سن دار بودن ماشین پی برد؛
کیفیت دوربین عقب زیاد تعریفی نداره، خصوصا در مقایسه با رقبایی مثل "بی ام دبلیو اِم فایو" و "پی سیکستی تری ". اما یه خوبی داره که درست روی اسپلیتر جلو تعبیه اَش کردن. اسپلیتر جلوی ماشین خیلی پایینه و شما همیشه نگرانید کفش بگیره به جاده. گذاشتن دوربین تو اون قسمت، باعث میشه که دقیقا بدونید کجا هستید، و مثلا بفهمید که نزدیکه که به جدول برخورد کنید. بهتره این خطوط راهنما رو روشن کنید؛ این خط قرمز "منطقه‌یِ ممنوعه" ست و جاییه که نباید واردش بشید. این یه ایده خوب برای ماشین های کم ارتفاعه؛ جای تعجبه که چرا لامبورگینی یا فراری همچین چیزی ندارن. تو بحث دوربین، باید بگم که این ماشین علاوه بر دوربین جلو و عقب، یک دوربین هم در بالای شیشه داره. این دوربینِ داشبورد نیست، هرچند که به نظرم تمام ماشینای جدید باید دوربین داشبوردو داشته باشن. این دوربینِ ثبت اطلاعات عملکرده. وقتی میرید تو پیست مسابقه، میتونید یک کارت "اِس دی" داخل داشبورد بذارید و تعداد دورهاتون، موقعیتتون نسبت به نقطه "اِی پی ایی ایکس "، میزان سرعت و کند بودنتون رو ثبت کنید؛ این سیستم ثبت اطلاعات عملکرد، خیلی خوبه و فقط منحصر به ثبت زمان به پایان رسوندن یک دور کامل تو پیست نیست، اگه به منوی تنظیماتش برید، میتونید طوری تنظیمش کنید که وقتی ماشین دست یه نفر دیگه ست، اتفاقات رو ثبت کنه و یا حتی صدا رو هم ضبط کنه. پس اگه این ماشینو تو حالت پیشخدمت بذارید، بعد میتونید فیلمشو نگاه کنید تا مطمئن شید کسی با ماشینتون کار احمقانه یا حرکات نمایشی انجام نداده. مورد بعدی، یک چیز جالبه که بهش میگن "صندلی هشدار دهنده ایمنی" و کارش اینه که اگه از مسیر خارج شین یا بخواین به یه چیزی برخورد کنین، صندلی تون میره رو ویبره و بهتون هشدار میده. این قابل تنظیمه، و میتونید لرزشش رو غیر فعال کنید و بخواید که
فقط بوق بزنه. عجیبه که نمیتونید هر دو رو همزمان فعال کنید؛ یا بوق یا ارتعاش صندلی. به دلایلی، خبری از ارتعاش صندلی و بوق زدن بطور همزمان تو این ماشین نیست. یه چیز جالب دیگه، تنظیم میزان دوستیِ سیستم صوتیشه؛ باور کنید! میتونید وارد تنظیمات کنترل صوتی بشید و تعیین کنید که آیا میخواید پیامها رو به شکل فوری و با لحنِ تندی بهتون بگه، یا اینکه دوست دارید ماشینتون با محبت تر و محترمانه تر از حالت پیش فرض باهاتون صحبت کنه.
حالا میریم سراغ صندلی عقب. چیز غیر عادی به چشم نمیخوره که بخوام توضیحش بدم. به نسبت جا داره. فضای پا، فضا سر، همه چی مناسبه. همونطوریه که از یک سدان متوسط انتظار دارید. چند تا نکته خوب اینجا هست. اول اینکه صندلی های عقبش مجهز به گرمکنه و یک پانل براق مشکی رنگ برای کنترل تهویه در اختیار دارید. میتونید دما، سرعت فن و اینجور چیزا رو تنظیم کنید. شاید یه چیز عجیبش این باشه که توی سقفش میکروفون کار گذاشتن. پس اگه بلوتوثتون رو با ماشین سینک کرده باشید، دیگه فقط سرنشینای جلو نیستن که میتونن با گوشی صحبت کنن؛ به لطف این میکروفون، سرنشینای عقبم میتونن صحبت کنن.
تو پشت ماشین یک باله بزرگ روی لبه صندوق تعبیه شده که فرم "وی" شکل داره. این شکلو تو جاهای زیادی از جمله لوگوی اصلی کادیلاک می بینیم. یکی از ویژگی های مورد علاقه -َم تو این ماشین شستشودهنده دوربینشه. تو ماشینای معمولی صرفا دوربین عقب دارید، اما تو این ماشین، علاوه بر دوربین یک جتِ شستشو هم دارید. اگه دسته برف پاک کن رو به جلو هل بدید، جتِ شستشو فعال میشه و دوربین عقبتونو تمیز میکنه. پس اگه لنز دوربینتون کثیف بشه و نخواید دستی تمیزش کنید، خودِ ماشین این کارو براتون انجام میده.
بریم سراغ صندوقش. چیز غیر عادی و جذابی به چشم نمیخوره؛ یک صندوق، با فضایی معقول. اگه کفی صندوقو بلند کنید میتونید بخش های دیگه‌ی ذخیره سازی رو ببینید. با این وجود، این ماشین لاستیک زاپاس نداره؛ صرفا یک کیت پنچرگیری مختصر داره؛ مثل همه ماشین های سرعتی. شاید غیر عادی ترین بخش صندوق، سمت چپش باشه. این بخش شامل یه باتری و یه دستگیره برای باز کردنشه. اگه دستگیره رو به اون سمت جابجا کنید، محفظه باتری رو قفل میکنه. برای محفظه باتری قفل در نظر گرفتن، چون بنظرم میخواستن وسایل داخل صندوقتون بطور تصادفی با این برخورد نکنه و ارتباط باتری رو حین رانندگیتون قطع نکنه. بریم سراغ جلوی این "سی تی اِس". همیشه عاشق طراحی جلوی این نسل از "سی تی اِسِ وی" بودم. ظاهر عصبانی و خشنی داره؛ کاپوتش برآمدگی داره، اسپلیتر جلوش پایینه و یه جلوپنجره بزرگ داره. این شبیه به یه سدان پرقدرت دیوونه ست؛ که همینطورم هست. چندتا نکته هست: اگه به زیر سپر جلو نگاه کنید، میتونید اون دوربین کوچیکی که قبل تر راجع بهش صحبت کردیم رو ببینید. اون بهتون کمک میکنه یک دید خیلی خوب از جلوی اسپلیترتون داشته باشید. چراغ های جلو، مخصوصا دِی لایت ها، مورد جذابِ بعدیه. همونطور که میبینید بالاش شبیه به یه چراغ معمولیه و وقتی پایین تر رفته انگار توسط سپرش قطع شده و مجددا تو یک بخش مجزا تا پایین سپر ادامه پیدا کرده. به نظر من ظاهر خیلی خوبی داره. وقتی چراغ راهنماتونو روشن میکنید، تنها بخش پایینی روشن میشه و ظاهری خشمگینی به ماشین میده.
حالا بریم سراغ زیر کاپوتش. چندتا نکته حائز اهمیته:
یک اینکه، توکاپوت از فیبر کربنی استفاده کردن. ممکنه مسخره بنظر بیاد که تو یک سدان پرقدرت و لوکس مثل این به کاهش وزن فکر کنن؛ مگه یه هود فیبر کربنی، چقدر میخواد به کاهش وزن کمک کنه. به هرحال این تصمیم کادیلاکه که خواسته وزنشو کم کنه. در زیر کاپوت، حرف "وی" حک شده. پس دیگه نیازی نیست به دیگران موتورو نشون بدین تا بفهمن که این یه نسخه ویه؛ میتونید این تیکه پلاستیکی زیر کاپوتو بهشون نشون بدین. شکی توش نیست که موتور تو این ماشین، وزنه بزرگیه؛ تو یه سدان، داشتن یه قدرتِ 640 اسبی که ناشی از یه موتور "شش و دو دهم" لیتریِ "وی اِیته"، چیز خارق العاده ایه. این ماشین یه هیولای واقیعه.
اینم از امکانات و تجهیزات ""سی تی-اِس وی". بریم تو جاده و ببینیم عملکردش اونجا چطوره.
خب، سواریِ "سی تی-اِس وی". به نظر ماشین سربه‌راهی میاد. یه موتورِ "وی اِیت" با 640 اسب بخار قدرت زیر پاتون دارید، اما این ماشین مثل ماشینای لوکسه. آینه هنوزم برام عجیبه، ولی به نظرم این آینه از اون معمولیا بهتره، چون دیگه صندلیا و پشت سری ها رو نشون نمیده. یه خورده حس و حالش عجیبه؛ شما عادت به دیدن آینه دارید و یه کم طول میکشه که به جاش به یک نمایشگرو نگاه کنید. صدای موتورِ این ماشین فوق‌العاده ست. عاااشق صداشم. یک موتور بزرگ "وی اِیت" و سوپرشارژ شده داره. حس خوبی بهتون میده.
شتابی که میخواید رو بهتون میده. یه کم گاز بدیم!
وااو! واقعا سریعه. شکی نیست که این ماشین خیلی خیلی سریعه. خوبیش اینه که این یه ماشین لوکسِ سریعه؛ وقتی گاز میدید، وحشی بازی درنمیاره و کاملا
باوقار و آرومه. حس میکنید همه چی داره سریع اتفاق می افته، اما از طرف دیگه خیلی آروم و با ثباته؛ مثل یک سدان لوکس آلمانی. مدل "وی"، پانزده سال پیش عرضه شد و اونا هی اصلاحش کردن، اصلاحش کردن تا به بهترین نقطه رسیدن.
عکس العمل و شتابش خوبه. من تو حالت اسپرت هستم و هر کاری که بخوامو خیلی خیلی سریع انجام میده. هندلینگش واقعا خوبه. "سی تی-اِس وی" در ظاهر ماشین بزرگیه، اما درواقعیت اونقدرها هم بزرگ نیست؛ البته کوچیکم نیست. ازش انتظار ندارم که به سرعت هر جهتیو که میخوام بره. گریبکسشم خوبه و اگه دنده هارو خودتون عوض کنید، چیزی که ازش بخواید رو بهتون میده.
واقعا تاثیر گذاره و اگه بخوایم تکنولوژیشو در نظر بگیریم واقعا خوبه. شما تو یه ماشین لوکس و خوب نشستید که تمام این تجهیزاتو داره و با یک سرعت فوق العاده حرکت میکنه. من همیشه شیفته ماشینای پرقدرتی بودم که عملگرایی هم داشته باشن. این یه مثال خیلی خوب برا حرفمه. با اینکه طراحی این ماشین از رقبایی مثل "آر اِس فایو اسپرت بَک " یا "اِم فایو " قدیمی تره، عملکردش هیچی از اونا کمتر نداره. بعضی از قسمت های داخلیش مطابق مد روز نیست. به شخصه هیچوقت با دسته راهنمای ماشینای "جی اِم" حال نکردم، "هد آپ دیسپلی"-ِ ش هم وضوح بالایی نداره. اما اینا ایرادهایی نیست که به چشم بیاد و با توجه به قدرتی که داره، این ماشین هنوزم همسطح نزدیک ترین رقباشه.
اینم از "کادیلاک سی تی اِس-وی 2019" که یکی از تاثیر گذارترین سدان های موجود در بازاره. این پرقدرت ترین سدان هاییه که تا حالا دیدم.
جای حسرت داره که این ماشین بعد از پانزده سال داره کنار گذاشته میشه. من مشتاقم ببینم که کادیلاک جاشو با چی پر میکنه. حالا وقتشه که به این ماشین نمره بدیم.
با شاخص هفتگی و ظاهرش شروع میکنیم. این یه ماشینِ خوشتیپ و خشنه و جذابیت خاصی داره؛ هفت از ده میدیم. تو بحث شتاب، صفر تا صدو تو "سه و شش دهمِ" ثانیه میره و از ده، هشت میگیره. از بعضی از ماشینایی که قدرت کمتری دارن کندتره، چون اونا از لانچ های تمام چرخ محرک قویتر بهره میبرن. هندلینگش برای این کلاس خودرو عادیه و شش از ده میگیره. در مورد فاکتور مفرح بودن، یک موتور قوی با قدرت زیاد داره و هفت از ده میگیره. در نهایت، فاکتور مناسب بودنش، که به مراتب بالاست، چون شما دارید به یه سدان "زی اُ سیکس" نگاه میکنید؛ از ده، شش میگیره. در مجموع، از پنجاه، سی و چهار میگیره.
در ادامه به شاخص روزانه و تجهیزاتش میپردازیم. ""سی تی-اِس وی" امکانات زیادی داره اما در مقایسه با پرچم داران این کلاس یه کم عقب تره و از ده، هفت میگیره. راحتیش برای این کلاس عادیه و هفت از ده میگیره. کیفیتش قابل احترامه؛ بعضی چیزاش قدیمی اَن و نیاز به ارتقا دارن و هفت از ده میگیره. عملگراییش برای سدان های این کلاس معمولیه و پنج از ده میگیره. در آخر میرسیم به ارزش خرید؛ "سی تی-اِس وی" روی کاغذ ارزش بالایی داره، اما در عمل یه کم از رقیب هاش کندتره و به همین دلیلم یه کم ارزونتره و شش از ده میگیره. جمع نمرات روزانه اَش "سی و دو" از "پنجاه" میشه. روی هم رفته "شصت وشش" میگیره از "صد". این نمره اونو بین سدان های لوکس و قدرتمند قرار میده. "سی تی اِسِ وی" قدیمی ترین سدان لوکس و قدرتمندِ این رده محسوب میشه، اما هنوزم ماشینی عالیه و سواریش هیجان انگیزه.
موتوتل 
تا کنون هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که در مورد این موضوع نظر می دهد.