بررسی هیوندایی توسان 2019 (Hyundai Tucson) - یه قطره کره ای!

این هیوندایی توسان جدیده و میبینید که واقعا جدیده. تا تونستن خشمگینش کردن و الان یه چالش 10 ساله رو داریم باهم میبینیم. این هیوندایی توسانِ 10 سال پیشه، که اون زمان به اسم "آی ایکس ترتی فایو " شناخته میشد؛ شبیه یه قطره ست. اونم منم که داشتم فیلم تهیه میکردم. احتمالا این ماشینو با شاسی بلند های کوچیک دیگه مثل "پژو 3008"، "نیسان قشقایی" و یا "کیا اسپورتیج" مقایسه میکنین. درواقع این ماشین و کیا خیلی از قطعاتشون مشترکه و خیلی شبیه به همن؛ موتورهاشونم مشترکه. خب توسان قیمت مناسبی داره و از 22 هزار پوند شروع میشه.
من گفتم این ماشین جدیده.. اما خیلی هم حقیقت نداره، چون صرفا یک بازنگری متوسط روش انجام شده که شامل چراغ های عقب، سپر عقب، اگزوزهای جدید، رینگای جدید آلومینیمی، چراغ های جلو، مه شکن های جدید و جلو پنجره بروز شده اون  میشه. در ضمن نوار هایی فلزی هم بهش اضافه شده و یه سری آپشنا داره که نو مدل پایین ترش نیست؛ مثلا رینگاش کوچکتره. مدلش که بالاتر میره زرق و برقش بیشتر میشه و همونطور که میدونید قیمتش هم بیشتر میشه. 
موتورهای عرضه شده براش جدیده و برای اولین بار شامل یک موتور هیبریدی هم میشه. داخلشم یه سری تغییرات دادن. داشبوردش تا حد زیادی مثل قبله؛ خوبه اما چیز هیجان انگیزی نیست. میشه گفت اصلا به جذابی ماشینی مثل پژو 3008 نیست. اما بعضی از موادی که توش بکار رفته نسبتا خوبن؛پایین تر که میاید پلاستیکی طور میشه، ولی بالای در و جا دستیش همچنان نرمه.
از نحوه قرارگیری چیزا نمیتونم ایراد بگیرم. هرچیزی که مربوط به رانندگیه این پایینه؛ تمام کنترل های تهویه اینجان و تمام تجهیزات ایمنی اینجان؛ کنترلهای پنجره‌ها هم این طرفن. این تکه کوچیک براق در انتهای کنترلا،کیفیتشونو بالا برده. خیلی از کارا رو میتونید از طریق کنترل های رو فرمون انجام بدید. از کلید بالا و پایین برای عوض کردن آهنگ خوشم نمیاد؛ بهتره چپ و راستی باشه. بیاین نگاهی به امکانات جدید سیستم سرگرمیش بندازیم. از اینکه روی داشبورد ایستاده قرار گرفته خوشم میاد؛ دیگه نیازی نیست چشمتونو خیلی از جاده دور کنید. البته نمایشگرش یکم قدیمیه. چیزی که خوبه وجود دکمه های میانبر فیزیکه که خیلی راحت حین رانندگی میتونید فشارشون بدید. خود سیستم سرگرمی در کل خیلی خوبه. عکس العمل صفحه نمایشش خوبه و گرافیکش دقت بالایی داره. فقط یکم بی رنگ و روحه. مشکل دیگه‌-َش اینه که دکمه هومش آنقدر کوچیکه که کلیک کردنش خیلی سخته. برنامه دادن به سیستم کار آسونیه. وارد کردن مقصد به نویگیشن هم راحته. مثلا میتونید انتخاب کنید که شما رو از مسیر های آزادراهی یا عوارضی نبره. خیلی خوبه که میتونه مسیر رو مجدد بازیابی کنه و از ترافیک فاصله بگیره. متاسفانه نمیتونم با انگشتام روی نقشه زوم کنم یا برعکس؛ این واقعا اذیتم میکنه. خوندن آنالوگ های پشت آمپر خیلی راحته و یک صفحه دیجیتال هم بینشون هست که اطلاعات بیشتری داره؛ یک رهیاب ماهواره ای خیلی ابتدایی هم دارید. همونطور که گفتم چینش اتاق ماشین واقعا خوبه. آینه های بزرگی داریم و این قطعه اضافی که داخل آفتاب گیره،اونقدر بیرون میاد که راحت جلوی آفتابو میگیره. نگاه کنید، یک جا کارتی کوچیکم تعبیه کردن. از قاب بزرگ دور آینه وسط خوشم نمیاد، به نظر چیپ و ناخوشاینده. دو تا سوکت شارژ 12 ولتی اینجا دارید. پورت "یو اس بی" و "اِی یو ایکس" هم هست.
این مدل بخصوص تاپ ترین مدل محسوب میشه و پدِ شارژ وایرلس هم داره. بیاین راجع به تجهیزاتش صحبت کنیم چون این ماشین پر از امکاناته.
 به مدل های پایه توسان "اِس کانکت " میگن؛ اینجا درباره تجهیزات کلیدیشون صحبت میکنیم.
 کولر دو منطقه ای و "اتو اندروید" برای گوشیتون؛ البته بستگی به موبایلتون داره، "اپل کارپلی" هم داره.
 دوربین دید عقبم داره. 
ماشین های "اِس ایی ناو" یک پله بالاترن و برف پاک کن های خودکار دارن. 
پنجره های محرمانه عقب.. الان منو میبینید.... الان نمی بینید.
 واضحه که برای سیستم سرگرمیتون رهیاب ماهواره ای هم دارید. داشت یادم میرفت، اندازه صفحه نمایش این بجای هفت اینچ، هشت اینچه. در مجموع فکر کنم "اِس ایی ناو" ارزنده ترین انتخاب باشه. 
یه پله بالاتر "پریمیوم " رو داریم که کمپانی، سیستم صوتی آپگرید شده‌یِ "کِرِل " رو براش تعبیه کرده. 
علاوه بر سنسورهای اصلیِ پشت و جلو، سنسورهای جانبی هم داره.
 بعلاوه صندلیاش برقیه و گرم‌کن هم داره.
 تاپ ترین مدلش "اِس ایی پرمیومه " که چراغ های جلوش تمام "اِل ایی دیه". 
دوربین دید 360 درجه داره که میتونید باهاش اطراف ماشینو با زوایای مختلف ببینید. 
کروز کنترل اتومات هم داره که بطور خودکار سرعتتونو کاهش میده تا فاصله ایمنی رو با خودروی جلو حفظ کنید؛ تو ترافیک شدید هم کار میکنه. 
یه سقف پانورامیک دوس داشتنیم دارید که ابعادش خیلی بزرگه و اگه دوست دارید هوا وارد اتاق بشه میتونید بازش کنید. 
خب بیاین با عملگرایی بحثو جمع کنیم، و با موقعیت نشستن در جلو شروع کنیم. خیلی خوبه که کلی تنظیمات برای صندلی راننده وجود داره. اینجا قطعا راحته؛ برای کسانی که میخوان دید خوبی از بیرون داشته باشن بگم که میتونید ارتفاع صندلی رو تا حد زیادی بالا بیارید. برخلاف بعضی ماشینا تنظیمات مربوط به فرمون هم قابل قبوله.
 از نظر جا و فضا خیلی خوبه و شما میتونید بطری یک ونیم لیتریتونو داخل در بذارید که عالیه. اگه گوشیتون شارژ نداشت میتونید بذاریدش اینجا و یا با "یو اس بی" شارژش کنید. یه جای کوچیک دیگه این پایین هست که یه چیزایی توش جا میشه. یک جفت جالیوانی هم اینجاست. یه کم کوچیکن و یه مشکلی دارن؛ اگه لیوان کوچیک یا بزرگ توش بذارید مشکلی نداره، اما اگه اینجا بطری بذارید و بخواید دنده رو عوض کنید، مچتون مدام میخوره بهش که خیلی بده. اینجا نمیشه هیچی گذاشت، بنظرم فقط خاک جمع میکنه. با این حال یه فضای نسبتا خوب این زیر هست. داشبوردش سایز خوبی داره و کولر داره. تو ردیف عقب، اولین چیزی که در مورد ردیف عقب میخوام بهش اشاره کنم اینه که درها خیلی خوب و عریضن. نگاش کنید خیلی خیلی برای ورود و خروج خوبه. از اونجا که درها نسبتا بلندن ممکنه بچه ها بکوبنش به ماشینای کناری. خب نشستم.. بیاین راجع به فضاها صحبت کنیم. فضای جلوی زانو واقعا خوبه. فضای سر یه کم تنگه، که بیشتر بخاطر وجود سقف شیشه ای پانورامیکه، اما کلا داخل ماشین ارتفاع زیادی نداره و ممکنه برای افراد بلند تر از 182 سانت یه کم تنگ باشه؛ اما برای اکثر افراد خوبه. منصفانه بگم که من اینجا رو تو بدترین موقعیتش بررسی کردم. میتونید صندلیارو شیب بدید. من تقریبا میتونم لم بدم و از اونجا که صندلی جلو بالائه میتونید کف پاتونو ببرید زیرش. برای مسافرت های طولانی اگه دو نفر این پشت باشن خیلی خیلی خوبه. حالا سه نفره چجوری میشه. خب آره.. قدتون یکم بلندتر میشه و خیلی راحت نیستید؛ حتی افراد کنار پنجره هم دیگه راحت نیستن و باید شونه هاشونو بدن جلو و مچاله میشن.
به نظرم برای نشستن همزمان سه سرنشین، ماشینی مثل " اسکودا کاروک " بهتر از اینه.
کف اتاق این ماشین تقریبا مسطحه و برای پای همه جا هست. چیزی که باهاش حال نکردم اینه که برای صندلی وسط دریچه تعبیه نشده. یک جفت جا لیوانی داره و حالا که اینجام باید بگم که میتونید داخل درهای عقب یک بطری یک ونیم لیتریو جا بدید. یه کیسه توری شکل هم پشت صندلی های جلوئه که خیلی محکمه. اینجا پورت شارژه و میتونید باهاش موبایلتونو شارژ کنید. برای گذاشتن صندلی بچه ایزوفیکس دارین و به راحتی میتونید پایه های صندلی بچه رو داخلش بذارید. میتونید دو تا صندلی بچه رو این تو بذارید، اما اون وقت دیگه فضای زیادی برای نشستن ندارید. برای این کار ایده آل نیست، و شاید به ماشین گنده تری نیاز داشته باشید. یک قلاب آویز اینجاست؛ یکی هم اینجاست. چراغ مطالعه هم داره. بنظر میرسه که اینجا بهترین جا برای تعبیه چراغ مطالعه‌ست. "اِل ایی دی" های خوب و خوشگلی داره و بچه ها ازین خوششون میاد. سایز پنجره های عقب مناسبه، تا آخر هم پایین میان. یه مشکل ریز هست، اونم اینه که بچه های کوچیک دید خوبی از بیرون ندارن. خب بیاین بریم سراغ صندوقش؛ 512 لیتر حجمشه و 100 تا اینا توش جا میشه. حجم صندوقش یه کوچولو از "مزدا سی ایکس فایو " و "کیا اسپورتیج" بزرگتره. فضای مربعی شکل کارامدی داره؛ لبه نداره و به راحتی میتونید چمدوناتونو بیرون بیارید. تعدادی قلاب اینجا و.. اینجا وجود داره تا اگه خواستین چیزی رو محکم بهشون ببندید. یک آویز هم داره که میتونید کیسه های خریدتونو بهش آویزون کنید.
یکی هم اینجا پشت صندلی عقب هست که دیگه خرید هاتون تو پشت صندوق به اینور و اونور جابجا نشه. گوشه صندوق، سوکت 12 ولتی دارین و میتونین برای شارژ گوشیتون ازش استفاده کنید و یک فضای کوچیک هم زیر کفی و بالای زاپاس هست که اگه خواستید میتونید کاور بار رو این زیر بذارید؛ خیلی خوب و بدردبخوره. خبر بد اینه که برای خوابوندن صندلیای عقب باید برید اینجا و با آزاد کردن اهرم صندلی اونا رو بخوابونید. این کار میتونه انرژی و وقت زیادی رو ازتون بگیره. فضای صندوق بسیار بزرگه، ولی اگه صندلیای "مزدا سیکس فایو" رو بخوابونید، 20 تا بطری بیشتر توش جا میشه؛ اما حداقل فضای صندوقْ مسطحه. به راحتی میتونید به جلو هلش بدید. فضاش آنقدر خوبه که میتونید تو این حالت یه دوچرخه رو بصورت کامل داخلش جا بدید. شما حتی میتونید کفی صندوقو پایین تر بذارید و تو این موقعیت قرارش بدید. در حالت عادی میتونید دو تا چمدون بزرگ رو با دو تا چمدون کوچک و تعدادی کیسه رو توش بذارید، بدون اینکه نیاز باشه کاور بار رو دربیارید. همچنین میتونید دوتا جعبه بزرگ یا کالکسه بچه یا ست کامل گلف رو زیر کاور بار تو صندوق بذارید. آره.. این یه ماشین خونوادگی خوب و بدردبخوره.
پنج تا چیز آزار دهنده تو این ماشین:
سانروف این ماشین سیستم ایمنی "آنتی پینچ" نداره و حالا با این چوب نشون میدم که یعنی چی. اِاِاِ !
تو حداکثر سرعت، فن های کولر در مقایسه با بقیه ماشینا سروصدا داره. 
کمربند صندلی وسط اونجاست و باید از اونجا بکشیدش و به این شکلِ عجیب فیکسش کنید؛
با توجه به نحوه نشستن فرد وسط بهتر بود در بالای صندلی تعبیه بشه. 
آینه های آفتاب گیر خوب و بزرگن، اما چیزی که خوب نیست اینه که چراغی که باهاش میخواید چهره تون رو ببینید، قدیمی، افتضاح و نارنجی رنگه. بقیه چراغ های داخل روشن، زیبا و "اِل ایی دی" هستن و به مراتب بهترن. پشتی کمر برای صندلی راننده رو میتونید بگیرید، اما همچین چیزی برای صندلی سرنشین وجود نداره. پس اگه نمیخواید کمر درد بگیرید باید با یه همچین چیزی پشتتون بذارید؛ خوب نیست.
نگران نباشید هنوز کلی چیز خوب درباره این ماشین وجود داره. اینم از 5 ویژگی خوبش:
موتور دو لیتری دیزلیِ توسان، سیستم "مایلد هیبرید " و یک باتری 48 ولتی داره و وقتی ترمز میکنید، ماشین انرژی از دست رفته رو دوباره به باتری بر میگردونه و به قدرت تبدیل میکنه. همچنین میتونه به قدرت اون موتور کوچیک برقی، 16 اسب بخار اضافه کنه و تو مصرف سوختم صرفه جویی کنه.
میتونید ماشینو با کروز کنترل آپگرید شده سفارش بدید که ماشینو بطور خودکار بین خطوط اتوبان میرونه، فاصله ایمنی رو با ماشین جلویی حفظ میکنه و حتی تو ترافیک های قفل هم عمل میکنه؛ پس نیازی نیست که کار خاصی انجام بدید. 
بطور استاندارد کنترل شیب سرازیری دارید و وقتی تو سراشیبی قرار گرفتید، ماشین خودش ترمز میگیره تا اونو آهسته تر کنه.
ماشین دائما گاز دادن و فرمون دادنتون رو رصد میکنه و میتونه چرت زدنتون رو بفهمه و بهتون هشدار بده..... تا بیدار شین و این تو حالت توقف اصلا کار نمیکنه، پس چرا این کارو کردی؟
این ماشین یک دکمه حالت فرمون مخصوص داره که زمان پارک میتونید فشارش بدید تا فرمون نرم تر بشه.
بیاین بریم سراغ موتورهاش. اولین چیزی که باید بدونید اینه که اصلا سراغ موتور "یک و شش دهمِ" لیتری تنفس طبیعی مدل پایه‌‌-َش نرید.
اگه اهل مسافت های طولانی نیستید، "یک و شش دهمِ" لیتری بنزینی توربو مناسبه، چون خیلی از اون یکی جون دارتره. اما اگه مسافتای طولانی میرید، برید سراغ دیزلیا. شما میتونید "یک و شش دهمِ" لیتری دیزلی رو تو حالت تیون  بالا یا پایین بگیرید که حتی تو  پایین ترین حالت تنظیمش هم خوبه. یه موتور دو لیتریِ دیزلی هم هست که برای یدک کشی مناسبه. اون موتور بطور پیش فرض تمام چرخ محرکه و گیربکسش اتوماته. این تنها توسانیه که چهار چرخ محرکه و جالبه که بدونید که "کیااسپورتیج"هم تقریبا شبیه به همین ماشینه. بعضی از موتورهای کوچیکترش تمام چرخ محرکن و تو بعضی از نسخه های "یک و شش دهمِ" لیتریش گیربکش اتوماته. 
خب حالا ببینیم هیوندا توسان داخل شهر چجوریه. ارتفاعش خوبه و همه چیو میبینید. رو سرعت گیرا کمی تکون میخوره، پس میشه گفت که تعلیقش یه کم سفته. رو آسفالتای خرابم تکون میخوره و حس میکنم که یه مقدار بالا و پایین میشم؛ من اینجوری تعلیقشو تست میکنم. به نظرم نیسان قشقایی یه کم ازین نرم تره.
جا زدن دنده ها یکم سخته، اما تقریبا خوب و نرمن. از لحاظ مانورپذیری، میخوام ماشینو پارک کنم تا ببینیم به چه صورته.
 آینه های بغلش سایز خوبی دارن، سنسورهای پارک و دوربینش هم بهم کمک میکنن. دیدش برای کناره ها و جلو خوبه، اما پنجره عقب یه مقدار کوچیکه. فرمونش خوب و سبکه. نسبتا آسون بود؛ با در نظر گرفتن هیکلش، پارکش سخت نبود. آخرین تستو ازش میگیرم، ببینم دور میدونو چجوری میپیچه. اینم یه میدون کوچیک. میخوام با یه فرمون از پسش بر بیام. امیدوارم عملکردش بد نباشه. نه نیا! یالا.. بجنب ماشین! خیلی تنگه.....و از پسش برومد. برای داخل شهر ماشین خوبیه.
 این توسان تو جاده هم خوبه. به اندازه ای که باید راحته و ثبات داره. موتور "یک و شش دهمِ" لیتری توربوش به اندازه کافی قدرت داره. الان 96 کیلومتر بر ساعت سرعت دارم، پامو میذارم رو گاز و دارم میرسم به 112.. اینم از 112 کیلومتر برساعت. کشش قابل قبولی داره. نمیشه بهش گفت سریع. وقتی پاتونو میذارید رو گاز،...... یه کم صداش درمیاد. این کارو زیاد نکنید چون مصرفتونو بالا میبره. برای گشت و گذار نسبتا مناسبه. به گفته هیوندا مصرفش حول و حوش 38 مایل برگالنه و میانگین مصرف من... حدود 36 تاست. تو مسیرهای پیچ وا پیچ کارشو خوب انجام میده. وقتی میبریدش تو گوشه پیچ، تقریبا اوکیه. خیلی نمیخواد باهاش پر سرعت برید، چون خیلی نمیشه رو فرمونش حساب باز کرد؛ بعلاوه نمیتونید بفهمید لاستیکای جلو چقدر چسبندگی دارن، پس نمیتونید خیلی پرگاز برید.
حالا ایا واقعا دوست دارین پرگاز برین؟ همینقدر برای اکثر مردم مناسبه. 
حالا نظر من راجع به این ماشین چیه. بی خیالش شید؟ درنظر بگیریدش؟ آیا باید تو لیست انتخابتون باشه یا فقط باید برید و بخریدش. خب توسان یک شاسی بلند زیبا و ارزنده ست. اما ماشینای دیگه ای هستن که ظاهر بهتری دارن و بهمین دلیل توصیه من اینه که این ماشینو در نظر بگیرید.