موتوتل 
این "رنجرور ایووکِ " جدیده و یکم شبیه کفشای پاشنه بلنده. چون خیلی جذابه و خانمها خیلی دوسش دارن. از این کفشا خوشم اومد. این ماشین واقعا عملگرایی خوبی داره. اگه به همچین ماشینی فکر میکنید، احتمالا از "آئودی کیو تری "، "ولوو ایکس سی فورتی " و "بی ام دبلیو ایکس وان " هم خوشتون میاد. اما این "ایووک" یه کم گرونتره و از سی ویک هزار پوند شروع میشه.
میدونم به چی فکر میکنید؛ قرار بود جدیدتر باشه، ولی خیلی شبیه به "ایووک" قدیمیه؛ اما باور کنید که تمام پانل های بدنه جدید شدن. تنها چیزی که از "ایووک" قدیمی آوردن مفاصل دراشه. خیلی از المان های طراحی این ماشینو از "وِلار " گرفتن. چراغ های جلو و عقبش خوشگلن و اینجا رو نگاه، دستگیره های در میپرن بیرون. بنظرم این ماشین ظاهر خاصی داره؛ خیلی خوشگله نه؟ مخصوصا اگه رینگای بزرگتری داشته باشه. مدل های پایه ای رینگای کوچکتری دارن و اونقدرا خوشگل نیستن. در مجموع یه شاسی بلند خوش استیله. داخلشم به همین شکله. واقعا طراحی ساده ای داره و ازش خوشم میاد. مرتبه و کنسول مرکزی زیبا و تمیزی رو دارید. داشبوردش شیبداره و کیفیت موادش هم خوبه. با این حال یه سری چیزا هست که خیلیم خوب نیست. اینجارو نگاه کنید، کیفیتش تعریفی نداره و دوختی که اینجا کار شده آشفته و بینظمه. به هرحال یه چیزایی هست که واقعا خوشم میاد. مثلا این نوار درخشانِ اینجا که دور نمایشگر سرگرمی هم هست. اینجا هم دارینش. موقعیت نشستنون خیلی خوبه؛
فرمونش تنظیم پذیری زیادی داره؛ نگاه کنید. صندلی راننده هم همینطوره؛ مهم نیست قدتون بلنده یا کوتاه. این آفتاب گیرا هم به نظر گرونن و بخوبی جلوی آفتابو میگیرن؛ آینه -َش یه چراغ "اِل ایی دی" داره که چهره شما رو بخوبی روشن میکنه و میتونید اگه خواستید موهاتونو مرتب کنید. حالا وقتشه راجع به لیست تجهیزات ماشین صحبت کنیم.
مدل پایه، یه نمایشگر لمسی ده اینچی داره.
سنسورهای پارک در جلو و عقب.
کروز کنترل معمولی، به همراه ترمز شهریِ اضطراری هم داره.
مدل "اِس"، یک سیستم سرگرمی ارتقا یافته داره که پردازنده اش قوی تره؛ وای فای، نویگیشن، اَپل کارپلی و اتو اندروید از دیگر امکانات این ماشینه.
تو دوزی صندلیاش بجای پارچه از چرمه. صندلی های جلو بصورت برقی تو 10 جهت تنظیم میشن. گرم کن هم دارن.
تابلوهای ترافیکی رو تشخیص میده و محدود گر سرعت تطبیقی هم داره.
چراغ های جلو تو مدل "اِس ایی" آپگرید شدن؛ چراغ های راهنماش هم ضربانی هستن و رینگاشم بیست اینچی آلومینیمی‌اَن.
صندوقش هم بصورت برقی باز میشه.
یه صفحه لمسی ثانویه برای کنترل تهویه مطبوع و گرم کن صندلی وجود داره. بعلاوه یک نمایشگر تمام دیجیتالی برای پشت آمپر تعبیه شده. از من بپرسین میگم "اِس ایی" بهترین گزینه‌ست؛ هم از نظر تجهیزات و هم از نظر قیمت.
با این حال اگه پولتون زیادی کرده چرا نمیرید سمت "اِچ اس ایی "، که تجهیزاتی مثل سیستم صوتی "مِریدیان " رو داره.
کروز کنترل تمام اتومات هم داره که برای نگه داشتن فاصله ایمنی از رادار استفاده میکنه و برای نگه داشتنتون بین خطوط، فرمونو بصورت خودکار هدایت میکنه.
بهترین آپگریدش، آینه عقبشه. با یه سوئیچ، آینه به یک صفحه دیجیتال تبدیل میشه که عقب ماشینو از طریق دوربین پشت نشون میده.
در نهایت بالاتر از همه میتونید نسخه داینامیک "آر" رو بگیرید که ظاهرش کمی آپگرید شده. طراحی سپرش یه مقدار فرق میکنه. دریچه های هواش اینجاست.
یه سری دریچه روی کاپوتش هست و رینگاش آلومینیومیه. با این حال ماشین یه‌کم ساده به‌نظر میرسه.
داخل ماشین، برای گریبکس اتوماتش پدل شیفتر گذاشتن و از یه روکش تیره آلکانتارا هم برای سقفش استفاده شده؛ پدال های آلومینیمی، ویه پلاک آلومینیمی در آستانه در.
دیگه مشخصات کافیه و بیاین نقد و بررسی رو ادامه بدیم.
همونطور که دیدید این ماشین نسخه "اچ اس ایه" و جزو تاپ هاست. کار کردن با سیستم سرگرمی اطلاعاتیش راحته. گرافیکش وضوح بالایی داره. از نمایشگرشم خوشم میاد، اما بسته به تابش نور، شاید بازتابش چشمتون رو اذیت کنه؛ با این حال عکس العملش خیلیم سریع نیست، گاهی وقتا برای انجام یه‌کار باید منتظر بمونید. گرافیکش قدیمیه؛ بهترین نیست اما بدم نیست. پشت آمپرش دیجیتالی، خوشگل و واضحه. تو تمام مدل ها همینه. یه‌چیزی که باهاش مشکل دارم، کنترل های لمسیشه، چون باید فشارشون بدید و کنترلشون یه کم سخته. منوهای مختلفی داره. کار باهاش حین رانندگی راحته؛ یه بار دیگه میگم، خوبه، اما بهترین نیست. بنظرم پشت آمپر و سیستم سرگرمی "آئودی کیو تری" یه مقدار ازین بهتره
بریم سراغ عملگراییش. فضای داخل درهاش بسیار بزرگه؛ ببینید دو تا بطری توش گذاشتم. این زیر هم فضای کافی داره. دو تا "یو اِس بی" این زیر هست. سوکت 12 ولتی هم داره. این زیر دو تا جا لیوانی هست که خوبه، نه خیلی عمیقن، نه خیلی کم عمق، پس میتونید بطری ها و فنجون های کوچیکتر قهوه رو توش بذارید. اما اینکه باید این پانل رو بردارید، یه‌کم آزار دهنده‌ست. آیا نمیتونستن یک کاور متحرک طراحی کنن؟ باید دَرِش بیاریم. راحت شدیم
فضای بیشتری این زیر هست که کاملا مفیده. میتونید یه سری چیزا رو توش مخفی کنید. مثلا من کیف پولمو میذارم اینجا و کلا فراموش می کنم که کجا گذاشتمش. بگذریم. بریم عقب ماشینو ببینیم. خب درهای عقب خیلی عریض نیستن اما میتونید صندلی بچه رو راحت داخل بذارید. نقاط ایزوفیکسِش بلند شدنیه و براحتی میتونید بهشون دسترسی داشته باشید. فضای عقب "ایووکِ" قبلی کاملا تنگ بود؛ فضای بیرون این ماشین، همون سایزو داره اما در واقع فاصله محور به محورش زیادتر شده و فضای جلوی پاتون بیشتره که خیلی خیلی خوبه. صندلی جلو برای رانندگی تنظیم شده، میبینید که جای زیادی دارم. فضای کف پاها کمه و خیلی نمیشه پارو دراز کرد و برد زیر صندلی جلو. فضای سر خوبه. تو این ماشین، یه سقف شیشه ای کار کردن که فضای سر رو از بین نبرده. افراد بلند تر از 182 سانت هم با این سقف مشکلی نخواهند داشت. اونا برای حفظ کردن فضای سر، ارتفاع صندلیای عقبو کم کردن. نگاه کنید، پاهام زاویه تندی گرفته و بنظر مچاله شدم. خیلی راحت نیستم و تو سفرهای طولانی اذیت میشم؛ خب یه چیزی رو به دست آوردین و یه چیزی رو از دست دادین. برای نشستن سه سرنشین، باید بگم یک برامدگی این کف هست که خیلی بد نیست. فضای کف پاها برای همه کافیه. صندلی وسط یکم خشکه اما خیلیم بد نیست، ولی خب سوار کردن سه تا سرنشین به خاطر لبه صندلیا یکم اذیت کننده ست؛ ممکنه دستگیره در یا آرنج نفر وسط بره تو پهلوی کسانی که کنار میشینن. تو امکانات ماشین ازین خوشم میاد، چراغ های مطالعه "اِل ایی دی" که نور مناسبی هم دارن. یه آویز کت هم اینجاست و خیلی خوبه.
فضای داخل درهای عقب جاداره. پشت صندلی جلو جیب های بزرگی دارید. سوکت 12 ولتی هم داره. ای کاش درگاه "یو اس بی" هم تعبیه میکردن. یک ایراد کوچیک اینه که صندلیای عقب نه جلو عقب میشن نه شیب میگیرن. در حالی که مثلا تو "بی ام دبلیو ایکس وان" همه اینکارارو میتونید بکنید.
باید بگم نکته مثبت "ایووک" وجود جا دستی با دو تا جالیوانی داخلشه؛ صندلیای عقب به سه شکل تا میشن. میتونید اقلام بلند تری رو اینجا بذارید و دو نفرم بشینن. بریم سراغ صندوق.. ظرفیتش.. به طبع بیشترین حجمو نداره، اما ویژگی های خوبی داره. همونطور که میبینید مربعی شکله و لبه نداره، پس براحتی میتونید وسایلتونو بذارید و بردارید، بدون اینکه آسیبی به رنگ بدنه بزنید. زیر کفیِ صندوق فضا هست و کیت پنچرگیری هم اینجا قرار گرفته. اگه لاستیک زاپاس میخواید باید بعنوان آپشن سفارشش بدید. اینجا سوکت های 12 ولتی هست و جایی هم برای قرار دادن لیوان های یک بار مصرفتون گذاشتن. یه چیزایی هم میتونید تو توری ها بذارید. قلاب هایی هست که میتونید کیسه های خریدتونو بهشون آویزون کنید. متاسفانه جایی برای قرار دادن کاور بار تعبیه نشده، اما کاملا تخته و میتونید بذاریدش توی صندوق. یا اینکه میتونید مثل یه تکه اضافی باهاش برخورد کنید، چون ماشین خودتون نیست! کامنتای زیادی دریافت کردم که گفتن با ماشینا بدرفتاری میکنم. در ادامه بحث عملگرایی باید بگم که صندلی های عقب تا میشن.
این مورد بطور استاندارد تو این ماشین هست.. درحالیکه خیلی از ماشینا از جمله "ایکس سی فورتی " همچین آپشنی ندارن. بذارید سعی کنم کامل بخوابونمشون؛ فقط کافیه پشت سری هارو بردارم تا بیشتر بخوابه، اما همونطور که میبینید خیلی هم مسطح نشده. اما بازم میتونید وسایلو به جلو هل بدید، اما خب برمیگردن. شما میتونید یهسری آپشن هارو با این ماشین بگیرید.... مثل این...من همیشه این کارو میکنم؛ این یه قلاب یدک کشی برقیه.
حالا نوبت به 5 مورد آزاردهنده این ماشین میرسه.
وقتی میشینید پشت ماشین، سیستم سرگرمی چند سال طول میکشه بالا بیاد. یالا.... میخوام راه بیوفتم و به "جی پی اِس" برنامه بدم... راه بیوفت.... یالااا.....یالا.... بالاخره روشن شد.
وقتی پشتی صندلیارو بصورت برقی جابجا میکنید، سروصدا میکنن.
صداش یه کم مشکوک و خنده داره.
این صفحه لمسی خوشگله، اما درواقع کنترل کردنش حین رانندگی کار سختیه، چون دکمه هاش کوچکین. همچنین بسته به موقعیت نورآفتاب گاهی نمیتونید چیزی رو ببینید. الان نشونتون میدم..... دیدن یا شایدم ندیدن؟
رنجرور رکورد قابلیت اعتماد رو نداره و ممکنه وقتی که در لبه جاده حرکت میکنید، قیافه تون این شکلی شه.
بنظر میرسه موتور دائم این صدای عجیب ویژ ویژ رو داره...گوش کنید....
کار سختیه اگه بخواین تو دوربین نشونش بدین.
خوشبختانه این ماشین کلی ویژگی خوب داره که همه اینارو جبران میکنه. اینم 5تاش:
سیستم چهار چرخ محرکِ هوشمند "ایووک" ، اساسا بر پایه چرخای جلو کار میکنه تا به کاهش مصرف سوخت کمک کنه، اما به محض نیاز به کشش بیشتر، چرخ های عقبم فعال میکنه.
اگه دوس ندارید تودوزی ماشینتون از پوست حیوانات مرده باشه، میتونید طراحی داخلی "وِگان " رو سفارش بدید که درواقع از مواد بازیافتی درست شده؛ در واقع تا 33 کیلوگرم از مواد بازیافتی برای ساخت "ایووک" استفاده شده.
ممکنه یکم گرونتر از بقیه شاسی بلند های جدید و کوچیک باشه، اما میشه گفت به قیمتش می ارزه. پس بعد سه سال هنوز شصت وسه درصد از قیمت روز اولشو حفظ کرده و بهمین دلیل ارزونه.. شما میتونید یکی ازینارو با پرداخت ماهیانه تنها 250 پوند خریداری کنید.
دوربین دید اطرافِ آپشنالش از دوربین جلو برای ثبت مسیر پیش روتون استفاده میکنه. وقتی فعالش کنید میتونید ببینید چی سر راهتونه. مثلا این دوربین کوچیکِ منه و وقتی هم که از روش رد میشم بازم میتونم ببینمش، الان زیر کاپوته.
سیستم کنترلِ تمام کامپیوتریِ این ماشین بهتون اجازه میده سیستم چهار چرخ محرک رو مطابق با سطحی که دارید روش حرکت میکنید تنظیم کنید. نرمال، چمن و برف، سطح نامسطحِ گل آلود یا شن.
میتونید "ایووک" رو با طیفی از موتورهای بنزینی و دیزلی سفارش بدید. مدل پایه یعنی "دی صد و پنجاه "، یک موتور 2 لیتری دیزل داره و تنها 150 اسب قدرت داره. پس خیلی آرومه، بعلاوه دیفرانسیل جلو هم هست و گریبکسش هم دستیه. چه کسی رنجرور رو با گریبکس دستی میخواد؟ این چهار چرخ محرک نیست، پس شما موتورهای پرقدرت تری میخواید. موتور بعدی تو دیزل ها، "دی صدو هشتاده " اما مال ما اینجا" دی دویست وچهله " و چیزیه که میبینید. تو بنزینی ها "پی دویست " ،"پی دویست و پنجاه " و"پی سیصد " رو دارید که بترتیب 200، 250 و 300 اسب قدرت دارن. همه شون 2 لیتری توربو هستن. تفاوت بین قیمتشون هم خیلی نیست.
پس برید سمت پرقدرت ترین نوعش یعنی موتور بنزینی. درواقع قوی ترین موتورش صفر تا صد رو تو شش و شش دهم ثانیه میره. درحالی که موتور "دی دویست وچهل" تو هفت و هفت دهم ثانیه به این سرعت میرسه که بازم خوبه. نسخه هیبریدی این ماشین هم در آینده عرضه میشه. بذارید قیمت این ماشینو بهتون بگم. این "دی دویست وچهلِ" "اِچ اِس سیه" و حداقل قیمتش چهل و نه هزار پونده.
حالا بیاین ببینیم این بچه رنجرور تو جاده چیکار میکنه.
رانندگی باهاش تو شهر راحته. دید نسبتا خوبی از بیرون ماشین دارید و پایینو راحت میبینید. آینه های بغل بزرگن و برای پارک کردن خیلی به کارتون میان. مشکل اینجاست که پنجره عقبش ظریفه و ستون های پشتش بزرگن و دیدتونو کاهش میدن. یه چیز بد دیگه اینه که وقتی یهو گاز میدید، عکس العمل گریبکسش کنده و با تاخیر دنده صحیح رو انتخاب میکنه، برای همین مدتی رو زمین و هوایید. یه چیز منفی دیگه عملکرد ماشین رو دست اندازاست. رو سرعت گیرای بزرگ اوکیه، اما رو سرعت گیرای کوچیک نه. به اندازه "ولوو ایکس سی فورتی" نرم و راحت نیست.
به محض اینکه میرید تو آزادراه و سرعتتون بیشتر میشه، تعلیقش بهتر میشه. تو سرعت بالا ماشین خوب و ساکتیه؛ نه صدای باد میاد، و نه صدای لاستیک و جاده. تنها صدایی که به گوش میخوره اینه.. وقتی گاز میدید..
بازم گریبکسش خوب عمل نکرد.. صدای موتور دیزلی به گوشتون میخوره. یکم گوش خراشه و این شرم آوره. "ایووک" سر پیچ ها خیلی خوب عمل میکنه؛ بااینکه بلند قامت و سنگینه، اما بطرز شگفت آوری سر پیچ ها خوبه. فرمون پذیریِ سریعی نداره اما دقیقه. میتونید بفهمید چرخای جلو دارن چیکار میکنن و چقدر اصطحکاک دارن. بعنوان یک شاسی بلند، فرمون پذیری خیلی خوبی داره. خب "ایووک" جدید تو جاده خوب بود، اما خارج جاده چطوره؟
فاصله خالص "ایووک" از زمین شصت سانته، که بهتر از ماشینایی مثل "آئودی کیو تری" یا "ولوو ایکس سی فورتیه". برعکس اونا میتونید وارد چاله های عمیق بشید. میتونید حسگر های مخصوصی رو در زیر آینه های بغل سفارش بدید تا عمق آب رو اندازه گیری کنن و وارد عمق های بیشتر از ششصد میلیمتر نشید؛ چون اگه بشید خیلی بد میشه. اگه مجبور شدید که از سربالاییِ پر شیبی بالا برید، حالت آفرود "ایووک" رو فعال کنید که تنها گزینه‌ست. اینجا زاویه بین زمین و انتهای ماشین، فاصله خالص از سطح زمین و ازین دست چیزا رو بهتون نشون میده؛ تو نسخه قدیمی ترش، طراحی سپر یکم متفاوت تره و این یعنی زاویه دماغه ماشین با سطح زمین اونقدرا مناسب نیست و باید احتیاط کنید. الان بهتره مراقب باشم چون تو قله شیب هستم؛ اما کنترل شیب سرازیری دارم. از کروز کنترل برای پایین آوردن سرعت استفاده میکنم، میرسونمش به ششو چهار دهمِ کیلومتر بر ساعت و دیگه نیازی نیست کاری کنم. خود ماشین ترمز میگیره؛{خنده} واقعا فکر نمیکردم درگیر بشه. مررسی.
"ایووک" رو میتونید با دو نوع سیستم چهار چرخ محرک بگیرید. یک سیستم کارآمد معمولی داره
که قدرت رو بطور ابتدایی بین چرخای عقب و جلو منتقل میکنه. یه سیستم فعال هم داره که میتونه نیرو رو از یک سمت اَکسل به سمت دیگه منتقل کنه که بدرد وقتایی میخوره که میخواید ازین کارا بکنید. وقتی یک لاستیک از زمین فاصله میگیره، نیرو رو به لاستیکی که رو زمینه منتقل میکنه و میتونید به راهتون ادامه بدید.
بدون شک تمام "ایووک" ها قابلیت آفرودو دارن. با این حال، این ماشین محدودیتای خودشو داره. مثلا من نمیتونم روی این بلندی برم، چون فاصله‌اَش از زمین زیاده. نیاز به یک رنجرور فول سایز دارم. اما کی به این چیزا اهمیت میده. کسانی که اینجور ماشینا رو میخرن اصلا آفرود نمیرن. درست میگم هُوارد ؟ این معلم من هُوارده.
همیشه میتونید بیاید و این ماشینارو تو همچین شرایطی تست کنید. اگه خواستید معلم من هُوارد میتونه بهتون یاد بده.
مردم به آفرود نمیرن، چون نمیخوان آخرش مجبور به انجام این کارا بشن و یه ماشین گلی رو بشورن. الان پاهای من خیس شده. خب من مشتری "ایووک" نیستم. مگه نه؟
خب نظر نهایی من درباره " رنجرور ایووکِ" جدید چیه؟ بی خیالش شید، درنظر بگیریدش، تو لیست انتخابتون باشه یا سریع برید و بخریدش؟ خب من توصیه میکنم که این ماشینو تو لیست کوتاهتون بذارید. ممکنه گرون باشه، اما یه شاسی بلند کوچیک و فوق العاده شیکه.
تا کنون هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که در مورد این موضوع نظر می دهد.