موتوتل 
این DS7 CROSSBACK-ِ و یه شاسی بلند لوکس، مثلِ Mercedes، BMW و Audi برای سوار شدنه. در واقع جلوی ماشین؛ جلوی پنجره و تمام چیزاشه یکم شبیه Audi-ِ. نه؟
خب DS، برندِ اصلیِ Citroen – Peugeot -ه. تمام ما از برندهای لوکس فرانسوی استفاده کردیم. نه؟ مثلا کیفِ Louis Vuitton، لباس‌های Channel و کیف دستی‌های Hermes. اما ماشین‌های لوکس فرانسوی رو... اومم... از ماشین‌های فرانسوی، بیشتر ماشین‌های کوچیک، دمِ دستی و ارزونش رو دیدیم. خوشبختانه، ماشینِ خیلی گرون قیمتی نیست، از 28 هزار پوند شروع میشه، یعنی این ماشین از نظر از Nissan Rogue فقط یه کمی گرونتره.
داخل این DS7 خیلی جذابه، ولی هنوز نمیدونم چه احساسی بهش دارم. حسیه که یه مقدار، شبیهِ امیدواری‌ایه که شاید ازش خیلی هم مطمئن نباشین. میتونه حتی برای کسی مثل خودم، حوصله‌سربر باشه. شاید کمی زیادی وسواس به خرج دادن. من که باهاش ارتباط برقرار نکردم اما قطعا یه عده، ازش خوششون میاد، چون به هرحال استایل خودشو داره. اما خب درمورد کیفیت... پلاستیکِ به کار رفته در پایینِ اینجا کمی نامرغوبه! و اگه من این کنسولِ وسط، رو تکون بدم، محکم به نظر میاد، شاید یه کمی انعطاف داشته باشه. اما خب، واقعا زیباست. و بقیه مواد بکار رفته‌ی این بالا باکیفیته، این بالا هم باکیفیته. و من ازینکه تو نسخه‌ی معمولی و ارزونِ ماشینِ entry level car که موادی با این کیفیت، همه جاش به جز روی داشبورد، درهاش، زیر این برچسبِ performance version از جیرِ مصنوعی استفاده شده، که با نام ALCANTARA معروفه، خوشم اومد. در مدل فول آپشنش، چرمِ نرمِ NAPPAاستفاده شده و اون واقعا دوس داشتنیه. اما برای مدل پایه، از روکش‌های بکار رفته‌ی این ماشین روی داشبوردش، درهاش خوشتون میاد. همینطور مدل‌های پایه‌ی ماشین، این نمایشگرِ بزرگ رو دارن، منظورم اینه که این واقعا بزرگه، دارم سعی میکنم باهاش کار کنم. شما اینجا یه سری دکمه‌هایی دارین که میتونین ورق بزنین. در کل خیلی خوبه.
تمام عملکردهایی که بخواین رو داره. APPLE CARPLAY و android auto رو هم داره، بنابراین شما میتونین از طریق نمایشگرِ ماشین با گوشیتون کار کنین. تنها ایرادی که داره، کُندی‌شه. مخصوصا وقتی دارید نقشه رو به اینور و اونور میکشین، مثل این کُند عمل میکنه. انصافا این سیستم به رَوونیِ سیستمِ ماشین‌های آلمانی مثل BMW یا Audi نیست.
خب یه چیزی که در تمام نسخه‌های پایه ماشین دارین، اینه: نمایشگرِ دیجیتالیِ راننده. وقتی از منوها و چیزای مختلف این نمایشگر سردربیارین، دیگه اکثرا هنگام رانندگی ازش استفاده میکنین. خیلی خوبه که همچین چیزی رو دارین. کلیدهای اینجا حس خوبی دارن و شیکن، سوئیچ های اینجا هم همینطور. هومم. من که خوشم میاد. داره ازش خوشم میاد. هرچی بیشتر توش باشین، بیشتر ازش خوشتون میاد.
در مورد کارایی‌اش بگم که اونا فراموش کردن که... نگا کنین...میشه یه بطری بزرگو تو جادَریش، جا داد و اینو نگا کنین. خیلی بزرگه. یه جایی اون پایین جلوی دنده‌ست که جای شارژ کردن و جای گوشیتون رو هم داره. خیلی خوبه. خب من دیگه میرم پشتِ ماشین.
فکر میکنم که فضای لازم رو داره. نگاه کنین. فضای بالای سرم زیاده، فضای جلوی زانوها خوبن، از کفِ مسطحِ اتاقشم خوشم میاد. حتی اگه مجبور شین، 3 سرنشین، پهلو به پهلوی هم داشته باشین، اونقدر هم بد نیست چون فضای کفِ پا، برای همه، به اندازه‌ی کافیه. تنها ایرادی که میشه گرفت اینه که وقتی روصندلی میشنین، انقدر پایینه که زاویه‌ی ساق و رون پاتون طوری میشه، انگار قوز کردین. اما اوکیه.
فضای درهای عقب زیاده. همینطور با آستر هم پوشیده شدن. پس اگه چیزاتونو اونجا بذارین، ترق توروق نمیکنن. این حس‌ِ خوب، تا عقب ماشین هم ادامه داره، چیز خوبیه. اینجا، کنسولِ مرکزی، برای قرار دادنِ دستتون، روش دارین با چندتا جالیوانی و اگه چوب اسکی دارین، میتونین ازین استفاده کنین یا شاید برای حملِ الوارِ چوب، اگه نجار باشین.
بریم راجع به پشت ماشین صحبت کنیم. یکی از آپشن‌های این ماشینِ خاص، درِ صندوقشه که بدونِ دست، باز میشه. اما فکر نمیکنم که خیلیم مساله‌ی مهمی باشه. خب دفعه‌ی اول که باز نشد، مثل همه‌ی سیستم‌های این مدلی. نکته‌ی مهم در مورد صندوق، کفِ اتاق منطقی‌اشه. خب این طبقه، تو مدل prestige 150 پوند، قیمت داره. البته تو مدل‌های دیگه، شما به طور استاندارد، این طبقه رو دارین. بهتون فضای بیشتری میده. به این معنیه که لبه‌ای برای بلند کردن وسایل، وجود نداره که برای سُر دادن وسایل به داخلِ صندوق مناسبه. و این صندوق، درواقع اندازه‌ی یه چمدونه، نگا کنین، که خب نسبت به صندوق بزرگتره. برای یه خانواده، چندان مناسب نیست. من ازین اهرم‌های آزاد کردن صندلیِ اینجا خوشم میاد. ببینین که صندلی‌ها کاملا مسطح شدن. ویژگی‌های دیگه‌ای هم داره، مثل سوکتِ 12 ولتی که قسمتی از بسته‌ی امکانات، برای این صندوق جاداره. و قلاب‌های متعدد، مثل اینا که اینجان. تسمه‌های چرمی. و یکم فضای داخلیِ اینجا. و مورد پایانی در کنار کلی نکته.. نگا کنین گیره‌هایی برای نگه داشتنِ این طبقه‌ی اضافی وجود داره که اگه خواستین میتونین ازشون استفاده کنین.
این DS7 ماشینِ خوبی برای رانندگی اما فقط توی شَهره، چون تو ارتفاع بالایی هستین. یه مشکلی با دیدِ پنجره‌ی عقبش دارم. طولِ خیلی خوب اما عمقِ واقعا کمی داره. خب این قضیه، هنگام دنده عقب یا اینجور چیزا یکم اذیت میکنه. بنابراین نیاز میشه که از دوربینِ دیدِ عقب، استفاده کنین.
بعدش تعلیق رو داریم که خب این ماشین، خیلی نرم تنظیم شده و به خوبی از پسِ دست اندازها برمیاد. اما میتونین ماشینو با ویژگی Active Scan تهیه کنین. این سیستم، با دوربینی که مسیر جلوتر رو میبینه و میتونین دست اندازهای جاده رو ببینین، بعد سیستم تعلیق رو برای عبور از روی اونا آماده میکنه. بنابراین یه حسی، شبیهِ پرواز داره که واقعا عالیه. انگار با این سیستم، تمامِ سرعت‌گیرها و چاله چوله‌ها براتون صاف میشه.
همین قدر براتون بگم. خب حالا وقتی توی بزرگراه رانندگی میکنین، اون سیستم تعلیق به کمک Active Scan کاری میکنه که ماشین کاملا شناور به نظر برسه و خب خیلی خوب و آرامش بخشه. اینجا خیلی ساکته، تا حدی عایق صداست و صندلی‌ها باید گفت که کاملا راحتن. به نظرم همشون خوبن.
مورد بعدی گیربکسه. میتونین رو حالت دستی بذارینش. اما این مدل دیزل با یه گیربکس 8سرعته اتوماتیک ارائه میشه که واقعا خوبه. وقتی پاتونو رو گاز میذارین، سریع ترافیک رو رد میکنین. خیلی خوب عمل میکنه. اصلا بی‌نظمی‌ای توی شتاب حس نمیشه. با ماشین هم تناسب داره. از اونجایی که این موتورِ دیزلِ پرقدرت، وقتی که حرکت میکنین، تو سرعت‌های خیلی پایین یکم سر و صدا میکنه، الانم میشه صدای غرغرشو شنید. اما وقتی در حال گشت زدن باهاش هستین، خوبه.
فرض بر اینه که مصرف سوخت ماشین 56 مایل برای هر گالن باشه. چیزی که من اینجا میبینم عدد 43 ست که هنوز کاملا خوبه. موتورهای دیگری که میتونین با این ماشین سفارش بدین، 1.5 لیتری دیزله که من مشکلی باهاش ندارم. و یک جفت موتور 1.6 لیتری توربو بنزینی که اگه اهل سفرهای طولانی نیستین، خوبه. چون این موتورها به اندازه‌ی موتورِ دیزل بی‌سروصدا نیستن. به هرحال در آینده، میتونین ورژنِ هیبریدی ماشین رو تهیه کنین که اوناهم خیلی باحالن.
تنها مشکلش اینه که وقتی پیچ‌ها رو با سرعت رد میکنین، به خاطر هندلینگ نرمی که داره، اینطور حس میشه که انگار ماشین، سَرِ پیچ‌ها، شُل و وِله و کُند عمل میکنه. خب آره، همینطوریه. اگه سیستم تعلیق رو با Active Scan بذارین، میتونین ماشین رو تو حالت اسپرتش قرار بدین و یه مقدار همه چیز رو سفت‌تر میکنه. عملکردش یکمی بهتر شد اما هنوز خیلی جا داره تا به ماشین‌های اسپرت برسه. بهتره که کلا بیخیال این موضوع شیم. برمیگردم روی همون حالت comfort که ماشین توش خیلی خوبه، یعنی آرامش. این حس، خوب به نظر میاد.
حالا نوبت به 5 مورد ناخوشایند درباره این ماشین میرسه:
1) شفافیتِ دوربینِ دیدِ عقب، تقریبا ضعیفه. البته اگه هزینه‌ی بیشتری، بابتِ دوربینِ 360 درجه‌ی 3موتوره پرداخت نکنین، حس بدتری پیدا میکنین، چون دیدِ محدودِ بالا به پایین دارین که همون میدانِ دیدیه که در اکثرِ دوربین‌ها وجود داره و دید رو مسدود میکنه.
2) به نظرم، این DS7، بدترین مدلِ لوله‌ی اگزوزِ الکی‌ایه که تا حالا دیدم رو داره. نگا کنین. میتونین دستتونو توش ببرین؟ حتی از مالِ مرسدس هم بدتره.
3) وقتی ماشین روشنه، این Shortcutهای به درد بُخور، اینجا برای کارهای مختلفِ سیستمِ سرگرمی اطلاعاتی هستن. که خب عالیه. اما اگه ماشینو خاموش کنین، شاید بازم بخواین از صفحه‌ی این سیستم استفاده کنین، Shortcutها دیگه اینجا نیستن. انگار باید حدس زد که این دکمه ها چیکار میکنن. این دکمه چیه؟ این یکی چی؟ این چطور؟ انگار یه جور بازیه.
4) این جا خیلی تیزه. قبل‌تر وقتی داشتم توضیح میدادم که این برای چوب اسکیه، درواقع من مشتمو توش برده بودم، میبینین و این میتونه دستمو ببره.
5) به نظر میاد که کنترل‌های صوتی ماشین اصلا کار نمیکنن؛
این هم 5 مورد خوب:
1) چراغ های عقب ماشین به نظر خیلی حماسی و باشکوه میاد و خب این دو چراغِ راهنما که از خاموش روشن شدنشون خوشم اومد، من رو یاد چراغ‌های Audi میندازن. اصلا همین نشون رو ببینین خیلی شبیه به نشونِ قدیمیِ ماشین‌هایِ اسپرتِ Audi –ه. نه؟!
2) اگه میخواین کاری کنین که ماشین خیلی عالی به نظر برسه، نیازی به میله‌ی نگهدارنده برای نگه داشتنِ کاپوت نداره. همونطور که میبینین هیچ چیزی برای نگه داشتنش لازم نداره. می‌ارزه!
3) موقع پیاده شدن از ماشین، نگرانِ کثیف شدنِ پشتِ شلوارتون، پایِ در، نباشین، چون که، درها اونارو میپوشونه تا تمیز بمونن.
4) میتونین یه اپلیکیشنِ مخصوص، برای ماشین بگیرین که اطلاعاتِ رانندگی شما رو ضبط کنه، بنابراین میتونین ببینین تا چه حد اقتصادی بودین. همچنین به سیستم ناوبری ماشین وصله و در واقع وقتی شما سوار ماشین نیستین و پیاده‌این، شما رو به مقصد نهایی، درست دمِ درِ ماشین، هدایت میکنه.
5) میتونین قفسه مجزای صندوق رو وقتی که بهش نیازی نیست، تر و تمیز، زیرِ اتاقِ اصلیِ صندوق، جا بدین. فکر هوشمندانه‌ایه.
نظر نهایی من، درمورد DS7-Crossback چیه؟ بیخیالش بشین؟ درنظر داشته باشین؟ توی لیستتون نگه دارین؟ یا همین الان بخرینش؟ خب من فکر میکنم که بهتره این ماشین رو تو نظرتون داشته باشید. ماشین خیلی خوبیه. تنها مشکل من باهاش اینه که پژو 3008 به همین اندازه خوبه و فرانسویَم هست و قیمتشم به صرفه‌تره. قطعا نمی ارزه که بابت برندِ DS هزینه بیشتری پرداخت کنین. در حال حاضر به هیچ وجه.
نکته قابل توجه این ویدئو تصویر مربوط به آتنا در موبایل موجود در کنسول مرکزی ماشین بود. آتنا یک کلمه فرانسوی به معنای الهه عشق و زیباییه
موتوتل 
تا کنون هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که در مورد این موضوع نظر می دهد.